SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Uczenie się we współpracy - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Uczenie się we współpracy
Kod przedmiotu 05.6-WP-PSpP-PWUWS
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 6
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Jarosław Bąbka, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Konwersatorium 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Poznanie przez studentów wiedzy na temat teoretycznych i metodycznych aspektów uczenia się we współpracy. Opanowanie przez studentów umiejętności aranżowania sytuacji edukacyjnych sprzyjających współpracy uczniów. Świadomość studentów dotycząca zalet i wad uczenia się we współpracy oraz refleksyjnego wykorzystania metody w pracy zawodowej.

Wymagania wstępne

Wiedza z subdyscyplin pedagogiki specjalnej dotycząca swoistych właściwości wychowanków ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi utrudniającymi funkcjonowanie w roli ucznia i kolegi.

Zakres tematyczny

Konwersatoria

1) Teoretyczne źródła idei uczenia się we współpracy. 2) Cele uczenia się we współpracy zorientowane na rozwój kompetencji poznawczych i społecznych dzieci i młodzieży. 3) Zalety i wady uczenia się we współpracy: czynniki zwiększające i zmniejszające produktywność grupy. 4) Komunikacja w grupie. 5) Odmiany modelu uczenia się we współpracy. 6) Typy zadań sprzyjające współpracy. 7) Zasady organizowania współpracy uczniów w grupie. 8) Przygotowanie i realizacja zajęć z dziećmi z wykorzystaniem metody uczenia się we współpracy. 

Metody kształcenia

Konwersatoria

Pokaz, uczenie się we współpracy, dyskusja, metoda projektu.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria

Ocena z konwersatoriów – średnia ocen z 1) opracowanie projektu zajęć oraz jego realizacja (praca w grupie); kryteria oceny projektu od 2 do 5 za: a) poprawność metodyczną projektu, b) komunikatywność przekazu zadań, c) atrakcyjność zajęć, d) środki edukacyjne; 2) kolokwium z treści ćwiczeń; kryteria ocen: niedostateczna (0-50%); dostateczna 51-60%), dostateczna plus (61-70%); dobra (71-80%); dobra plus (81-90%); bardzo dobra (91-100%).

Ocena z przedmiotu

Oceną z przedmiotu jest ocena z ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Bąbka J., Zachowania kooperacyjne w sytuacjach zadaniowych u młodzieży w okresie wczesnej adolescencji. Analiza porównawcza młodzieży pełnosprawnej i różnymi ograniczeniami sprawności, Zielona Góra 2013.
  2. Joyce B., Calhoun E., Hopkins D., Przykłady modeli uczenia się i nauczania, Warszawa 1999.
  3. Pawlak B., Praca grupowa w edukacji szkolnej, Kraków 2009.
  4. Reid J.A., Forrestal P., Cook J., Uczenie się w małych grupach w klasie, Warszawa 1996.

Literatura uzupełniająca

  1. Adams K., Galanes G.J., Komunikacja w grupach, Warszawa 2009.
  2. Arends R.I., Uczymy się nauczać, Warszawa 1995.
  3. Aronson B., Wilson T.D., Akert R.M., Psychologia społeczna: serce i umysł,  Poznań 2006. 
  4. Oyster C.K., Grupy: psychologia społeczna, Warszawa 2000.
  5. Robson M., Grupowe rozwiązywanie problemów, Warszawa 2005.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Jarosław Bąbka, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 27-04-2018 18:13)