Specjalistyczna diagnoza zaburzeń u dzieci i młodzieży - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Specjalistyczna diagnoza zaburzeń u dzieci i młodzieży
Kod przedmiotu	05.6-WP-PEDP-SDZDM
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Pedagogika / Poradnictwo rodzinne i młodzieżowe z edukacją seksualną
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2017/2018

Informacje o przedmiocie

Semestr	3
Liczba punktów ECTS do zdobycia	3
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia	15	1	9	0,6	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy studentom dotyczącej: teoretycznych modeli definiujących zaburzenia rozwoju dzieci i młodzieży, sposobów diagnozowania i klasyfikowania zaburzeń rozwoju oraz przyczyn, przebiegu, metod leczenia lub terapii poszczególnych zaburzeń rozwojowych.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Teoretyczne modele zaburzeń okresu dziecięcego.

Modele: biologiczny, poznawczy, psychodynamiczny, systemowy, podatność – stres.

Dobór właściwych metod diagnostycznych.

Diagnozowanie i klasyfikacja zaburzeń wieku dziecięcego.

Zaburzenia emocjonalne we wczesnym dzieciństwie.

Zaburzenia zachowania.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi – ADHD.

Zaburzenia lękowe i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne.

Zaburzenia nastroju u dzieci i młodzieży: zaburzenia depresyjne; mania i zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Zaburzenia odżywiania: zaburzenia karmienia i odżywiania w okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa; jadłowstręt psychiczny; żarłoczność psychiczna.

Zaburzenia uczenia się – specyficzne trudności w uczeniu się.

Całościowe zaburzenia rozwojowe: autyzm; inne całościowe zaburzenia rozwoju: zespół Retta, zespół Aspergera, dziecięce zaburzenie dezintegracyjne.

Zaburzenie snu.

Zaburzenia tikowe.

Wszystkie z zaburzeń rozwojowych zostaną omówione wraz z przyczynami, przebiegiem oraz sposobami leczenia/terapii.

Metody kształcenia

Wykład - wykład tradycyjny

Ćwiczenia - prezentacje, zajęcia praktyczne, burza mózgów

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład: test wyboru

Ćwiczenia: prezentacja multimedialna

Ocena końcowa: średnia ocen z wykładów (50%) i z ćwiczeń (50%)

Literatura podstawowa

Brzezińska A. Społeczna psychologia rozwoju. Wyd. Nauk SCHOLAR Warszawa 2005

Jarosz E. Wysocka E. Diagnoza psychopedagogiczna. Wyd. Akademickie ŻAK, 2006

Jaworska A., Resocjalizacja. Zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków, 2009

Kendall P.C., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Mechanizmy zaburzeń i techniki terapeutyczne. GWP, Gdańsk 2004

Kutscher M., Attwood T., Wolff R.R. Dzieci z zaburzeniami łączonymi. Wyd. K.E.LIBER Warszawa, 2007

Miller A., Gdy runą mury milczenia. Poznań, 2006

Suchańska A., Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa, 2007

Toroń B., Zagrożeni i skazani na resocjalizację, Zielona Góra, 2012

Literatura uzupełniająca

Miluska J., Psychologia rozwiązywania problemów społecznych. Wybrane zagadnienia, Poznań 1998

Pytka L. Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodologiczne. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej Warszawa 2005

Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży. Kraków, 2004

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 08-05-2017 19:59)