SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy socjoterapii |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PEDD-PST-W_pNadGenNGPGC |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika / Pomoc społeczna i socjoterapia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Ćwiczenia | 25 | 1,67 | 15 | 1 | Zaliczenie na ocenę |
Ukazanie miejsca socjoterapii w ofercie pomocy psychologicznej i pedagogicznej. Przybliżenie praktycznego zastosowania zajęć socjoterapeutycznych w korygowaniu lęku u dzieci, niepożądanych zachowań młodzieży oraz możliwości wykorzystania w kształtowaniu i nabywaniu oczekiwanych kompetencji społecznych.
Podstawowa wiedza z zakresu: pedagogiki, pedagogiki społecznej, psychologii rozwoju i zadań rozwojowych, socjologii rodziny.
Wykłądy
Socjoterapia, jako proces i metoda pracy z dziećmi i młodzieżą. Cele i zadania socjoterapii w obszarach rozwojowym, edukacyjnym i terapeutycznym. Socjoterapia, jako forma pomocy psychologiczno-pedagogicznej, psycho-korekcyjna skierowana do pracy z dziećmi i młodymi ludźmi w okresie dorastania, w celu eliminowania, zmniejszenia poziomu zaburzeń zachowania.
Ćwiczenia
Formy pracy z dziećmi i młodzieżą z wykorzystaniem bajki terapeutycznej w oddziaływaniu „twarzą w twarz”, Struktura i dynamika zajęć socjoterapeutycznych. Proces grupowy i techniki pracy z grupą. Kontakt terapeutyczny w socjoterapii. Wpływ ustrukturalizowanych zajęć grupowych na zmianę poprzez doświadczenia korekcyjne i oddziaływanie grupy. Socjoterapia w pracy socjalnej i pomocy społecznej, zastosowanie w pracy z jednostką i grupą.
Wykłady – wykład dialogowy, problemowy, prezentacja multimedialna, metoda sytuacyjna, współuczestnicząca.
Ćwiczenia – dyskusja, pokaz, metody problemowe, gry dydaktyczne, metody ekspresyjne, metody praktyczne inscenizacje, gry symulacyjne, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady
Pisemne zaliczenie wykładów, kolokwium z zagadnień programowych wykładów opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi.
Ćwiczenia
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena samodzielne przygotowanych scenariuszy zajęć socjoterapeutycznych, dla wskazanej grupy wiekowej dzieci lub młodzieży z uwzględnieniem wiedzy o specyfice grupy
Ocena końcowa
Ocena końcowa stanowi średnią arytmetyczną ocen z wszystkich form zajęć.
1. De Barbaro B., red., Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Kraków 1997.
2. Kozłowska A., Zaczarowane bajki, które leczą, dla dzieci i dorosłych, Warszawa 2007.
3. Plopa M., Psychologia rodziny, Warszawa 2005, s. 19-112, 241-337.
4. Szymańska J., Programy profilaktyczne: podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki, Warszawa 2002.
Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 15-09-2016 08:49)