SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka terapii uzależnień - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Metodyka terapii uzależnień
Kod przedmiotu 05.9-WP-RzK-MTU
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Resocjalizacja z kryminologią
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Andrzej Zygadło
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 45 3 45 3 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przekazanie studentom wiedzy na temat uzależnień, ich uwarunkowań, rodzajów, faz rozwoju i funkcjonowania osób uzależnionych. Przygotowanie studentów do pracy z różnymi metodami i formami terapii i resocjalizacji osób uzależnionych oraz kształtowanie refleksyjnego podejścia do procesu terapii osób uzależnionych. Praca nad podstawowymi umiejętnościami metodycznymi dotyczącymi różnych etapów procesu terapii osób uzależnionych.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki i psychologii.

Zakres tematyczny

Przyczyny uzależnień – teorie biologiczne, psychologiczne i socjologiczne wyjaśniające proces powstawania uzależnień. Prohibicja jako sposób społecznego oddziaływania w obszarze uzależnień.  Przemiany obyczajowe w Polsce jako tło rozwoju uzależnień. Uzależnienie jako choroba – uzależnienie fizyczne, psychiczne i społeczne. Rodzaje środków psychoaktywnych – ich działanie i skutki nadużywania. Uzależnienia od czynności.  Uzależnienia od substancji a uzależnienia od czynności – podobieństwa i różnice. Kryteria diagnostyczne uzależnienia według ICD-10. Psychiczne, fizjologiczne i społeczne skutki uzależnień. Fazy rozwoju uzależnienia – różne podejścia teoretyczne. Programy Redukcji Szkód. Systemy terapii uzależnień w Polsce i na świecie. Środowiskowe i kulturowe uwarunkowania powstawania uzależnień. Dostęp do środków uzależniających a profilaktyka uzależnień. Programy substytucyjne. Typologia pacjentów uzależnionych. Różnorodność metod pracy z osobami uzależnionymi. Społeczność terapeutyczna jako najpowszechniejsza forma pracy z osobami uzależnionymi. Rodzina a uzależnienie – wpływ środowiska rodzinnego na proces terapii osób uzależnionych. Współuzależnienie i syndrom DDA. Systemy terapii osób uzależnionych w wybranych krajach (Holandia, Stany Zjednoczone, Czechy, Rosja)

 

Metody kształcenia

dyskusja, pogadanka heurystyczna, metoda projektów, analiza przypadków

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zajęcia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena z testu (pytania otwarte z progami procentowymi przeliczanymi wg skali 94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84 = 4,0; 68-75% = 3,5; 60-67% = 3,0; 0-59% = 2,0, ocena prezentacji wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć (tzw. temat ekspercki); ocena projektu dotyczącego diagnozy osoby uzależnionej i prezentacji proponowanych działań terapeutycznych – praca grupowa (grupy 2-3 osobowe); ocena sposobu prezentacji i argumentacji własnych poglądów w toku zajęć – ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć.

Nieobecność na zajęciach powinna być nadrobiona w ramach konsultacji. Osoby z IOS zobowiązane są uczestniczyć w kolokwium, zajęciach, na których prezentują temat ekspercki oraz przedstawić projekt działań terapeutycznych.

Ocenę końcową stanowi średnia ocen cząstkowych. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich ocen cząstkowych.

Literatura podstawowa

  1. Beck A.T., Wright F.D., Newman C., F., Liese B., S., Terapia poznawcza uzależnień, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 2007.
  2. Maisto S, Galizio M., Connors G. Uzależnienia: zażywanie i nadużywanie, Warszawa 2000.
  3. Mellibruda J., Sobolewska-Mellibruda Z., Integracyjna psychoterapia uzależnień: teoria i praktyka, Warszawa 2006.
  4. Rowicka M., Uzależnienia behawioralne. Profilaktyka i terapia, Warszawa 2015
  5. Woronowicz B., T., Uzależnienia. Geneza, terapia, powrót do zdrowia. Warszawa 2007.

Literatura uzupełniająca

  1. Woronowicz B., T., Uzależnienia, Warszawa 2009.
  2. Woydyłło E., Wyzdrowieć z uzależnienia, Warszawa 2004.
  3. Cekiera Cz., Psychoprofilaktyka uzależnień oraz terapia i resocjalizacja osób uzależnionych, Lublin 1999.
  4. Chrostek Maj J., Wodowski G., Szczypta naszej nadziei: leczenie substytucyjne uzależnionych od opiatów w Krakowie, 2000-2007, Kraków 2008.
  5. ICD-10 Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania:  badawcze kryteria diagnostyczne Warszawa 1998 (część dotycząca zaburzeń psychicznych spowodowanych używaniem substancji psychoaktywnych).

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Andrzej Zygadło (ostatnia modyfikacja: 11-02-2022 17:34)