1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Praca socjalna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Pedagogika społeczna

Wygeneruj PDF dla tej strony

Pedagogika społeczna - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest umiejętność  definiowania i opisywania środowisk wychowawczych przez studenta, rozpoznawania problemów w nich występujących. Student również umie rozpoznać i wyjaśnić zakres oddziaływań wychowawczych środowisk kształtujących życie jednostek i grup społecznych. Student potrafi przedstawić działania pedagoga społecznego w różnych obszarach  – edukacji, opieki, pracy socjalnej oraz animacji społeczno – kulturalnej. Student umie wskazać, jakie instytucje socjalne i kulturalne wspierają rozwój dzieci i młodzieży oraz ludzi dorosłych. Student potrafi analizować zjawiska wpływające na życie społeczne tj.: bezrobocie, bezdomność, ubóstwo, emigracja zarobkowa czy medialna dominacji form spędzania czasu wolego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Student posiada ogólną wiedzę na temat zjawisk zachodzących w otaczającej go rzeczywistości.

Zakres tematyczny

Problematyka wykładów:

Pedagogika społeczna i jej problematyka. Rozwój pedagogiki społecznej w Polsce. Przyczyny wyodrębnienia się pedagogiki społecznej. Zadania, zakres i działy pedagogiki społecznej. Podstawowe pojęcia pedagogiki społecznej. Czołowi przedstawiciele pedagogiki społecznej. Konteksty metodologiczne pedagogiki społecznej. Związki pedagogiki społecznej z innymi dyscyplinami, w tym z pedagogiką opiekuńczo-wychowawczą, specjalną oraz szkolną. Przemoc jako zjawisko społeczne dotykające również szkołę; niepełnosprawność jako problem społeczny, w tym integracja dzieci w szkołach powszechnych; zjawisko samotności; żal po stracie, czyli o przeżywaniu żałoby; czas wolny współcześnie; starość jako problem społeczny.

Problematyka ćwiczeń:

Metody i techniki badań stosowanych w pedagogice społecznej. Podstawowe środowiska wychowawcze: rodzina, grupa rówieśnicza, środowisko lokalne, szkoła, zakład pracy. Problemy współczesnego społeczeństwa: ubóstwo i bezdomność jako zjawisko i problem społeczny; wybrane zagadnienia bezrobocia; agresja i nietolerancja w placówkach edukacyjnych; emigracja zarobkowa i jej społeczne skutki; medialna dominacja form spędzania czasu wolnego.

 

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, dyskusja, praca z książką, burza mózgów.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów: Wykłady kończą się egzaminem. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest egzamin pisemny lub ustny (w zależności od prowadzącego wykłady) z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia egzaminu jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi na pytania.
Zaliczenie z ćwiczeń: Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są:  ocena prezentacji wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć – praca grupowa, ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć, ocena bieżącego przygotowania na zajęcia oraz ocena z pracy kontrolnej (kolokwium). Ocena z ćwiczeń stanowić będzie średnią arytmetyczną wszystkich ocen.
Ocena końcowa: Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z wszystkich form zajęć.

Dozwolona jest jedna nieobecność na zajęciach bez konieczności jej zaliczania. Za zgodą prowadzącego zajęcia student może odrobić zajęcia na których nie był uczestnicząc w zajęciach z inną grupą.

Studenci którzy mają przyznany tryb  indywidualnej organizacji studiowania są zobowiązani zgłosić się do prowadzącego zajęcia w ciągu dwóch tygodni od przyznania im IOS-u celem uzgodnienia indywidualnych warunków zaliczenia.

Literatura podstawowa

1. Lalak D., Pilch T., Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy socjalnej, Warszawa 1999.
2. Marynowicz-Hetka E. i in. (red.), Pedagogika społeczna jako dyscyplina akademicka: stan i perspektywy, Łódź 1998.
3. Marynowicz-Hetka E., Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, T. I-II, Warszawa 2007.
4. Pilch T., Lepalczyk I. (red.), Pedagogika społeczna: człowiek w zmieniającym się świecie, Warszawa 2006.
5. Przecławska A. (red.), Pedagogika społeczna; kręgi poszukiwań, Warszawa 1996.
6. Radziewicz-Winnicki A., Pedagogika społeczna, Warszawa 2008.
7. Cannan C., Berry L., Lyons K., Social work and Europe, 1992.

Literatura uzupełniająca

1. Cichosz M., Pedagogika społeczna w latach 1945-2005, Toruń 2007.
2. Gorniakowska E., Radziewicz-Winnicki A. (red.), Pedagogika społeczna, Katowice 1999.
3. Kawula S. (red.), Studia z pedagogiki społecznej, Olsztyn 1996.
4. Kwieciński Z., Śliwerski B., Pedagogika, T. I-II, Warszawa 2003.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anna Korlak-Łukasiewicz (ostatnia modyfikacja: 09-04-2022 11:37)