SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metody terapii opóźnień i zaburzeń rozwoju mowy - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Metody terapii opóźnień i zaburzeń rozwoju mowy
Kod przedmiotu 05.6-WP-OLIGO-MTZM
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną - Oligofrenopedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów podyplomowe
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Jednostka obsługująca przedmiot Wydział Nauk Społecznych
Informacje o przedmiocie
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Zdzisława Janiszewska-Nieścioruk, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia - - 10
(w tym jako e-learning)
0,67
(w tym jako e-learning)
Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi zagadnieniami z zakresu rozwoju mowy i zaburzeń komunikacji językowej - przyczynami i objawami najczęściej występujących opóźnień i zaburzeń w rozwoju mowy oraz sposobami postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w celu ich usuwania, jak też profilaktyki.

Wymagania wstępne

Wiedza podstawowa z zakresu pedagogiki ogólnej, dydaktyki i psychologii. Podstawowa znajomość anatomii i fizjologii narządów mownych. Podstawy  wiedzy z języka polskiego.

Zakres tematyczny

Treści ćwiczeń:

  1. Anatomiczno-fizjologiczne podstawy mowy: budowa, funkcjonowanie i najczęstsze schorzenia aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego oraz narządu słuchu; zasady higieny głosu i mowy
  2. Kształtowanie się i rozwój mowy: okresy kształtowania się mowy dziecka oraz czynniki mające istotny wpływ na jej rozwój (prawidłowy rozwój psychomotoryczny, poziom intelektualny, specjalne zdolności, warunki społeczno-wychowawcze)
  3. Opóźnienia w rozwoju mowy: samoistne i niesamoistne, ich istota, uwarunkowania, klasyfikacja
  4. Znaczenie wczesnej stymulacji w rozwoju mowy dziecka: walory karmienia naturalnego, znaczenie prawidłowego oddychania i połykania, profilaktyka wad zgryzu i uzębienia, znaczenie ćwiczeń usprawniających narządy mowne dziecka.
  5. Podstawy fonetyki: artykulacyjnej, audytywnej, akustycznej i wizualnej; klasyfikacja głosek polskich oraz schematy artykulacyjne głosek, opis głosek.
  6. Klasyfikacje zaburzeń mowy: objawowa, przyczynowa, charakterystyka zaburzeń, np. dyslalii, jąkania, afazji, dysartrii, ich istota, przyczyny, symptomy, metody diagnozy i terapii.
  7. Zaburzenia mowy u osób z niepełnosprawnością intelektualną (upośledzonych umysłowo) i słuchu (niesłyszących, słabosłyszących): rozwój mowy i najczęstsze zaburzenia, ich przyczyny, konsekwencje niepełnosprawności intelektualnej i słuchowej dla rozumienia mowy, możliwości terapii.
  8. Postępowanie diagnostyczne i korekcja wad wymowy: etapy diagnozy i jej zakres, etapy zajęć terapeutycznych, analiza ich przebiegu i dokumentacji logopedycznej, narzędzia i środki używane w diagnozie i terapii, analiza metod w terapii logopedycznej.
  9. Program profilaktyczno-terapeutyczny:  zestawy ćwiczeń oddechowych, fonacyjnych, artykulacyjnych (usprawniających narządy mowne), słuchu fonematycznego; wyjaśnianie stosowanych technik logopedycznych

Metody kształcenia

Praca indywidualna i w grupach, dyskusja problemowa

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Oceną końcową jest ocena z zaliczenia ustnego zagadnień programowych.

Literatura podstawowa

  1. D. Deutsch Smith (2008) Pedagogika specjalna, PWN, Warszawa
  2. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska (1999) (red.) Logopedia. Pytania i odpowiedzi, Uniwersytet Opolski
  3. Jastrzębowska G. (1996) Podstawy logopedii dla studentów logopedii, pedagogiki, psychologii i filologii. Opole, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego
  4. Jastrzębowska G. (1998) Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej. Opole, Wyd. Uniwersytetu Opolskiego
  5. L. Kaczmarek (1981) Nasze dziecko uczy się mowy, Wyd. Lubelskie, Lublin
  6. Kaczmarek L. (1988) Rewalidacja dzieci i młodzieży z zaburzeniami mowy. W: Hulek A. (red.) Pedagogika rewalidacyjna. Warszawa, PWN
  7. T. Gałkowski, Z. Tarkowski, T. ZaleskI (1993) (red.) Diagnoza i terapia zaburzeń mowy, UMCS, Lublin
  8. Tarkowski Z. (1999) Jąkanie. Warszawa, PWN
  9. Tarkowski Z. (1999) Dyzartria. Teoria i praktyka. Lublin, Wyd. Fundacji "Orator"
  10. Styczek, Logopedia, PWN, Warszawa 1981
  11. Minczakiewicz E. (1993) Logopedia. Kraków, Wyd. WSP
  12. Minczakiewicz E. (1998) Mowa, rozwój, zaburzenia, terapia. Kraków, Wyd. WSP
  13. Rocławski B. (1986) Poradnik fonetyczny dla nauczycieli. Warszawa, WSiP
  14. Rocławski B. (1989) Opieka logopedyczna od poczęcia. Gdańsk, Wyd. UG
  15. Rocławski B. i in. (1997) Wczesne uwarunkowania rozwoju mowy. Wywiad biologiczno-środowiskowy. Gdańsk, Glottispol
  16. Stecko E. (1994) Zaburzenia mowy u dzieci. Warszawa, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego
  17. Zaleski T. (1992) Opóźniony rozwój mowy. Warszawa, PZWL

Literatura uzupełniająca

  1. Tarkowski Z. (1997) Mowa upośledzonych umysłowo. „Biuletyn” 5, Wyd. Fundacji Orator
  2. Tarkowski Z. (1992) Test Sprawności Językowej. Lublin, Wyd. Polskiej Fundacji Zaburzeń Mowy
  3. Tarkowski Z., Jurkiewicz C. (1999) Rozwijanie Mowy Dziecka. Program terapeutyczno-stymulacyjny. Lublin, Wyd. Fundacji "Orator"
  4. Pąchalska I. (1999) Afazjologia. Warszawa-Kraków, PWN
  5. Lewandowski A., Tarkowski Z. (1989) Dyzartria-wybrane problemy etiologii, diagnozy i terapii. Warszawa

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 15-03-2018 16:34)