SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Zaburzenia pochodzenia korowego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Zaburzenia pochodzenia korowego
Kod przedmiotu 12.9-WNS-LzN-ZPK
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Logopedia z neurodydaktyką
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2024/2025
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Ewa Kowalska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 30 2 Egzamin

Cel przedmiotu

Wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności pozwalające na planowanie postępowania logopedycznego z pacjentem z zaburzeniami mowy pochodzenia korowego.

Wymagania wstępne

Wiedza na temat anatomii i fizjologii układu nerwowego, podstawy wiedzy z zakresu neurologopedii.

Zakres tematyczny

  1.  

  2. Afazjologia jako obszar wiedzy logopedycznej;
  3. Typologie zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  4. Przyczyny i mechanizmy zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  5. Objawy pierwotne i wtórne zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  6. Zasady diagnozy zaburzeń mowy  pochodzenia korowego;
  7. Diagnoza różnicowa zaburzeń mowy  pochodzenia korowego;
  8. Narzędzia diagnostyczne wykorzystywane w diagnozie zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  9. Cele, zasady i organizacja postępowania terapeutycznego w zaburzeniach mowy pochodzenia korowego;
  10. Strategie językowe wykorzystywane w terapii zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  11. Strategie niejęzykowe wykorzystywane w terapii zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
  12. Studia przypadków pacjentów z zaburzeniami mowy pochodzenia korowego;

Metody kształcenia

rozmowa kierowana; praca z książką, pokaz, analiza przypadku

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Sprawdzian pisemny składający się z części testowej oraz analizy przypadku z progami punktowymi  w skali  od 0-100% (90-100% = 5,0; 80-89% = 4,5; 70-79% = 4,0; 60-69 =3,5; 50-59% = 3,0)

 Obecność na zajęciach: obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa. Każda ewentualna nieobecność musi być usprawiedliwiona. W przypadku usprawiedliwionych nieobecności konkretne zajęcia powinny zostać zaliczone indywidualne z danego zakresu materiału w sposób zaproponowany przez prowadzącego/ą przedmiot. 

Literatura podstawowa

  1. Antczak-Kujawin J. (2017). Niedokształcenie mowy o typie afazji u dziecka sześcioletniego – studium przypadku. Logopaedica Lodziensa, 1, s. 11-20.
  2. Domagała A., Mirecka U. (red.). (2018). Metody terapii logopedycznej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  3. Drewniak-Wołosz E., Paluch A. (2009). Niedokształcenie mowy o typie afazji – rozważania nad kryteriami diagnozy. Logopedia, 1 (7),. s. 90-99.
  4. Kurowska M. (2008). Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi i samodzielnego wypowiadania u dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego. W: J. Porayski-Pomsta (red.). Diagnoza i terapia w logopedii. (s. 339–348). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
  5. Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2012). Afa‑Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego? Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  6. Panasiuk J. (2023). Afazja a interakcja. TEKST -metaTEKST – konTEKST. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  7. Panasiuk J. (2015a). Postępowanie logopedyczne w przypadku alalii i niedokształcenia mowy o typie afazji. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. (s. 309-346). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  8. Panasiuk J. (2015b). Postępowanie logopedyczne w przypadku afazji. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. (s. 869-818). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  9. Panasiuk J. (2010). Zaburzenia mowy u dzieci chorych neurologicznie – diagnoza i terapia logopedyczna. W: B. Cyl (red.), Różne aspekty opóźnionego rozwoju mowy. Katowice: Regionalny Ośrodek Metodyczno-Edukacyjny "Metis".
  10. Pąchalska M. (2011). Afazjologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  11. Skibska J. (2012). Afazja dziecięca. W: J. Skibska, D. Larysz (red.). Neurologopedia w teorii i praktyce. Wybrane zagadnienia diagnozy i terapii dziecka.(s.48-78) Bielsko-Biała: Wydawnictwo Akademii Techniczno-Humanistycznej.
  12. Tarkowski Z. (2021). Afazjologia. Warszawa: PZWL.

Literatura uzupełniająca

  1. Domańska Ł, Borkowska A. (red.). (2011). .Podstawy neuropsychologii klinicznej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  2. Grabias S., Kurkowski M. (red.). (2014). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Podręcznik akademicki. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
  3. Herzyk A. (1992). Afazja i mutyzm dziecięcy. Wybrane zagadnienia diagnozy i terapii. Lublin: Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy.
  4. Kaczorowska-Bray K., Milewski S. (red.). (2016). Wczesna interwencja logopedyczna. Gdańsk: Harmonia Universalis.
  5. Tarkowski Z. (red.). (2017). Patologia mowy. Gdańsk: Harmonia Universalis.
  6. Obrębski A. (red.). (2018). Wprowadzenie do neurologopedii. Poznań: Termedia Wydawnictwo Medyczne.
  7. Parol U. (1989). Dziecko z niedokształceniem mowy: diagnoza, analiza, terapia. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Ewa Kowalska (ostatnia modyfikacja: 07-02-2024 08:16)