poznanie istoty zjawisk i procesów edukacyjnych oraz ich złożoności; zdolność do refleksji pedagogicznej; łączenie myślenia teoretycznego z myśleniem praktycznym;
rozbudzenie refleksji nad złożonością problematyki edukacyjnej (wychowawczej) na płaszczyźnie teoretycznej, świadomość wielości możliwości kształtowania teoretycznych podstaw koncepcji edukacyjnych (wychowawczych);
zapoznanie z najistotniejszymi informacjami na temat nurtów i prądów edukacyjnych;
zapoznanie z dylematami współczesnej teorii edukacyjnych; uwrażliwienie na probabilistyczne podstawy teorii; wprowadzenie w proces autoedukacji.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Podstawowe paradygmaty i ideologie współczesnej edukacji (i wychowania) – alternatywność w myśleniu o edukacji (i wychowaniu);
Istota i wieloznaczność współczesnego rozumienia edukacji i wychowania – teoretyczne i koncepcyjne ujęcia edukacji i wychowania, uniwersalizm w myśleniu o edukacji i wychowaniu, kontrowersje w dyskusjach o edukacji i wychowaniu;
Powiązania edukacji z filozofią, uwarunkowania, inspiracje; podstawowe nurtu filozoficzne a edukacja: idealizm a edukacja, realizm w edukacji, realizm teistyczny a edukacja, naturalizm a edukacja, pragmatyzm a edukacja, egzystencjalizm a edukacja, ideologia a edukacja, liberalizm a edukacja, konserwatyzm a edukacja, utopizm a edukacja, marksizm a edukacja, totalitaryzm w edukacji, perenializm a edukacja;
Pedagogika pozytywistyczna - orientacja i program badawczy pedagogiki pozytywistycznej; podstawowe pojęcia pedagogiki pozytywistycznej (socjologizm, psychologizm, pedagogizm); system nauczania wychowującego
Pedagogika personalistyczna - orientacje i odmiany pedagogiki pozytywistycznej, antropologiczne podstawy pedagogiki personalistycznej; relacje osobowe w pedagogice pozytywistycznej;
Pedagogika egzystencjalna; pedagogika pragmatyzmu; pedagogika krytyczna; pedagogika emancypacyjne; pedagogika postmodernizmu;
Antypedagogika - idea wzajemnego wspomagania się w samowychowaniu; zadania antypedagogiki, wychowanie jako spotkanie, znaczenie samowychowania w rozwoju człowieka.
Metody kształcenia
Wykład konwencjonalny, dyskusja
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Forma zaliczenia wykładu
Uwagi
Egzamin
tak
egzamin w formie testowej
Studentowi postawione zostaną zarówno pytania o charakterze teoretycznym jak i praktycznym (analiza tekstu źródłowego). Kryterium ocen: bardzo dobry (91 – 100%), dobry plus (81 – 90%), dobry (71 – 80%), dostateczny plus (61 – 70%), dostateczny (51 – 60%).
W celu uzyskania oceny pozytywnej należy opanować treść wykładanego materiału oraz zapoznać się treściami literatury uzupełniającej.
Literatura podstawowa
G. L. Gutek, Filozoficzne i ideologiczne podstawy edukacji, Gdańsk 2003;
B. Śliwerski, Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 1998;
Pedagogika. Dyscypliny i dziedziny wiedzy o edukacji, t. 3-4, red. B. Śliwerski, Gdańsk 2010;
Edukacja alternatywna. Nowe teorie, modele badań i reformy, red. J. Piekarski, B. Śliwerski, Kraków 2000;
Wychowanie. Pojęcia. Procesy. Konteksty. Interdyscyplinarne ujęcie, red. M. Dudzikowa, M. Czerepaniak – Walczak, t. 1-5, Gdańsk 2007;
Alternatywy myślenia o /dla edukacji, red. Z. Kwieciński, Warszawa 2000;
A.E. Szołtysek, Filozofia edukacji. Kształtowanie umysłu, Impuls, Kraków 2013;
Tutoring w szkole. Między teorią a praktyką zmiany edukacyjnej (pr. zbiorowa pod red.) Czekierdy P. Budzyńskiego M. Traczyńskiego J. Zalewskiego Z. Zembrzuskiej A. Wrocław 2009
Kowalski M., Falcman D., Fenomenologie: socjologia versus pedagogika, Kraków 2011.
Literatura uzupełniająca
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Mirosław Kowalski, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2018 09:31)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.