SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Harmonogramowanie procesów produkcyjnych - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Harmonogramowanie procesów produkcyjnych
Kod przedmiotu 06.9-WM-ZiIP-ZPU-23_22
Wydział Wydział Nauk Inżynieryjno-Technicznych
Kierunek Zarządzanie i inżynieria produkcji
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Josef Basl
  • dr inż. Roman Kielec, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Projekt 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Utrwalenie wiedzy z zakresu tradycyjnych (PERT, GANTT, CPM, MPM) oraz nabycie umiejętności w wykorzystaniu nowych metod harmonogramowania produkcji (DSM). Posługiwanie się programami komputerowymi do harmonogramowania produkcji wykorzystującymi algorytmy ewolucyjne i sztuczną inteligencję.

Wymagania wstępne

Prognozowanie i symulacja w przedsiębiorstwie

Zakres tematyczny

Wykład

W1. Podstawy procesu technologicznego i produkcyjnego.

W2. Dekompozycja przedsięwzięcia. Wspomaganie zarządzania przedsięwzięciami za pomocą oprogramowania MS Projekt z wykorzystaniem metody wykresu paskowego GANTT i harmonogramu sieciowego PERT.

W3. Algorytm harmonogramowania (wyznaczenie czasu rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych zadań).

W4. Wprowadzenie zadań do MS Projekt i tworzenie relacji między zadaniami.

W5. Wyszukiwanie, sortowanie i śledzenie struktury hierarchicznej zadań.

W6. Analiza relacji zachodzących pomiędzy zadaniami w metodzie CPM na standardowym przykładzie (czynności bezpośrednio poprzedzających).

W7. Wprowadzenie zadań do systemu MAGProject i optymalizacja procesów przy pomocy algorytmu genetycznego.

W8. Analiza macierzy strukturalnej pod względem współbieżności, równoległości i sekwencyjności realizacji procesu produkcyjnego.

Projekt

P1-P3. Metody i techniki harmonogramowania procesów produkcyjnych.

P4-P5. Projektowanie systemów wytwórczych.

P6-P7. Modelowanie i symulacja systemów produkcyjnych.

P8-P9. Planowanie i harmonogramowanie produkcji.

P10-P11. Planowanie przepływu w warunkach ograniczeń zasobowych.

P12-P13. TOC – Teoria ograniczeń w harmonogramowaniu produkcji.

P14. Strategie planowania, kierowania i kontrolowania produkcji –zasady sterowania przepływem.

P15. Multimedialna prezentacja zrealizowanego projektu. Zaliczenie na ocenę

Metody kształcenia

Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Podczas prowadzenia wykładów wykorzystywana metoda burzy mózgów. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń projektowych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład

Ocena wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego obejmującego weryfikację znajomości podstawowych zagadnień.

Projekt

Ocena wyznaczana na podstawie składowej oceniającej umiejętności związane z realizacją zadań projektowych, przygotowanie sprawozdania oraz jego „obrony” przez studenta.

Ocena końcowa – średnia arytmetyczna ocen z poszczególnych form zajęć.

Literatura podstawowa

  1. Heagney J. Fundamentals of Project Management. AMACOM, New York, 2012.
  2. Kosturbiec A., Harmonogramowanie projektów, przegląd modeli, Gdańsk 2003.
  3. Matuszek J.: „Inżynieria produkcji”, Wydawnictwo Politechnika Łódzka, Filia w Bielsku-Białej, Bielsko-Biała 2000.

Literatura uzupełniająca

  1. Durlik I.: „Inżynieria zarządzania” cz. I i II, Biblioteka Biznesmena, Agencja Wydawnicza Placet, Gdańsk 1996,
  2. Steward D., „An overview of thefivepillars ofthe concurrent engineering body of knowledge", Soce News, The Society of Concurrent Engineering, Los Angeles, Spring 2000.
  3. Syswerda, G., ‘’Schedule Optimization Using Genetic Algorithms’’, Handbook of Genetic Algorithms, New York, 1990.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Roman Kielec, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 15-04-2023 07:52)