SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Stylistyka dziennikarska - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Stylistyka dziennikarska
Kod przedmiotu 09.3-WH-DiksP-STD-L-S14_gen8GNJA
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Monika Kaczor, prof. UZ
  • prof. zw. dr hab. Krzysztof Maćkowiak
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 - - Zaliczenie 
Laboratorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie z podstawowymi pojęciami i zagadnieniami oraz metodami badawczymi stylistyki, ze szczególnym uwzględnieniem tekstów dziennikarskich; określenie statusu stylistyki w obrębie nauk humanistycznych.

Umiejętności: opisywanie i klasyfikowanie odmian stylistycznych współczesnej polszczyzny, rozpoznawanie tych odmiany na podstawie cech językowych, identyfikowanie błędów stylistycznych oraz wyjaśnianie mechanizmów ich powstawania, ocenianie i poddawanie krytycznemu osądowi wybranych tekstów medialnych.

Kompetencje: sprawne posługiwanie się wyróżnionymi odmianami stylowymi, opracowywanie stylistyczne tekstów, wyjaśnianie funkcji użytych środków językowych, samodzielne uzupełnianie i doskonalenie nabytej wiedzy.

Wymagania wstępne

Student posiada wiedzę o stylach funkcjonalnych, stylach epok i twórców uzyskaną na zajęciach w szkole średniej. Potrafi ponadto wykorzystywać zdobytą wcześniej wiedzę teoretyczną (językoznawczą i literaturoznawczą) do analizy stylistycznej rozmaitych tekstów.

Zakres tematyczny

Wykład i laboratorium (tematyka podzielona zgodnie z ustaleniami bieżącymi prowadzącego)

  1. Teoretyczno-metodologiczne podstawy stylistyki.
  2. Pojęcie stylu, funkcji stylistycznej, cechy stylowej.
  3. Zróżnicowanie języka polskiego - kryteria wyodrębniania odmian polszczyzny.
  4. Style funkcjonalne współczesnej polszczyzny.
  5. Stylistyczna wartość tworzywa językowego.
  6. Normy stylistyczne.
  7. Cechy dobrego stylu.
  8. Analiza i interpretacja wybranych tekstów artystycznych i użytkowych.
  9. Błędy stylistyczne w wypowiedzi dziennikarskiej;
  10. Etyka i estetyka przekazów medialnych;
  11. Stylistyka gatunków dziennikarskich.    

Metody kształcenia

Wykład informacyjny, wykład problemowy. Dyskusja seminaryjna, dyskusja dydaktyczna, metoda analizy i twórczego wykorzystania wzorów, metoda praktyki pisarskiej z wykorzystaniem przekazów medialnych. .

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywność w dyskusji, zaliczenie prac pisemnych, zaliczenie wykładów (test końcowy).

Literatura podstawowa

Cegieła A., Słowa i ludzie, Warszawa 2014.

Cegieła A., Kuciński P., Polkowska L., Stępień M., Studia z etyki słowa, Warszawa 2014.

Bralczyk J., Majkowska G., Język mediów – perspektywa aksjologiczna, w: J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska (red.), Język mediów masowych, Warszawa 2000.

Bralczyk J., Miosiołek - Kłosińska K. (red.), Zmiany w publicznych zachowaniach językowych, Warszawa 2001.

Bugajski M., Pragmatyka a lingwistyka normatywna, „Poradnik Językowy” 2013, z. 4.

Bugajski M., Kilka uwag o kulturze języka w Polsce, w: Migdał J., Piotrowska-Wojaczyk A. (red.) Cum reverentia, gratia, amicitia... (I). Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Bogdanowi Walczakowi, Poznań 2013.

Bugajski M., Etyka, etykieta, kultura języka, w: Etyka i etykieta w komunikacji językowej, Piotrowicz A., Witaszek-Samborska M., Skibski K., Poznań 2012 - (Kultura Komunikacji Językowej nr 2).

Butler J., Walczące słowa. Mowa nienawiści i polityka performatywna, Warszawa 2010.

Cegieła A., Retoryka pogardy w polskim dyskursie publicznym, „Poradnik Językowy” 2012, z. 9.

Ciegieła A., Słowa niebezpieczne i niepożądane w przestrzeni społecznej. Etyka a poprawność polityczna,  „Poradnik Językowy” 2013, z. 10.

Czapliski J., Autorytet i intencje nadawcy – a „etyka efektów komunikacyjnych”, w: J. Puzynina (red.), Etyka międzyludzkiej komunikacji, Warszawa 1993.

Pajdzińska A., Puzynina J., Etyka słowa, w: J. Miodek (red.) O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny. Forum kultury słowa, Wrocław 1995.

Zdunkiewicz-Jedynak D., Językowy kodeks poprawności politycznej a kultura języka, w: Polskie dźwięki, polskie słowa, polska gramatyka (system – teksty – norma – kodyfikacja), Warszawa 2011.

Literatura uzupełniająca

Bolińska E., Na papierze i w eterze, Kraków 2006.

Biblia dziennikarstwa, red. Andrzej Skworz , Andrzej Niziołek, Kraków 2010. 

Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer i E. Chudziński, Kraków 2012.

Język i styl twórcy w kręgu badań współczesnej humanistyki, red. K. Maćkowiak, C. Piątkowski, Zielona Góra 2009.

Pisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2011.

Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. A. Mikołajczuk, E. Bańkowska, Warszawa 2003.

Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2004.

Wierzbiccy A., P., Praktyczna stylistyka, Warszawa 1970.

Uwagi

Brak. 


Zmodyfikowane przez dr hab. Monika Kaczor, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 11-05-2022 22:15)