1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Pedagogika / Edukacja elementarna i terapia pedagogiczna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Edukacja plastyczno-techniczna z metodyką I

Wygeneruj PDF dla tej strony

Edukacja plastyczno-techniczna z metodyką I - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami i przykładami zaczerpniętymi z obszaru sztuk wizualnych. Rozwijanie umiejętności manualnych, myślenia twórczego, kreatywności i wyobraźni uczestników. Nauka praktycznego wykorzystania różnorodnych materiałów i technik plastycznych w celu opracowywania autorskich scenariuszy zajęć. Nauka analizy powstałych prac oraz zrealizowanych warsztatów twórczych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza zawarta w programie nauczania przedmiotu plastyka w szkołach podstawowych i gimnazjach oraz zapoznanie się typowymi stadiami ewolucji plastycznej wśród dzieci.

Zakres tematyczny

Wprowadzenie do problematyki przedmiotu: kompozycja plastyczna, problemy barwy, linia i plama w pracach plastycznych, kompozycje przestrzenne, problem różnicowania faktur w pracach plastycznych (wykorzystanie techniki kolażu). Zapoznanie z techniką grafiki warsztatowej – szablonem oraz kalkografem. Ekspresja i emocje wyrażane poprzez sztukę – przykłady i założenia sztuki abstrakcyjnej (prace wykonane techniką pasteli olejnych oraz farb akrylowych). Konstruowanie konspektów – scenariuszów zajęć (w tym: cele ogólne i szczegółowe, metody nauczania, środki dydaktyczne, techniki plastyczne, formy nauczania. Przebieg zajęć, fazy wprowadzającej, realizacyjnej i podsumowującej. Warsztaty twórcze – przykłady autorskich scenariuszy omówione przez prowadzącego, analiza przeprowadzonych przez studentów warsztatów artystycznych. Propozycje scenariuszy opracowane przez studentów – wykorzystanie w kreatywny sposób technik plastycznych do prowadzenia zajęć z dziećmi i młodzieżą. Nauka interpretacji i omawiania prac plastycznych oraz analiza kryteriów ich oceniania. Przegląd i omówienie prac każdego ze studentów – ewaluacja semestralna.

Metody kształcenia

Zajęcia mają charakter warsztatów twórczych, w trakcie których wyróżnić można następujące metody pracy: ćwiczenia praktyczne, prezentacje i opisy, pogadanki, dyskusje.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Koonwersatoria

Student oceniany jest na podstawie: przygotowania do zajęć (30%),  aktywnego w nich uczestnictwa (30%), umiejętności analizy i wyciągania wniosków na podstawie powstałych prac (10%), przeglądu prac i podsumowania końcowego (30%).

Ocena końcowa

Oceną końcową jest ocena z konwersatoriów.

 

Literatura podstawowa

1. Karolak W., Sztuka jako zabawa – zabawa jako sztuka, Warszawa 1998.
2. Szuman S., Sztuka dziecka, Warszawa 1990.
3. Trojanowska A., Dziecko i plastyka, Warszawa 1983. 

Literatura uzupełniająca

1. Józefowski E., Książka o książkach, Zielona Góra 1999.
2. Nęcka E., Trening twórczości, Kraków 1998.
3. Warsztaty edukacji twórczej, red. E. Olinkiewicz, E. Repsch, Wrocław 2001.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Iwona Kopaczyńska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 12-07-2016 18:56)