1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2017/2018
4. Filologia / Filologia francuska z drugim językiem romańskim - pierwszego stopnia
5. Przedmiot do wyboru: Trening twórczości: teoria i praktyka

Wygeneruj PDF dla tej strony

Przedmiot do wyboru: Trening twórczości: teoria i praktyka - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Naczelnym zadaniem przedmiotu jest przygotowanie studenta do odgrywania w pełni aktywnej roli w społeczeństwie zarówno w przyszłym życiu zawodowym i społecznym, jak i czasie wolnym, poprzez wspomaganie jego rozwoju osobowego a zwłaszcza postawy twórczej w trzech wymiarach: poznawczym, emocjonalno-motywacyjnym i działaniowym. Celami szczegółowymi są: rozwijanie myślenia dywergencyjnego (płynności, giętkości, oryginalności), poznanie podstawowych metod i strategii twórczego rozwiązywania problemów, wdrażanie do autonomicznego uczenia się przez całe życie ze szczególnym uwzględnieniem technik uczenia się przez odkrywanie i indukcję. Ważnym zadaniem jest również przygotowanie do skutecznej otwartej komunikacji z przedstawicielami innych kultur oraz uświadomienie istotnej roli strategii kreatywnych w uczeniu się języków obcych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawowa znajomość języka francuskiego (A2).

Zakres tematyczny

Pojęcie twórczości. Co to jest twórczość? Różne aspekty, poziomy i bieguny twórczości. Teorie postaw twórczych. Postawa twórcza i jej wymiary. Czynniki sprzyjające twórczości i rozwojowi postawy twórczej.Teorie twórczego rozwiązywania problemów. Twórczość praktyczna. Wychowanie do twórczości i jego główne programy.  Trening twórczości: metody, techniki, strategie. Drama kreatywna.

Twórcze nauczanie a nauczanie twórczości. Rola twórczości w procesie dydaktycznym (cel formacyjny
i cel instrumentalny). Twórczość jako makrostrategia nauczania i uczenia się języków obcych. Techniki kreatywne w dydaktyce jęz. obcych (inwentarz i charakterystyka). Abarietyka: inhibitory twórczości. Uczenie się w działaniu. Twórczość a autonomia i autonomizacja. Synergia pracy w grupie i uczenie się we współpracy.

Metody kształcenia

Wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, dyskusja, analiza przypadku, techniki dramaturgiczne (prezentacja pantomimiczna, technika ról, symulacja), mini-projekt (praca w małych grupach lub tandemach), techniki twórczego pisania, techniki dywergencyjne, asocjacyjne, analogiczne i transformacyjne, metody twórczego rozwiązywania problemów.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie na ocenę na podstawie aktywnej obecności na zajęciach (30%), sprawozdania z wybranej lektury (20%) oraz pisemnego sprawdzianu wiedzy i umiejętności twórczych (50% oceny końcowej).

Literatura podstawowa

1. Fisher, Robert, Uczymy jak myśleć, WSiP, Warszawa,1999.
2. Fisher Robert, Uczymy się jak uczyć, Warszawa,1999.
3. Jastrzębska, E, Strategie psychodydaktyki twórczości w kształceniu językowym (na przykładzie języka francuskiego), Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków, 2011.
4. Fustier, M. i Fustier, B., Exercices pratiques de la créativité à l'usage du formateur, Editions d’Organisation, Paris, 2001.
5. Jaoui Hubert, La créativité mode d’emploi, ESF éditeur, Paris, 1996.
6. Szmidt, K. J. (red.), Trening kreatywności, Wydawnictwo, Gliwice, 2008.
7. Szmidt K. J., Pedagogika twórczości, GWP, Gdańsk 2007.

Literatura uzupełniająca

1. Cottraux, Jean, A chacun sa créativité, Odile Jacob, Paris, 2010.
2. Jaoui, H., Tous innovateurs, Dunod, Paris, 2003.
3. Nęcka, E., Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk 2001.
4. Popek, Stanisław, Człowiek jako jednostka twórcza, Wyd. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin, 2003.
5. Szmidt K. J. Antologia tekstów do psychopedagogiki twórczości, wstęp, wybór i opracowanie, część 1,  WSiP, Warszawa 1997.
6. Szmidt, J., K. (red.), Dydaktyka twórczości, Oficyna Wydawnicza ”Impuls”, Kraków 2003.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Witold Kowalski (ostatnia modyfikacja: 20-04-2017 15:45)