SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy nauczania języka polskiego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Podstawy nauczania języka polskiego
Kod przedmiotu 05.1-WP-PEDP-PNJP-K_pNadGenCNV6N
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika / Edukacja elementarna i terapia pedagogiczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Pola Kuleczka, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Konwersatorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Nabycie przez studenta: wiedzy z zakresu budowy narządów mowy, artykulacji głosek polskich, ich klasyfikacji, zasad poprawnej wymowy, akcentowania wyrazowego i tekstowego oraz funkcji akcentu w komunikowaniu; umiejętności rozpoznawania cech artykulacyjnych i akustycznych głosek, wyodrębniania opozycyjności fonologicznej, określania przyczyn i rozpoznawania artykulacji niepoprawnej i zaburzonej, właściwego akcentowania logicznego i psychologicznego.

Wymagania wstępne

Podstawowe wiadomości z fonetyki, fleksji, słowotwórstwa i składni, nabyte w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole średniej. Znajomość części mowy. Anatomia i fizjologia narządów mowy.

Zakres tematyczny

Zakres tematyczny

"Język jest domem bytu..." Pojęcie i funkcje języka (akt mowy i jego elementy). Pojęcie znaku językowego. Dźwięki jako zjawisko fizyczne. Budowa i funkcja narządów mowy (przypomnienie). Charakterystyka artykulacyjna spółgłosek (konsonantyzm) i samogłosek (wokalizm). Dźwięki obce. Rodzaje i typy upodobnień. Teoria wyrazów. Morfologia a słowotwórstwo. przedmiot badań składni - podstawowe pojęcia. Rodzaje wypowiedzeń i ich klasyfikacja. Związki składniowe w zdaniu pojedynczym i złożonym. Mowa dziecka.

Metody kształcenia

Wykłady – opis wyjaśniający, klasyfikujący, uzasadniający, wykład konwencjonalny.

Konwersatoria – praca w grupach, praca indywidualna dyskusja, dyskusja punktowa, klasyczna metoda problemowa, projekt.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia

Na ocenę z ćwiczeń składają się  wyniki osiągnięte na sprawdzianach (50%) oraz aktywny udział w zajęciach (student przygotuje wcześniej podane zagadnienia na podstawie uzgodnionej literatury) (25%), wykonanie na zaliczenie przygotowanego indywidualnie przez prowadzącego zestawu ćwiczeń, (25%). Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach – zajęcia opuszczone student ma obowiązek zaliczyć na konsultacjach lub pisząc sprawozdanie z lektury.

Wykłady

Wykłady kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest sprawdzian ustny z zagadnień programowych, opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi na wybrane losowo pytania z punktowanymi odpowiedziami ( student losuje 3 pytania z punktowanymi odpowiedziami) i ocena z projektu.

Ocena końcowa

Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (50%) i wykładów (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z ćwiczeń i wykładów.

Literatura podstawowa

  1. Klemensiewicz Z., Zarys składni polskiej,  Warszawa 1968 i nowsze edycje.
  2. Milewski T., Językoznawstwo, Warszawa 2004.
  3. Nagórko A., Podręczna gramatyka języka polskiego, Warszawa 2010.
  4. Ostaszewska D., Tambor J., Fonetyka i fonologia języka polskiego, Warszawa 2004.
  5. Strutyński J., Zarys gramatyki współczesnej, cz. 1, Fonetyka i fonologia, Kraków 1992.
  6. Wierzchowska B., Opis fonetyczny języka polskiego, Warszawa 1967.
  7. Wierzchowska D., Fonetyka i fonologia języka polskiego, Wrocław 1980.
  8. Wilkoń A., Typologia odmian współczesnej polszczyzny.

Literatura uzupełniająca

 

  1. Bąk P., Gramatyka języka polskiego. Zarys popularny, Warszawa 2004.
  2. Benni T., Fonetyka opisowa języka polskiego z obrazami głosek polskich, Wrocław 1959.
  3. Gramatyka współczesnego języka polskiego: fonetyka i fonologia, red. H. Wróbel, Warszawa 1995.
  4. Wierzchowska B., Wymowa polska, Warszawa 1971.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 13-05-2017 21:38)