SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia resocjalizacji |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PRes-W-S14_pNadGen0C8TF |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia / Psychologia edukacyjna i wychowawcza |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 8 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi zagadnieniami związanymi z resocjalizacją jako procesem modyfikacji osobowości jednostki. W trakcie kursu poruszone zostaną między innymi następujące problemy: metody resocjalizacji penitencjarnej, trudności w resocjalizacji z punktu widzenia genezy zachowań przestępczych, rola i zadania kurateli sądowej, środki probacyjne w praktyce resocjalizacyjnej, diagnozowanie w resocjalizacji. Ukształtowanie postawy otwartego i kreatywnego podejścia do osób wymagających resocjalizacji.
Brak.
Psychologia resocjalizacyjna – jej historia, pojęcie, subdyscypliny i miejsce wśród innych dyscyplin naukowych
Przystosowanie, adaptacja i dezadaptacja społeczna; nieprzystosowanie społeczne, jego rodzaje (typy)
i mechanizmy psychologiczne; proces społecznego wykolejania się; wykolejenie obyczajowe i przestępcze; formy adaptacji w procesie wykolejenia przestępczego
Przestępczość, stadia i mechanizmy psychologiczne
Przestępczość a zaburzenia psychiatryczne
Uwarunkowania przestępczości: biologiczne, psychologiczne i socjologiczne; psychologiczne stanowiska dotyczące przyczyn przestępczości (psychoanaliza, koncepcje behawiorystyczne, teorie biopsychologiczne, H. J. Eysencka typologiczno – kontrolny model przestępczości, W. C. Recklesa teoria kontroli, teoria poszukiwania mocnych wrażeń, G. D. Waltersa teoria przestępczości jako stylu życia)
Pojęcie, cele i formy resocjalizacji; współczesne nurty w resocjalizacji
Resocjalizacja i jej efektywność w środowisku otwartym, w zakładach dla nieletnich i zakładach karnych
Typy zakładów karnych; zakład karny jako instytucja resocjalizacyjna
Zróżnicowanie społeczności więźniów; przystosowanie do środowiska więziennego i psychologiczne następstwa izolacji więziennej
Personel penitencjarny; osobowość, płeć, staż pracy i rodzaj kontaktów personelu z osadzonymi w zakładach karnych; objawy syndromu wypalenia zawodowego i percepcja jego przyczyn
Profilaktyka przestępczości
Definicja pojęcia niedostosowania społecznego i analiza jego objawów
Diagnoza psychologiczna dla potrzeb resocjalizacji: humanistyczny i behawioralny model diagnozy resocjalizacyjnej; specyfika kontaktu diagnostycznego; problemy etyczne w pracy psychologa
Przyczyny przestępczości nieletnich, możliwości jej przeciwdziałania
Przemoc w rodzinie i sposoby jej zapobiegania
Agresja na tle seksualnym. Oddziaływania wobec przestępców seksualnych;
Wsparcie społeczne w procesie resocjalizacji: znaczenie wsparcia społecznego dla efektywności oddziaływań resocjalizacyjnych skazanych, skazani na rynku pracy; readaptacja społeczna jako warunek skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych; założenia a praktyka
Rola psychologa w placówkach resocjalizacyjnych
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady kończą się egzaminem pisemnym. Minimalny próg procentowy do uzyskania pozytywnej oceny wynosi 70%.
Ciosek M. (2003). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wyd. Prawnicze LexisNexis.
Moir A., Jessel D. (1998). Zbrodnia rodzi się w mózgu. Zagadka biologicznych uwarunkowań przestępczości. Warszawa: Książka i Wiedza.
Ostrowska K. (2008). Psychologa resocjalizacyjna. W kierunku nowej specjalności psychologii. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.
Ostrowska K., Milewska E. (1986). Diagnozowanie psychologiczne w kryminologii. Warszawa: Wyd. ATK.
Pospiszyl K. (1998). Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz przykłady programów oddziaływań. Warszawa: Wyd. Akad. „Żak”.
Pospiszyl K. (2005). Przestępstwa seksualne. Warszawa: Wyd. PWN.
Rostowski J. (1998). Próba ujęcia przestępczości młodzieży w świetle współczesnych teorii psychologicznych. W: J. Szałański (red.), Wina – kara – nadzieja – przemiana, 59 – 72. Łódź – Warszawa – Kalisz: Wyd. COSSW.
Urban B., Stanik J. M. (red.), (2007). Resocjalizacja. Teoria i praktyka pedagogiczna. t. 1, 2. Warszawa: Wyd. Pedagogium Wyższa Szkoła Pedagogiki Resocjalizacyjnej i PWN.
Wysocka E. (2008). Diagnoza w resocjalizacji. Warszawa: Wyd. PWN.
Ciosek M. (1995). Przestępczość jako styl życia, czyli Glenna D. Waltersa próba integracji różnych modeli przestępczości. Przegląd Więziennictwa Polskiego, 11, 21 – 23.
Foucault M., Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, Warszawa, 2009,
Kuć M., Prawne podstawy resocjalizacji, Warszawa, 2011,
Krause A., Przybyliński S., (red.), Resocjalizacja penitencjarna aktualne wyzwania i rozwiązania, Kraków, 2012,
Bałandynowicz A., Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa, Warszawa, 2011
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 27-07-2016 15:11)