SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Psychologia kliniczna i psychopatologia - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Psychologia kliniczna i psychopatologia
Kod przedmiotu 14.4-WP-PSpP-PSYKP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu psychologii klinicznej, pogłębienie i zrozumienie mechanizmów psychologicznych warunkujących powstanie zaburzeń psychicznych z perspektywy psychopatologii rozwoju, poszerzenie wiedzy i umiejętności z zakresu interwencji i pomocy.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z psychologii rozwojowej i podstaw psychologii.

Zakres tematyczny

Wykłady

1) Norma psychologiczna. Pojęcie normy. Definicje nienormalności. Pojęcie zdrowia psychicznego. Klasyfikacja zaburzeń. 2) Wyjaśnianie zaburzeń psychicznych w różnych koncepcjach psychologicznych. Podejście psychodynamiczne. Podejście poznawczo-behawioralne. Podejście biologiczne. Psychologia humanistyczna. 3) Psychopatologia ogólna. Zaburzenia spostrzegania. Zaburzenia pamięci, myślenia, uczuciowości, świadomości. 4) Specyfika zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji. Teoretyczne modele zaburzeń wieku dziecięcego. Specyficzne problemy związane z zaburzeniami okresu dzieciństwa. Psychopatologia rozwojowa. Rola rodziny. 5) Uzależnienia. Teoretyczne modele uzależnienia. Przebieg procesu uzależnienia. Leczenie. 6) Zaburzenia osobowości. Diagnozowanie. Rozwój zaburzeń. Grupy zaburzeń. 7) Zaburzenia psychotyczne. Schizofrenia. Symptomy. Deficyty funkcjonowania. Źródła podatności. 8) PTSD. Charakterystyka zaburzeń po stresie urazowym. Przebieg. Podatność. Leczenie. 9) Zaburzenia nastroju: Depresja: objawy, mechanizmy cierpienia w depresji, przyczyny depresji, rodzaje depresji, leczenie, strategie zaradcze przeciw obniżaniu się nastroju. 10) Zaburzenia lękowe: Strach i lęk, fobia, panika, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. 11) Terapia zaburzeń psychicznych. Historyczne i współczesne kierunki terapii. Metody terapeutyczne. Skuteczność psychoterapii.

Ćwiczenia

1) Podstawowe zagadnienia dotyczące psychologii klinicznej dzieci i młodzieży oraz psychopatologii rozwojowej. 2) Zaburzenia eksternalizacyjne: ADHD, ADD, zaburzenia zachowania i zachowania opozycyjno-buntownicze. 3) Zaburzenia internalizacyjne: Depresja dzieci i młodzieży. Samobójstwa. Zaburzenia lękowe. 4) Autoagresja i celowe samouszkadzanie. 5) Uogólnione zaburzenia rozwoju: autyzm, upośledzenie umysłowe 6) Zaburzenia odżywiania: anoreksja i bulimia. 7) Zaburzenia nawyków i wydalania: moczenie, zanieczyszczanie się kałem. 8) Leczenie dzieci po urazach psychicznych: najistotniejsze aspekty terapii, podstawowy proces terapii, stany warunkowane urazem. 9) Kontakt terapeutyczny, warunki skutecznej pomocy, interwencja kryzysowa.

Metody kształcenia

Wykłady

Wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny.

Ćwiczenia

Aktywne metody pracy z grupą: prezentacje multimedialne, burza mózgów, dyskusja, analiza przypadków, ćwiczenia w grupach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest kolokwium zaliczeniowe lub praca zaliczeniowa.

Ćwiczenia

Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Każdy student zobowiązany jest do wykonania i przedstawienia prezentacji multimedialnej lub referatu, po wcześniejszym skonsultowaniu i omówieniu ich z prowadzącym. Notowana jest aktywność i przygotowanie podczas zajęć poprzez ocenianie aktywności lub okresowe kolokwia.

Ocena z przedmiotu

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wykładów i ćwiczeń. Ocena końcowa jest wypadkową ocen z zaliczenia wykładów i ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Cierpiałkowska L., Psychopatologia, Warszawa 2010.
  2. Kendall P., Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji, Gdańsk 2004.
  3. Psychologia kliniczna, red. L. Cierpiałkowska, H. Sęk, Warszawa 2016
  4. Seligmann M., Walker E., Rosenhan D., Psychopatologia, Gdańsk 2003.
  5. Cierpiałkowska L. Ziarko M. Psychologia uzależnień. Warszawa, 2010
  6. Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L. Uzależnienia behawioralne, Warszawa, 2018

Literatura uzupełniająca

  1. Belin S., Schizofrenia, Gdańsk 2002.
  2. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń, Gdańsk 2004.
  3. Dudek B., Zaburzenia po stresie postraumatycznym, Gdańsk 2002.
  4. O’Connor R., Sheehy N., Zrozumieć samobójcę, Gdańsk 2001.
  5. Rachman S., Zaburzenia lękowe, Gdańsk 2001.
  6. Sterling J., Hellewell J., Psychopatologia, Gdańsk 2005.
  7. Yapko, M., Kiedy życie boli: zalecenia w leczeniu depresji, Gdańsk 2000.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 16-04-2018 19:04)