Turystyka na terenach antropogenicznych - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Turystyka na terenach antropogenicznych
Kod przedmiotu	06.4-WI-ArchKD-turyst.- 16
Wydział	Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek	Architektura krajobrazu
Profil	praktyczny
Rodzaj studiów	drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia	semestr letni 2016/2017

Informacje o przedmiocie

Semestr	2
Liczba punktów ECTS do zdobycia	2
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr inż. Magda Hudak

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia	30	2	18	1,2	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Nauczenie zasad programowania i projektowania obiektów turystycznych na obszarach przekształconych w kontekście uwarunkowań społecznych, kulturowych, przyrodniczych, techniczno-ekonomicznych oraz aspektów kompozycyjnych. Doskonalenie warsztatu projektowego w opracowywaniu i prezentacji projektów.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Pojęcia i definicje dotyczące turystyki. Cele i funkcje turystyki. Rodzaje turystyki. Środowisko przyrodnicze jako system wartości. Zarys klasyfikacji zachowań. Motywy zachowań turystyczno-rekreacyjnych. Klasy zachowań turystyczno-rekreacyjnych

Modele interakcji: turystyka i rekreacja a przyroda. Przydatność rekreacyjna środowiska przyrodniczego. Oddziaływanie turystyki i rekreacji na przyrodę.

Program ćwiczeń:

Analiza potrzeb użytkowników, uwarunkowań kulturowych, prawnych, przyrodniczych, techniczno-ekonomicznych terenu opracowania, sformułowanie założeń programowo-przestrzennych, opracowanie programu szczegółowego obiektu, opracowanie rozwiązań wariantowych oraz wybór i opracowanie w formie graficznej i opisowej wybranego wariantu.

Metody kształcenia

Metody podające: praca z zalecaną literaturą przedmiotu. Metody poszukujące: wystawy, dyskusja, samodzielna obserwacja. Metody naprowadzająco-koncentryczne z wykorzystaniem metod inwentycznych, z uwzględnieniem indywidualizacji zadania projektowego. Metody utrwalania wiadomości i umiejętności (rozwiązywanie teoretycznych i praktycznych problemów projektowych). Korekty zadania projektowego.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Sposobem sprawdzenia wiedzy praktycznej jest ocena projektu zagospodarowania wybranego terenu pod względem: przyjętych rozwiązań projektowych – wykorzystania wiedzy teoretycznej w kształtowaniu stref ochronnych, a także ocena poprawności przygotowania dokumentacji projektowej (teczka projektu).
Wiedza teoretyczna. Kolokwium końcowe obejmujące treści wykładowe – obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz 2-3 pytania otwarte. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 20 pkt. można otrzymać za część testową i 30 pkt. za część otwartą. Student otrzymuje ocenę odpowiednio do uzyskanej sumy punktów: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.

Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

Literatura podstawowa

Dubel K., Turystyczna i edukacyjna funkcja parków krajobrazowych, FCEEW, Krosno 1999.
Michałowski K., Ziółkowski R.: Zarządzanie turystyką, Wyd. Politechniki Białostockiej 2002.
Stasiak A.: A to Polska właśnie…Przewodnik do ćwiczeń z geografii turystycznej i krajoznawstwa. Wydawnictwo WSTH, Łódź 2006.
Zaręba D.: Ekoturystyka, PWN, Warszawa 2008.

Literatura uzupełniająca

Uwagi

Brak

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-08-2016 16:35)