Ma zapoznać studentów z przedmiotem poznania politologii jako dyscypliny nauk społecznych, schematami wnioskowania oraz metodami badań. Szczególny nacisk jest położony na opracowania linii demarkacyjnej politologii, aby wykazać jej odrębność w stosunku do innych nauk społecznych.
Wymagania wstępne
Brak
Zakres tematyczny
1.Wiedza naukowa a wiedza potoczna w naukach społecznych. 2. Definicje oraz rodzaje teorii w naukach społecznych 3. Teoria racjonalizmu krytycznego K. R. Poppera. 4. Nauka normalna – paradygmat – nauka rewolucyjna według T. S. Kuhna. 5. Indukcyjność czy dedukcyjność politologii? 6. Badanie ilościowe i jakościowe w politologii. 7. Teorie normatywne a teorie empiryczno-analityczne. 8. Politologia – obszar demarkacji dyscypliny. 9. Politologia – przedmiot poznania, stawianie hipotez oraz metody. 10. Politologia – teoria a metodologia. 11. Politologia – badanie społeczeństwa w wielkiej przestrzeni i długim czasie. 12. Politologia – instrumentarium badacza. 13. Modele we wnioskowaniu politologicznym. 14. Fundamentalizm metodologiczny w politologii.
Metody kształcenia
Elementy wykładu konwersatoryjnego; prezentacja multimedialna; praca z tekstem w grupie; samodzielna praca z tekstem; burza mózgów; efekt „kuli śniegowej”; analiza krytyczna źródeł.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń: przygotowanie do zajęć i aktywność na zajęciach (30%) oraz zdanie kolokwium ustnego (40%), tj. prawidłowa odpowiedź na 3 zadane pytania, a także przedstawienie pisemnie założeń metodologicznych pracy magisterskiej (30%); zaliczenie tekstu lektury na konsultacjach
Literatura podstawowa
Ł. Młyńczyk, Między kreatywnością a próżnowaniem. Polityczność dwóch typów idealnych, Warszawa 2015.
M. R. Węsierski, Problemy integracji wiedzy a badanie zjawisk politycznych. W stronę idei jedności nauki, Warszawa 2011.
R. Skarzyński, Podstawowy dylemat politologii: dyscyplina nauki czy potoczna wiedza o społeczeństwie, Białystok 2012.
R. Skarzyński, Mobilizacja polityczna. Współpraca i rywalizacja człowieka współczesnego w wielkiej przestrzeni i długim czasie, Warszawa 2011.
T. Klementewicz, Rozumienie polityki, Zarys metodologii nauki o polityce, Warszawa 2011.
U. Flick, Projektowanie badania jakościowego, Warszawa 2010.
Ł. Młyńczyk, Koincydencja jako alternatywa dla „krytycznego racjonalizmu Poppera”, „Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne”, vol. 26/2010, s. 22-31.
S. Nowak, Metodologia badań społecznych, Warszawa 2010.
J. R. Sielezin, Badania źródłoznawcze w politologii, Wrocław 2010.
D. Silverman, Prowadzenie badań jakościowych, Warszawa 2010.
D. Silverman, Interpretacja danych jakościowych, Warszawa 2009.
K. Charmaz, Teoria ugruntowana, Warszawa 2009.
T. S. Kuhn, Struktura rewolucji naukowych, Warszawa 2009.
J. Lofland, D. A. Snow, L. Anderson, L. H. Lofland, Analiza układów społecznych, Warszawa 2009.
H. Arendt, Polityka jako obietnica, Warszawa 2007.
R. Dahl, B. Stinebrickner, Współczesna analiza polityczna, Warszawa 2007.
A. Grobler, Metodologia nauk, Kraków 2006.
D. Marsh, G. Stoker, (red.), Teorie i metody w naukach politycznych, Kraków 2006.
A. Żukowski, Politologia jako dyscyplina naukowa i kierunek kształcenia. Zarys problematyki, Olsztyn 2006.
E. Babbie, Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2005.
B. Krauz-Mozer, Teorie polityki, Założenia metodologiczne, Warszawa 2005.
J. Apanowicz, Metodologia nauk, Toruń 2003.
K. R. Popper, Logika odkrycia naukowego, Warszawa 2002.
Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001.
P. Feyerabend, Przeciw metodzie, Wrocław 2001.
W.P. Shivley, Sztuka prowadzenia badań politycznych, Poznań 2001.
A. Einstein, Pisma filozoficzne, Warszawa 1999.
I. Lakatos, Pisma z filozofii nauk empirycznych, Warszawa 1995.
T. Klementewicz, Spór o model metodologiczny nauki o polityce, Warszawa 1991.
T. Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Warszawa 1986.
F. Ryszka, Nauka o polityce. Rozważania metodologiczne, Warszawa 1984.
P. Feyerabend, Jak być dobrym empirystą?, Warszawa 1979.
K. Opałek (red.), Metodologiczne i teoretyczne problemy nauk politycznych, Warszawa 1975.
J. Such, Problemy weryfikacji wiedzy: studium metodologiczne, Warszawa 1975.
H. D. Lasswell, Politics. Who gets what, when, how, New York
Literatura uzupełniająca
R. Skarzyński, Siedem ćwiczeń z rozumienia polityki i stosunków międzynarodowych i o tym, jak nie powinno się czytać tekstów oraz nie wypada pisać recenzji, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Sectio K, Politologia 2009, nr 2.
R.D. Wimmer, J.R. Dominick, Mass media. Metody badań, Kraków 2008.
A. Chodubski, M. Malinowski (red.), Problemy badawcze i metodologiczne politologii w Polsce, Gdańsk 2006.
U. Beck, Władza i przeciwwładza w epoce globalnej, Warszawa 2005.
A. Łuszczyński, Podstawy metodologiczne badań politologicznych, Rzeszów 2005.
J. Sztumski, Wstęp do metod i technik badań społecznych, Katowice 2005.
G. Babiński, Metodologia a rzeczywistość społeczna. Dylematy badań etnicznych, Kraków 2004.
A. Chodubski, Wstęp do badań politologicznych, Gdańsk 2004.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
