poznanie organizacji oświatowej placówki przyszpitalnej (lub z internatem), w której z edukacji korzystają dzieci/uczniowie przewlekle chorzy oraz z niepełnosprawnością ruchową, a także zapoznanie się z obowiązującą w placówce dokumentacją, zgodną z wymaganiami prawa oświatowego,
opanowanie umiejętności organizowania opieki, kształcenia i terapii dzieci/uczniów przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową,
opanowanie umiejętności projektowania i realizowania zajęć opiekuńczych, edukacyjno-terapeutycznych i pozalekcyjnych z dziećmi/uczniami przewlekle chorymi oraz z niepełnosprawnością ruchową (w przypadku dzieci/uczniów z niepełnosprawnością ruchową – zajęć rewalidacji indywidualnej) oraz dokumentowania tych działań; istotne jest uwrażliwienie studenta na konieczność indywidualizacji oddziaływań edukacyjnych oraz etycznego zachowania się w stosunku do wychowanków przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową, jak też ich rodziców oraz personelu placówki.
Wymagania wstępne
Student posiada wiedzę z zakresu subdyscyplin pedagogiki specjalnej oraz metodyki rewalidacji uczniów przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową, zdobytą na przedmiotach: "Podstawy psychologii kształcenia dzieci i młodzieży ze SPE", "Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej", "Specjalne potrzeby edukacyjne I, II i III", "Praktyka zawodowa III Edukacja włączająca", "Psychopedagogiczne aspekty rehabilitacji osób z niepełnosprawnością", "Diagnoza funkcjonalna osób z przewlekłą chorobą oraz z niepełnosprawnością ruchową", "Pedagogiczne i socjologiczne aspekty pedagogiki leczniczej", "Podstawy kształcenia dzieci i młodzieży w placówkach leczniczych", "Psychologiczne aspekty pedagogiki leczniczo-terapeutycznej", "Metodyka pracy z uczniami z przewlekłą, terminalną chorobą oraz z niepełnosprawnością ruchową w szkole I i II", "Praktyka zawodowa IV Pedagogika leczniczo-terapeutyczna" oraz "Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej w placówkach leczniczych dla dzieci i młodzieży z przewlekłą chorobą oraz z niepełnosprawnością ruchową".
Zakres tematyczny
Tematyka praktyki:
W trakcie praktyki pedagogicznej, realizowanej wyłącznie w specjalistycznym ośrodku przyszpitalnym (lub z internatem), w którym z edukacji korzystają dzieci/uczniowie przewlekle chorzy oraz z niepełnosprawnością ruchową na dowolnym etapie edukacyjnym, student odbywa 60 godzin praktyki pod nadzorem jednego nauczyciela, pełniącego rolę opiekuna praktyki. Opiekunem praktyki może być nauczyciel posiadający kwalifikacje w zakresie pedagogiki leczniczo-terapeutycznej, który w ramach awansu zawodowego osiągnął co najmniej stopień nauczyciela mianowanego.
Student w pierwszym tygodniu praktyki powinien przejść szkolenie instruktażowe BHP na terenie placówki, w której realizuje praktykę pedagogiczną. W dalszej kolejności student zapoznaje się ze strukturą placówki oraz zadaniami dotyczącymi organizacji edukacji i terapii dzieci/uczniów przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową i z zakresem czynności pracowników. Student powinien zapoznać się z obowiązującą w placówce dokumentacją (statut, regulamin Rady Rodziców, regulamin Rady Pedagogicznej, roczny plan pracy wychowawczo-dydaktycznej i opiekuńczej itp., system oceniania), a także z dokumentacją nauczyciela-wychowawcy (podstawa programowa, dziennik zajęć, plan pracy wychowawczo-dydaktycznej, IPET, klasowy program wychowawczy, plan współpracy z rodzicami i środowiskiem lokalnym, regulamin internatu, zasady pobytu terapeutów na oddziale szpitalnym) oraz metodami jej prowadzenia.
Student w toku hospitacji różnych zajęć gromadzi materiał obserwacyjny na temat: a) organizowania procesu opieki i kształcenia, w tym doboru metod i form pracy, szczególnie metod aktywizujących, aranżacji przestrzeni i jej wyposażenia, organizacji pracy grupowej, indywidualizacji oddziaływań edukacyjnych, organizacji zajęć terapeutycznych i pozalekcyjnych, sposobów oceniania wychowanków, sposobów komunikowania społecznego i interpersonalnego z wychowankami; b) organizowania zajęć terapeutycznych, w tym nowoczesnych technologii, indywidualizacji oddziaływań edukacyjnych, sposobów komunikowania społecznego i interpersonalnego z wychowankami. Wśród hospitowanych zajęć większość (ok. 70%) muszą stanowić zajęcia o charakterze terapeutycznym i pozalekcyjnym, pozostałe (ok. 30%) to zajęcia edukacyjne.
Student współdziała z opiekunem praktyk w planowaniu i prowadzeniu zajęć terapeutycznych i pozalekcyjnych, udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, podejmowaniu współpracy ze specjalistami zatrudnionymi w placówce oraz z rodzicami.
Student pełni rolę nauczyciela-terapeuty w zakresie: planowania i współorganizowania zajęć terapeutycznych i pozalekcyjnych w placówce, z uwzględnieniem zasady indywidualizacji, szczególnie pod kątem możliwości psychofizycznych dzieci/uczniów przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową oraz wykorzystania różnych metod, w tym alternatywnych i wspomagających metod komunikacji, środków dydaktycznych i nowoczesnych technologii, organizacji pracy grupowej, diagnozowania wiedzy i umiejętności dzieci/uczniów, współpracy z innymi nauczycielami, specjalistami oraz rodzicami. Zajęcia prowadzone samodzielnie przez studenta z wychowankami, zgodnie z podstawą programową oraz regulaminem placówki (a także – w wypadku uczniów z niepełnosprawnością motoryczną - zajęcia rewalidacyjne), powinny stanowić co najmniej 50% godzin praktyki.
Student analizuje i interpretuje sytuacje pedagogiczne poprzez prowadzenie dokumentacji, konfrontuje wiedzę teoretyczną z praktyką, ocenia własne kompetencje, ocenia przebieg prowadzonych zajęć, konsultuje się z opiekunem praktyki, omawia zgromadzone doświadczenia w grupie studentów.
Metody kształcenia
praktyka: hospitacja zajęć, samodzielne planowanie i prowadzenie zajęć pod nadzorem opiekuna.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Ocena praktyki:
Nauczyciel-opiekun praktyki wystawia studentowi opinię w formie oceny opisowej, którą podpisuje wraz z Dyrektorem placówki na specjalnym formularzu. Opinia powinna zawierać ocenę końcową (skala ocen: 2.0; 3.0; 3.5; 4.0; 4.5; 5.0).
Student zobowiązany jest prowadzić dziennik praktyk, którego integralną częścią jest aneks w postaci konspektów wszystkich prowadzonych przez niego zajęć. Po odbyciu praktyki student przedkłada dziennik praktyk nauczycielowi akademickiemu, pełniącemu funkcję organizatora praktyki z ramienia UZ.
Na dokumentację praktyki składa się:
egzemplarz „Porozumienia o organizacji zawodowych praktyk studenckich odbywanych na podstawie skierowania uczelni” z wymaganymi podpisami,
dziennik praktyk zawierający systematyczne opisy obserwowanych zajęć ze szczególnym uwzględnieniem oddziaływań nauczycieli wobec dzieci/uczniów przewlekle chorych oraz z niepełnosprawnością ruchową; dziennik zawiera komplet konspektów (sporządzonych wg wzoru przekazanego przez opiekuna praktyki z ramienia UZ),
wypełniony przez nauczyciela-opiekuna praktyki z ramienia szkoły i podpisany przez Dyrektora placówki formularz oceny końcowej.
Ocena końcowa:
Ocena końcową praktyki stanowi średnią ważoną: 80% oceny z praktyki wystawionej przez nauczyciela opiekuna praktyki i 20% oceny wystawionej przez koordynatora z ramienia UZ za poziom merytoryczny dokumentacji praktyki.
Frekwencja:
Każdy dzień nieobecności studenta na praktyce musi być udokumentowany. Nieobecność (nawet 1 dzień) na praktyce kwalifikuje studenta do powtórzenia całości lub części praktyki, w zależności od decyzji nauczyciela akademickiego z ramienia UZ.
Literatura podstawowa
Jugowar B., Dziecko somatycznie odmienne w: Dziecko niepełnosprawne w rodzinie, (red.) I. Obuchowska, Warszawa 1995.
Maciarz A., Dziecko długotrwale chore. Poradnik opiekuńczo - wychowawczy, Zielona Góra 1996.
Maciarz A., Dziecko przewlekle chore w roli ucznia, Kraków 1998.
Maciarz A., Psychoemocjonalne i wychowawcze problemy dzieci przewlekle chorych, Kraków 2001.
Literatura uzupełniająca
Pilecka W., Choroba przewlekła w życiu i rozwoju dziecka, [w:] Pilecka W., Majewicz P., Zawadzki P. (red.). Jak wspomagać psychospołeczny rozwój dzieci niepełnosprawnych somatycznie, Kraków 1999.
Pilecka W., Przewlekła choroba somatyczna w życiu i rozwoju dziecka. Problemy psychologiczne, Kraków 2002.
Pilecka W., Pilecki J., Rewalidacja dzieci przewlekle chorych i kalekich, Kraków 1989.
Poradniki zawarte na stronie www.ORE.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Tomasz Fetzki (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 17:13)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
