Czynności prymarne w procesie diagnozy - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Czynności prymarne w procesie diagnozy
Kod przedmiotu	05.9-WNS-LzN-CPWD
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Logopedia z neurodydaktyką
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2024/2025

Informacje o przedmiocie

Semestr	3
Liczba punktów ECTS do zdobycia	3
Typ przedmiotu	obieralny
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	mgr Justyna Bogusław

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Ćwiczenia	45	3	45	3	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zdobycie przez osoby studenckie wiedzy na temat znaczenia czynności prymarnych w rozwoju mowy dziecka

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza na temat etapów rozwoju człowieka, znajomość pojęcia diagnozy i etapów diagnozowania

Zakres tematyczny

1. Anatomia układu ustno-twarzowego. Fizjologia układu – funkcje prymarne (pozycja spoczynkowa i ustna faza połykania). 2. Rozwój funkcji prymarnych. 3. Biomechaniczne wzorce ruchowe dla funkcji prymarnych. 4. Patologia w przebiegu funkcji prymarnych. Przyczyny. 5. Kompensacyjne mechanizmy w funkcjach prymarnych 6. Współzależności funkcjonalno- morfologiczne w obrębie układu stomatognatycznego

Metody kształcenia

prezentacja multimedialna, • prezentacja nagrań video, metoda podająca • pogadanka, • ćwiczenia praktyczne indywidualne i w grupach, • analiza nagrań video i audio

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Warunkiem zaliczenia jest średnia arytmetyczna ocen z aktywności na zajęciach oraz z przygotowanego arkusza diagnozy

Literatura podstawowa

PLUTA-WOJCIECHOWSKA D., ZABURZENIA CZYNNOŚCI PRYMARNYCH I ARTYKULACJI, WYD. ERGOSUM 2012 RZĄDZKA M., WCZESNA DIAGNOZA I STYMULACJA LOGOPEDYCZNA NOWORODKA I NIEMOWLAKA, MATERIAŁY ZE SZKOLENIA 2018

Literatura uzupełniająca

Korendo M., 2001, Rozwojowy model diagnozy i terapii zaburzeń mowy, [w:] Diagnoza i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju mowy, red. B. Cyl, Katowice. • Kornas-Biela D., 1991, Rozwój psychofizyczny dziecka przed narodzeniem, Warszawa. • Machoś M., 2012, Od zabawy do mówienia. Poradnik dla rodziców i terapeutów, Kraków. • Machoś M., 2013. Uwagi o ważności wczesnej diagnozy neurologopedycznej, „Logopedia Silesiana”, nr 2, s. 84-100. • Machoś M., 2020, Krótkie wędzidełko języka u noworodków i niemowląt, Zabrze. • Mackiewicz B., 1986, Wskazówki dla prawidłowego połykania w wadach zgryzu i wymowy u dzieci, Warszawa. • Morris D., 1996, Zrozumieć niemowlę, Warszawa. • Odowska-Szlachcic B., 2010, Metoda integracji sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego, Gdańsk. • Pluta-Wojciechowska D., 2021, Zaburzenia czynności prymarnych i artykulacji. Podstawy postępowania logopedycznego, Bytom. • Rządzka M., 2019, Odruchy oralne u noworodków i niemowląt. Diagnoza i stymulacja, Kraków. • Stecko E., 1994, Zaburzenia mowy dzieci – wczesne rozpoznawanie i postępowanie logopedyczne, Warszawa. • Stecko E., 1997, Wczesna stymulacja logopedyczna dzieci z obciążonym okresem okołoporodowym, „Nowy Pediatra”, nr 1. • Stecko E., 1999, Profilaktyka logopedyczna szansą dla dziecka i logopedy, Warszawa. • Stecko E., 2001, Rozpoznawanie u niemowląt uwarunkowań rozwoju mowy, „Audiofonologia”, t. XXI, s. 55-64. • Weitzman E., Greenberg J., 2014, Razem uczymy się mowić. Przewodnik dotyczący wspomagania rozwoju językowego dzieci dla opiekunów i nauczycieli przedszkolnych, Kraków

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 12-02-2024 08:10)