SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Metodyka terapii uzależnień |
Kod przedmiotu | 05.9-WP-RzK-MTU |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Resocjalizacja z kryminologią |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 45 | 3 | 45 | 3 | Zaliczenie na ocenę |
Przekazanie studentom wiedzy na temat uzależnień, ich uwarunkowań, rodzajów, faz rozwoju i funkcjonowania osób uzależnionych. Przygotowanie studentów do pracy z różnymi metodami i formami terapii i resocjalizacji osób uzależnionych oraz kształtowanie refleksyjnego podejścia do procesu terapii osób uzależnionych. Praca nad podstawowymi umiejętnościami metodycznymi dotyczącymi różnych etapów procesu terapii osób uzależnionych.
Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki i psychologii.
Przyczyny uzależnień – teorie biologiczne, psychologiczne i socjologiczne wyjaśniające proces powstawania uzależnień. Prohibicja jako sposób społecznego oddziaływania w obszarze uzależnień. Przemiany obyczajowe w Polsce jako tło rozwoju uzależnień. Uzależnienie jako choroba – uzależnienie fizyczne, psychiczne i społeczne. Rodzaje środków psychoaktywnych – ich działanie i skutki nadużywania. Uzależnienia od czynności. Uzależnienia od substancji a uzależnienia od czynności – podobieństwa i różnice. Kryteria diagnostyczne uzależnienia według ICD-10. Psychiczne, fizjologiczne i społeczne skutki uzależnień. Fazy rozwoju uzależnienia – różne podejścia teoretyczne. Programy Redukcji Szkód. Systemy terapii uzależnień w Polsce i na świecie. Środowiskowe i kulturowe uwarunkowania powstawania uzależnień. Dostęp do środków uzależniających a profilaktyka uzależnień. Programy substytucyjne. Typologia pacjentów uzależnionych. Różnorodność metod pracy z osobami uzależnionymi. Społeczność terapeutyczna jako najpowszechniejsza forma pracy z osobami uzależnionymi. Rodzina a uzależnienie – wpływ środowiska rodzinnego na proces terapii osób uzależnionych. Współuzależnienie i syndrom DDA. Systemy terapii osób uzależnionych w wybranych krajach (Holandia, Stany Zjednoczone, Czechy, Rosja)
dyskusja, pogadanka heurystyczna, metoda projektów, analiza przypadków
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zajęcia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena z testu (pytania otwarte z progami procentowymi przeliczanymi wg skali 94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84 = 4,0; 68-75% = 3,5; 60-67% = 3,0; 0-59% = 2,0, ocena prezentacji wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć (tzw. temat ekspercki); ocena projektu dotyczącego diagnozy osoby uzależnionej i prezentacji proponowanych działań terapeutycznych – praca grupowa (grupy 2-3 osobowe); ocena sposobu prezentacji i argumentacji własnych poglądów w toku zajęć – ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć.
Nieobecność na zajęciach powinna być nadrobiona w ramach konsultacji. Osoby z IOS zobowiązane są uczestniczyć w kolokwium, zajęciach, na których prezentują temat ekspercki oraz przedstawić projekt działań terapeutycznych.
Ocenę końcową stanowi średnia ocen cząstkowych. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich ocen cząstkowych.
Zmodyfikowane przez dr Andrzej Zygadło (ostatnia modyfikacja: 11-02-2022 17:34)