SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawowe środowiska socjalizacji |
Kod przedmiotu | 05.9-WP-RzK-PSS |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Resocjalizacja z kryminologią |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest:
- opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu podstawowych środowisk socjalizacji z uwzględnieniem ich różnorodności;
- poznanie podstawowych środowisk wychowawczych i ich specyfiki;
- kształtowanie umiejętności studiowania i pogłębiania wiedzy oraz autoanalizy.
Student posiada ogólną wiedzę na temat zjawisk zachodzących w otaczającej go rzeczywistości społecznej.
Problematyka wykładu:
Teorie stosowane w badaniu procesu socjalizacji.
Socjalizacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości.
Mechanizmy socjalizacji w poszczególnych środowiskach wychowawczych.
Uwarunkowania readaptacji społecznej skazanych – podstawy teoretyczne i aspekty praktyczne.
Zaburzona socjalizacja a funkcjonowanie nieletnich w środowisku społecznym – prezentacja wybranych wyników badań.
Socjalizacja poprzez media społecznościowe.
Rola pedagoga szkolnego w procesie wspomagania edukacji, socjalizacji i wychowania dziecka.
Problematyka ćwiczeń:
Rodzina jako pierwotne środowisko wychowawcze.
Grupa rówieśnicza jako środowisko nabywania kompetencji społecznych młodzieży.
Oddziaływania środowisk lokalnych.
Proces socjalizacji na przykładzie klas szkolnych zróżnicowanych kulturowo.
Środowisko wojskowe jako specyficzne środowisko wychowawcze.
Solidarność zawodowa jako wynik socjalizacji wtórnej.
Rola pieczy zastępczej w procesie socjalizacji.
Wykłady – wykład konwencjonalny.
Ćwiczenia – praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, dyskusja, praca z książką, burza mózgów, projekt.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady:
Wykłady kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test pisemny lub ustny (w zależności od prowadzącego wykłady) z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia testu jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi na pytania.
Skala ocen w teście:
94-100% = 5,0; 85-93% = 4,5; 76-84% = 4,0; 68-75% = 3,5; 60-67% = 3,0; 0-59% = 2
Ćwiczenia:
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena prezentacji wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć – praca grupowa, ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć, ocena bieżącego przygotowania na zajęcia oraz ocena z pracy kontrolnej (kolokwium). Ocena z ćwiczeń stanowić będzie średnią arytmetyczną wszystkich ocen.
Ocena końcowa:
Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z wszystkich form zajęć.
Dozwolona liczba nieobecności na zajęciach: 1. Kolejne nieobecności należy zaliczyć na konsultacjach po umówieniu się z prowadzącym zajęcia co do zakresu materiału i sposobu jego zaliczenia.
Studenci, którzy mają przyznaną Indywidualną Organizację Studiów są zobowiązani nawiązać kontakt z prowadzącym zajęcia najpóźniej przed rozpoczęciem trzecich zajęć. Mogą uczestniczyć w zajęciach z różnymi grupami. Muszą wykonać te same zadania, które prowadzący zada grupie.
Berger P.L., Luckmann T., (2000) „Socjalizacja pierwotna” [w]: Mielicka H. (red.), „Socjologia wychowania. Wybór tekstów”, Kielce.
Juszczyk-Rygałło J., (2016), „Socjalizacja dziecka jako proces kształtowania tożsamości”, Artykuły naukowe, EETP Vol 11, No 4(42).
Kokociński M., (2011)„Rola grupy rówieśniczej w procesie socjalizacji młodzieży”, Poznań.
Pilch T., Lepalczyk I. (red.), (2006), „Pedagogika społeczna: człowiek w zmieniającym się świecie”, Warszawa.
Doniec R., (2005), „Socjalizacja rodzinna w kontekście przemian współczesnej rodziny polskiej” [w:] Cudak H., Marzec H., (red.), „Współczesna rodzina polska – jej stan i perspektywy”, Mysłowice.
Zduniak A., (2013), „Socjalizacja w kontekście nowoczesnego społeczeństwa”, Zeszyty Naukowe KUL 56, Nr 221.
Zmodyfikowane przez dr Monika Kaczmarczyk (ostatnia modyfikacja: 12-02-2022 21:59)