SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Ochrona zabytków II |
Kod przedmiotu | zab.06_pNadGenVX6OL |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura / Projektowanie architektoniczno-urbanistyczne |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr letni 2019/2020 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Projekt | 45 | 3 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z zagadnieniami historycznymi, teoretycznymi i metodologicznymi w zakresie ochrony i rewaloryzacji zabytkowych układów urbanistycznych
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta kompleksowego opracowywania projektów rewaloryzacji zabytkowych układów urbanistycznych, wraz z niezbędnymi, poprzedzającymi opracowaniami, takimi jak: studia historyczno-urbanistyczne, wieloaspektowe wartościujące analizy, oraz wnioski konserwatorskie.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samo-dzielnej oraz zespołowej pracy studialnej i projektowej w szczególności związanej z rewitalizacją zespołów urbanistycznych oraz wyrobienie świadomości społecznego wymiaru pracy architekta.
Formalne: Student powinien zaliczyć przedmioty: Historia budowy miast I i II , Teoria budowy miast
Nieformalne: Student powinien posiadać ogólną wiedzę z historii architektury powszechnej i polskiej
Program wykładów:
Postawy wobec dziedzictwa kulturowego w przeszłości. Camillo Sitte i początki ochrony zabytków urbanistycznych. Problemy ochrony zabytkowych układów urbanistycznych w okresie międzywojennym i po II wojnie światowej. Zagadnienia rewaloryzacji osiedli mieszkaniowych z 1 poł. XX wieku. Uwarunkowania konserwatorskie do planu zagospodarowania przestrzennego, studia historyczno-urbanistyczne, analizy wartościujące. Wnioski konserwatorskie podstawą do projektu rewaloryzacji. Rola studiów historyczno-urbanistycznych w procesie rewaloryzacji. Współczesne metody rewaloryzacji. Rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja. W poszukiwaniu tożsamości miejsca. Między rewaloryzacją historycznego układu urbanistycznego, a rewaloryzacją idei.
Program ćwiczeń projektowych:
Projekt rewaloryzacji obejmuje wybrany teren z zabytkowym układem urbanistycznym.
Etap przejściowy – obejmuje krótkie studium historyczno-urbanistyczne badanego obszaru, jak również rozpoznanie: terenu, zabudowy, zieleni i komunikacji, pod kątem: historycznym, funkcjonalnym, stanu technicznego, waloryzacji estetycznej. Zwieńczeniem etapu przejściowego są wnioski konserwatorskie stanowiące podstawę do projektu rewaloryzacji.
Etap finalny – stanowi koncepcyjny projekt rewaloryzacji.
Metody podające:
Wykłady problemowe realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych;
Metody poszukujące:
Ćwiczenia projektowe mają charakter interaktywny i kreatywny. Studenci pracują w grupach. Praktycznymi elementami zajęć są: ćwiczenia inwentaryzacyjne w terenie, prezentacje audiowizualne przed grupą, dyskusja, studium, analizy, korekty projektów, oddanie przejściowe oraz oddanie końcowe.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady:
Student zdobywa zaliczenie na podstawie zdanego egzaminu (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności na wykładach.
Projekt:
Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność.
Warunkiem zaliczenia jest: złożenie przez studenta końcowego opracowania projektowego poprzedzone zaliczeniem etapu przejściowego, zawierającego część studialną i wnioski konserwatorskie.
Zasada ustalania oceny:
Oceną osiągniętych efektów kształcenia z wykładu jest zestawienie kryteriów na podstawie pozytywnej oceny z egzaminu, wg skali ocen min. 3,0 (dst.) – maks. 5,0 (bdb.) oraz obecności. na wykładach.
Ocenę końcową z projektu (Ok) stanowi wyliczenie na podstawie: listy obecności (F = 20%), oceny pierwszego etapu opracowania, zawierającego część studialną i wnioski konserwatorskie (Wk = 40%) oraz oceny projektu rewaloryzacji (Pr = 40%). Ok = F (20%) + Wk (40%) + Pr (40%).
Ocena ogólna z przedmiotu jest średnią ocen z wykładu i końcowej oceny z projektu.
1. Kalinowski W., Zarys problemów ochrony i konserwacji zabytkowych układów przestrzennych miast i osiedli, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, 1971.
2. Kłosek-Kozłowska D., Dziedzictwo miast. Ochrona i rozwój, PAN Warszawska Drukarnia Naukowa, Warszawa 2013.
3. Kłosek-Kozłowska D., Ochrona wartości kulturowych miast a urbanistyka, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007.
4. Małachowicz E., Konserwacja i rewaloryzacja architektury w środowisku kulturowym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2013.
5. Małachowicz E., Ochrona środowiska kulturowego, PWN, Warszawa 1988.
6. Ostrowski W., Zespoły zabytkowe a urbanistyka, Warszawa, Arkady, 1980.
7. Rymaszewski B., O przetrwanie dawnych miast, Arkady Warszawa, 1984.
1. Karta Wenecka 1964 – II Międzynarodowy Kongres Architektów i Techników, „Ochrona Zabytków”, R.XIX, 1966 nr 3 – wkładka.
2. Paszkowski Z., Restrukturalizacja miasta historycznego - jako metoda jego współczesnego kształtowania, Szczecin 2008.
3. Wejchert K.: Elementy kompozycji urbanistycznej, Arkady, Wyd. 2, Warszawa 2008.
4. Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce. Odbudowa i konserwacja, praca zbiorowa red. W. Zin, t. I, Miasta historyczne, pod red. W. Kalinowskiego, Arkady Warszawa 1986.
5. Ziobrowski Z., Odnowa miast: rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja, Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Kraków 2000.
6. Czasopisma: „Renowacje”, „Ochrona Zabytków”; „Teka Konserwatorska”; „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”; „Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków”; „Wiadomości Konserwatorskie”; „Spotkania z Zabytkami”;
7. Siedlungen der Zwanziger Jahre – heute. Vier Berliner Großsiedlungen 1924-1984. Eine Ausstellung vom 24.10.1984 – 7.11.1985 im Bauhaus – Archiv Museum für Gestaltung. Berlin, 1984.
Sala wykładowa, z możliwością zaciemnienia, powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny i tablicę do pisania.
Sala projektowa powinna być wyposażona w stoły kreślarskie, sprzęt audio-wizualny, tablicę do pisania oraz ekrany lub tablice do eksponowania plansz.
Zmodyfikowane przez dr inż. Alena Kononowicz (ostatnia modyfikacja: 27-04-2019 00:02)