SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Pedagogika dla psychologów |
Kod przedmiotu | 05.0-WP-PSChM-PdPsch |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1.Zapoznanie studentów z istotą, podmiotem i przedmiotem pedagogiki, jej subdyscyplinami, metodami badań oraz powiązań z innymi naukami, a zwłaszcza z psychologią.
2. Opanowanie przez studentów systemu podstawowych pojęć nauk o wychowaniu, głównych wydarzeń w historii myśli pedagogicznej oraz zrozumienie istoty i źródeł wiodących koncepcji, nurtów pedagogicznych.
3. Krytyczna analiza dotychczasowych przemian w systemie edukacji i wychowaniu z uwzględnieniem integracyjnych i inkluzyjnych działań i rozwiązań na rzecz osób z niepełnosprawnościami i zróżnicowanych potrzebach.
4. Wskazanie użyteczności wiedzy pedagogicznej w pracy psychologa w wyjaśnianiu faktów, sytuacji, zdarzeń wychowawczych oraz komunikacji i kooperacji z innymi podmiotami praktyki edukacyjnej.
Wiedza z zakresu przedmiotów: biologiczne podstawy zachowania, socjologia, wprowadzenie do psychologii.
Tematyka ćwiczeń:
1. Pedagogika jako nauka – system podstawowych pojęć, podmiot i przedmiot zainteresowań, metody badań, pedagogika teoretyczna i praktyczna;
2. Subdyscypliny pedagogiki i jej związek z innymi naukami, w szczególności z psychologią i socjologią;
3. Historia myśli pedagogicznej (do XIX wieku), historia rozwoju form wychowania i kształcenia dzieci, młodzieży i osób dorosłych (w tym z niepełnosprawnościami) w różnych epokach historycznych;
4. Główne nurty w wychowaniu i edukacji XX i XXI wieku w Polsce i na świecie, ich społeczno-kulturowe, polityczne i ekonomiczne uwarunkowania oraz główni przedstawiciele. Renesans pedagogiki M. Montessori, J. Korczaka, C. Freineta i in. we współczesnej praktyce edukacyjnej;
5. Edukacja – wielokontekstowość ujęć i analiz. Edukacja w kontekście oddziaływań formalnych i nieformalnych, pozainstytucjonalnych. Problem stratyfikacji społecznej uczniów w systemie edukacji. SES rodziny pochodzenia w roli kreatora ścieżki edukacyjnej i biografii uczniów. Kwestia kultury szkoły oraz jej funkcjonowania, jako uczącej się organizacji.
6. Edukacja osób z niepełnosprawnościami i/lub o zróżnicowanych potrzebach. Prointegracyjne działania i rozwiązania w edukacji tych osób. Upowszechnianie inkluzji społecznej i edukacyjnej dzieci, młodzieży i dorosłych osób z niepełnosprawnościami w kontekście zapisów Konwencji o Prawach Osób z Niepełnosprawnościami.oraz Strategii na rzecz Osób z Niepełnosprawnościami 2020-2030 w Polsce.
7. Paradygmaty nauk społecznych a teorie i strategie badań pedagogicznych. Specyfika badań ilościowych i jakościowych oraz strategie ich łączenia;
8. Psychologia jako dyscyplina pomocnicza pedagogiki, jej użyteczność w wyjaśnianiu faktów wychowawczych czy edukacyjnych, w planowaniu, organizowaniu i analizowaniu praktyki edukacyjnej.
Praca indywidualna i w grupach, praca z tekstem, dyskusja problemowa.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Prezentacja ustna wybranego przez studenta problemu wychowawczego czy związanego z edukacją – na ostatnich zajęciach (metody kształcenia: praca indywidualna)
Ocena uwzględnia:
Skala ocen za prezentację ustną: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Aktywność studenta na zajęciach – opracowanie i prezentacja w czasie ćwiczeń zagadnień, problemów przewidzianych w programie przedmiotu (metody kształcenia: praca w grupach, z tekstem i dyskusja problemowa), narzędzie weryfikacji: przygotowane, adekwatnie do danego tematu zajęć zagadnienia problemowe;
przykładowe problemy dyskutowane na zajęciach podejmujących kwestie edukacji:
Skala ocen za aktywność: ndst (0 pkt.), dostateczny (3,0 pkt.), dostateczny plus (3,5 pkt.), dobry (4,0 pkt.), dobry plus (4,5 pkt.), bardzo dobry (5,0 pkt.);
Nieobecność na ćwiczeniach: zaliczenie pisemne zrealizowanego tematu.
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z prezentacji oraz aktywności na zajęciach.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uwzględniająca ocenę za aktywności na zajęciach (50%) i ocenę za prezentację (50%).
M. Dudzikowa, S. Jaskulska (red.) (2016) Twierdza. Szkoła w metaforze militarnej. Co w zamian?, Warszawa, Wydawnictwo Wolters Kluwer
M. Dudzikowa i in. (2011) Kapitał społeczny w szkołach różnego szczebla. Diagnoza i uwarunkowania, Kraków, Oficyna Wydawnicza "Impuls
Cz. Kupisiewicz (2012) Z dziejów teorii i praktyki wychowania, Kraków, Oficyna Wydawnicza "Impuls"
Zmodyfikowane przez dr inż. Anna Góralewska-Słońska (ostatnia modyfikacja: 29-04-2022 08:55)