Wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności pozwalające na planowanie postępowania logopedycznego z pacjentem z zaburzeniami mowy pochodzenia korowego.
Wymagania wstępne
Wiedza na temat anatomii i fizjologii układu nerwowego, podstawy wiedzy z zakresu neurologopedii.
Zakres tematyczny
Afazjologia jako obszar wiedzy logopedycznej;
Typologie zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Przyczyny i mechanizmy zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Objawy pierwotne i wtórne zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Zasady diagnozy zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Diagnoza różnicowa zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Narzędzia diagnostyczne wykorzystywane w diagnozie zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Cele, zasady i organizacja postępowania terapeutycznego w zaburzeniach mowy pochodzenia korowego;
Strategie językowe wykorzystywane w terapii zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Strategie niejęzykowe wykorzystywane w terapii zaburzeń mowy pochodzenia korowego;
Studia przypadków pacjentów z zaburzeniami mowy pochodzenia korowego;
Metody kształcenia
rozmowa kierowana; praca z książką, pokaz, analiza przypadku
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Sprawdzian pisemny składający się z części testowej oraz analizy przypadku z progami punktowymi w skali od 0-100% (90-100% = 5,0; 80-89% = 4,5; 70-79% = 4,0; 60-69 =3,5; 50-59% = 3,0)
Obecność na zajęciach: obecność na wszystkich zajęciach jest obowiązkowa. Każda ewentualna nieobecność musi być usprawiedliwiona. W przypadku usprawiedliwionych nieobecności konkretne zajęcia powinny zostać zaliczone indywidualne z danego zakresu materiału w sposób zaproponowany przez prowadzącego/ą przedmiot.
Literatura podstawowa
Antczak-Kujawin J. (2017). Niedokształcenie mowy o typie afazji u dziecka sześcioletniego – studium przypadku. Logopaedica Lodziensa, 1, s. 11-20.
Domagała A., Mirecka U. (red.). (2018). Metody terapii logopedycznej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Drewniak-Wołosz E., Paluch A. (2009). Niedokształcenie mowy o typie afazji – rozważania nad kryteriami diagnozy. Logopedia, 1 (7),. s. 90-99.
Kurowska M. (2008). Rozwijanie umiejętności rozumienia wypowiedzi i samodzielnego wypowiadania u dzieci z niedokształceniem mowy pochodzenia korowego. W: J. Porayski-Pomsta (red.). Diagnoza i terapia w logopedii. (s. 339–348). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Paluch A., Drewniak-Wołosz E., Mikosza L. (2012). Afa‑Skala. Jak badać mowę dziecka afatycznego? Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Panasiuk J. (2023). Afazja a interakcja. TEKST -metaTEKST – konTEKST. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Panasiuk J. (2015a). Postępowanie logopedyczne w przypadku alalii i niedokształcenia mowy o typie afazji. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. (s. 309-346). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Panasiuk J. (2015b). Postępowanie logopedyczne w przypadku afazji. W: S. Grabias, J. Panasiuk, T. Woźniak, Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego. (s. 869-818). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Panasiuk J. (2010). Zaburzenia mowy u dzieci chorych neurologicznie – diagnoza i terapia logopedyczna. W: B. Cyl (red.), Różne aspekty opóźnionego rozwoju mowy. Katowice: Regionalny Ośrodek Metodyczno-Edukacyjny "Metis".
Pąchalska M. (2011). Afazjologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Skibska J. (2012). Afazja dziecięca. W: J. Skibska, D. Larysz (red.). Neurologopedia w teorii i praktyce. Wybrane zagadnienia diagnozy i terapii dziecka.(s.48-78) Bielsko-Biała: Wydawnictwo Akademii Techniczno-Humanistycznej.
Tarkowski Z. (2021). Afazjologia. Warszawa: PZWL.
Literatura uzupełniająca
Domańska Ł, Borkowska A. (red.). (2011). .Podstawy neuropsychologii klinicznej. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Grabias S., Kurkowski M. (red.). (2014). Logopedia. Teoria zaburzeń mowy. Podręcznik akademicki. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Herzyk A. (1992). Afazja i mutyzm dziecięcy. Wybrane zagadnienia diagnozy i terapii. Lublin: Wydawnictwo Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy.
Kaczorowska-Bray K., Milewski S. (red.). (2016). Wczesna interwencja logopedyczna. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Tarkowski Z. (red.). (2017). Patologia mowy. Gdańsk: Harmonia Universalis.
Obrębski A. (red.). (2018). Wprowadzenie do neurologopedii. Poznań: Termedia Wydawnictwo Medyczne.
Parol U. (1989). Dziecko z niedokształceniem mowy: diagnoza, analiza, terapia. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Ewa Kowalska (ostatnia modyfikacja: 07-02-2024 08:16)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.