SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wprowadzenie do przemysłu kreatywnego |
Kod przedmiotu | 04.2-WH-PKI-WPK-S16 |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Kulturoznawstwo |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2017/2018 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z problematyką przemysłów kreatywnych oraz ich roli w rozwoju ekonomicznym.
Podstawy wiedzy z historii, kultury i rozwoju ekonomicznego.
Twórczość i sztuka, kreatywność i jej rodzaje.
Sektor kreatywny, gospodarka kreatywna, przemysły kreatywne - definicja.
Sektor kreatywny - kultura i przedsiębiorczość w XXI wieku.
Przemysł kreatywny - rodzaje działalności.
Struktura przemysłów kreatywnych.
Kultura i sektor kreatywny a ekonomia kultury.
Sektor kreatywny a konkurencyjność i innowacyjność gospodarki.
Znaczenie przemysłów kreatywnych dla rozwoju lokalnego.
Sektor kreatywny - dywersyfikacja rozwoju społecznego i politycznego i ekonomicznego,
Dyskusja, praca z tekstem źródłowym, dyskusja, praca koncepcyjna i problemowa, metody aktywizujące (burza mózgów, projekty, dyskusje).
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Weryfikacja przygotowania do zajęć, punkty za aktywność na zajęciach, wystąpienie z prezentacją power point.
Carr J., Creative Industries, creative workers and the creative economy: a review of selected recent literature, Scottish Government Social Research, Edinburgh 2009.
Florida R., Narodziny klasy kreatywnej, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2010.
Hausner J., Karwińska A., Purchla J., Kultura a rozwój, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2013.
Kasprzak R., Przemysły kreatywne w Polsce, uwarunkowania i perspektywy, Kamon Consulting, Warszawa 2013.
Landry C., Kreatywne miasto. Zestaw narzędzi dla miejskich innowatorów, NCK, Warszawa 2013.
Nacher A. (red.), Spacerowicze, nomadzi i sieciowi łowcy okazji, Małopolski Instytut Kultury, Kraków 2012.
Szultka S., Zbieranek P. (red.), Kultura – polityka – rozwój. O kulturze jako „dźwigni” rozwoju społecznego polskich metropolii i regionów, Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Gdańsk 2012.
Throsby D., Ekonomia i kultura, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2010.
Towse, R.„ Ekonomia kultury. Kompendium. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011.
Cieślik J., Internacjonalizacja młodych, innowacyjnych firm, PARP, Warszawa 2011.
Grochowski M., Sektor kreatywny w Warszawie. Potencjał i warunki rozwoju, Creative Metropoles, Warszawa 2010.
Hausner J. i wsp., Kurs na innowacje. Jak wyprowadzić Polskę z rozwojowego dryfu?, Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej, Kraków 2012.
Klincewicz K. et al., Klasa kreatywna w Polsce. Technologia, talent i tolerancja jako źródła rozwoju regionalnego, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2012.
Krapiński B. i in., Klastry w sektorach kreatywnych – motory rozwoju miast i regionów, PARP, Warszawa 2012.
Stryjakiewicz T. et al., Sektor kreatywny w poznańskiej gospodarce, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań 2009.
Wojnar K., Grochowski M., Infrastruktura kultury: polityka spójności, atrakcyjność miast, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2011.
Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 30-06-2017 15:53)