Celem przedmiotu jest trening w rozpoznawaniu, interpretowaniu i projektowaniu struktur ukrytych pod powierzchnią gier. Studenci nauczą się rozpoznawać główne struktury gatunkowe, typowe mechaniki gier, struktury fabularne oraz modele interakcji zaszyte w grach. Wiedzę będą mieli okazję zastosować w praktyce, przy wspólnej analizie wybranych gier.
Wymagania wstępne
Bierna znajomość języka angielskiego pozwalająca na pracę z tekstem w tym języku.
Zakres tematyczny
Metody analizy struktur gier.
Rozgrywka (tryby rozgrywki).
Świat gry.
Ryzyko, nagrody, kary.
Systemy punktowe.
Interfejs.
Mechanika gry.
Gatunkowe wzorce struktur.
Postać.
Poziomy.
Fabuła gry/narracja.
Warstwa estetyczna.
Wyważanie gry.
Dysonans ludonarracyjny.
Modyfikacje struktury gry.
Metody kształcenia
Analiza tekstu, analiza gry, dyskusja.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
FORMA ZALICZENIA ĆWICZEŃ
UWAGI
Zasady uzyskania oceny z ćwiczeń
Przygotowanie prezentacji.
Literatura podstawowa
Aarseth E.., Badanie zabawy: metodologia analizy gier [w:] M. Filiciak (red.), Światy z pikseli. Antologia studiów nad grami komputerowymi, Warszawa 2010.
Adams E., Projektowanie gier. Podstawy, Gliwice 2011.
Konzack L., Krytyka gier komputerowych: metoda analizy gier komputerowych, tłum. P. Wojcieszuk, ,,Kultura i Historia” 2008, nr 13.
Lankoski P.,Björk S., Game research methods:An overview, ETC Press 2015.
Petrowicz M., Ludo-narratywizm, czyli proceduralizm Bogosta na tle sporu ludologii z narratologią, ,,Replay. The Polish Journal of Game Studies” 2014, nr 1.
Salen K., Zimmerman E., Rules of play. Design Fundamentals, Cambridge (MA) 2003.
Felix Schröter F., Thon J-N., Video Game Characters Theory and Analysis, ,,Diegesis” 2014, Vol. 3, No. 1.
Sterczewski P., Czytanie gry. O proceduralnej retoryce jako metodzie analizy ideologicznej gier komputerowych, ,,Teksty drugie” 2012, nr 6.
Literatura uzupełniająca
Egenfeldt-Nielsen S., Smith J.H., Tosca S.P., Understanding Video Games: The essential introduction, New York, London 2008.
Nguyen C.T., The Forms and Fluidity of Game Play [w:] T. Hurka (red.), Games, Sports, and Play: Philosophical Essays, Oxford 2019.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Tomasz Kołodziej (ostatnia modyfikacja: 12-04-2022 13:07)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.