SylabUZ
Nazwa przedmiotu | PdW II: Komunikacja polityczna dawniej i dziś |
Kod przedmiotu | 15.0-WH-DiksD-KP-S17 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Dziennikarstwo i komunikacja społeczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Wiedza: Zapoznanie z procesami kształtowania się, rozwoju i funkcjonowania komunikacji politycznej rozumianej jako proces kreowania, przekazywania i odbierania treści politycznych. Wykorzystanie tekstów dawnych i współczesnych pozwoli określić, w jakim stopniu dzisiejsza komunikacja polityczna korzysta z wcześniej wypracowanych wzorców.
Umiejętności: Kształcenie umiejętności oceny wiarygodności komunikacji politycznej oraz postawy krytycznej wobec komunikatów politycznych przy uwzględnieniu ich celów.
brak
Dyskusja problemowa, wykład konwersatoryjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej i materiałów audio-wideo, praca z teksem, praca z materiałami audiowizualnymi,
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Obecność na zajęciach, aktywny udział w zajęciach, dłuższa wypowiedź na forum grupy, analiza tekstu z zakresu komunikacji politycznej w postaci prezentacji multimedialnej i jej przedstawienie na forum grupy.
Bralczyk J., O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Warszawa 2003.
Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007.
Fras J., Komunikacja polityczna. Wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wrocław 2005.
Głowiński M., Nowomowa po polsku, Warszawa 1991.
Język polityki – historia i współczesność, pod red. I. Kamińskiej-Szmaj, T. Piekota, M. Poprawy, Wrocław 2014.
Karwat M., O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa 2006.
Kolczyński M., Strategie komunikowania politycznego, Katowice 2007.
Banasik A., Jak uwodzą politycy? Język marketingu politycznego w kampanii wyborczej ’97, Katowice 2002.
Dawidziak-Kładoczna M., „Cherlacy z sercem oziębłym”. O języku pism i mów Józefa Piłsudskiego, Łask 2004.
Dąbrowska A., Językowy obraz przeciwnika politycznego (na podstawie tekstów prasowych z marca 1968), [w:] Język a kultura, t. 4, Funkcje języka i wypowiedzi, pod red. J. Bartmińskiego i R. Grzegorczykowej, Wrocław 1991, s. 115-147.
Hawrysz M., Strategie polemiczne w twórczości Marcina Czechowica, [w:] eadem, Polemiczna twórczość Marcina Czechowica w perspektywie genologii lingwistycznej, Zielona Góra 2012, s. 207-279.
Hess A., Społeczni uczestnicy medialnego dyskursu politycznego w Polsce. Mediatyzacja i strategie komunikacyjne, Kraków 2013.
Kamińska-Szmaj I., Komunikacja polityczna – język, styl, dyskurs, [w:] Style współczesnej polszczyzny. Przewodnik po stylistyce polskiej, Kraków 2013, s. 407-465.
Kampka A., Perswazja w języku polityki, Warszawa 2009.
Karwat M., Sztuka manipulacji politycznej, Toruń 2001.
Kasińska-Metryka A., Wizerunek kandydata na prezydenta – polityczna poprawność kontra marketingowe wyzwania. Analiza wizerunku D. Tuska i L. Kaczyńskiego na podstawie kampanii prezydenckiej w Polsce w 2005 roku, „Athenaeum” vol. 14/15 (2006), s. 157-168.
Maj E., Komunikowanie polityczne Narodowej Demokracji 1918-1939, Lublin 2010.
Media a komunikowanie polityczne, pod red. M. Sokołowskiego, Toruń 2009.
Mosiołek-Kłosińska K., Językowa prezentacja przeciwników politycznych w wypowiedziach kandydatów na prezydenta w kampanii 1995, „Poradnik Językowy” 1996, nr 1, s. 12-20.
Ożóg K., Język w służbie polityki. Językowy kształt kampanii wyborczych, Rzeszów 2004.
Rittel S. J., Komunikacja polityczna. Dyskurs polityczny. Język w przestrzeni politycznej, Kielce 2003.
Sierwierska-Chmaj A., Język polskiej polityki. Politologiczno-semantyczna analiza exposé premierów Polski w latach 1919-2004, Rzeszów 2006.
Steciąg M., Słowa-klucze i ich interpretacja w różnych politycznych orientacjach dyskursywnych (na przykładzie exposes premierów), [w:] Zielonogórskie seminaria językoznawcze 2006-2007, pod red. M. Hawrysz, Zielona Góra 2009, s.259-271.
Tyka J.M., Strategie komunikacyjne w polskim dyskursie parlamentarnym po 1989 roku, [w:] Sytuacja komunikacyjna i jej parametry. I monografia z cyklu Sytuacje - komunikacja – konteksty, pod red. G. Sawickiej, Bydgoszcz 2010, s.209-218.
Jest to przedmiot opcjonalny, wybierany z oferty przedmiotów do wyboru Instytutu Filologii Polskiej; przedmiot zostanie uruchomiony w zależności od potrzeb i zainteresowania w danym semestrze studiów (na podstawie deklaracji studentów/elektronicznego wyboru przedmiotów).
Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 13-05-2022 18:58)