SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wytrzymałość materiałów II |
Kod przedmiotu | 06.1-WM-MiBM-P-36_19 |
Wydział | Wydział Mechaniczny |
Kierunek | Mechanika i budowa maszyn |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zapoznanie i opanowanie przez studentów metodyki rozwiązywania problemów i złożonych analiz wytrzymałościowych występujących w budowie maszyn.
Wytrzymałość materiałów I, mechanika I, matematyka
Lp. | Treści programowe - WYKŁAD | l. godz. st. stacj. |
l. godz. st. niestacj. |
|||
W1 | Przypomnienie zagadnień związanych z typami podpór układów płaskich i przestrzennych | 2 | 1 | |||
W2 | Hipotezy wytrzymałościowe | 4 | 2 | |||
W3 | Naprężenia zredukowane | 2 | 1 | |||
W4 | Linie ugięcia belek, metoda analityczna wyznaczania linii ugięcia belek, metoda wykreślno-analityczna wyznaczania linii ugięcia belek | 4 | 2 | |||
W5 | Statycznie niewyznalczalne i złożone przypadki zginania belek, belki na podłożu sprężystym, pręty smukłe, zginanie prętów silnie zakrzywionych | 4 | 2 | |||
W6 | Metody energetyczne | 2 | 1 | |||
W7 | Twierdzenie Menabrea i zasada Bettiego. Równania Maxwella-Mohra | 2 | 1 | |||
W8 | Wybrane zagadnienia wytrzymałości materiałów: zginanie płyt cienkich, obliczanie naczyń cienkościennych, rur grubościennych i krążków wirujących, środek sił poprzecznych i nieswobodne skręcanie prętów, naprężenia kontaktowe i spiętrzenie naprężeń, zmęczenie materiałów | 6 | 4 | |||
W9 | Analiza wybranych konstrukcji złożonych | 4 | 4 | |||
Suma: | 30 | 18 |
Lp. | Treści programowe - LABORATORIUM | l. godz. st. stacj. |
l. godz. st. niestacj. |
|||
L1 | Pomiar modułu Younga metodą ekstensometryczną | 2 | 1 | |||
L2 | Badanie wyboczenia pręta ściskanego | 2 | 1 | |||
L3 | Badanie odkształceń pierścienia kołowego | 2 | 1 | |||
L4 | Zginanie ukośne | 2 | 1 | |||
L5 | Pomiar momentu gnącego metodą tensometrii oporowej | 2 | 1 | |||
L6 | Pomiar reakcji podporowej i momentu gnącego w belce trójprzęsłowej | 2 | 2 | |||
L7 | Wyznaczanie środka sił poprzecznych | 2 | 1 | |||
L8 | Ćwiczenia poprawkowe, kolokwia | 1 | 1 | |||
Suma: | 15 | 9 |
Wykłady konwencjonalne z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Praca z książką. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń laboratoryjnych; prezentacja rozwiązań, analiza i dyskusja nad uzyskanymi wynikami.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład: otrzymanie oceny pozytywnej z egzaminu
Laboratorium: otrzymanie ocen pozytywnych z kolokwium i raportów z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wszystkich jego form, przy czym student przed przystąpieniem do egzaminu musi uzyskać pozytywną ocenę z zajęć laboratoryjnych.
Ocena końcowa na zaliczenie przedmiotu jest średnią arytmetyczną z ocen za poszczególne formy zajęć.
Zmodyfikowane przez dr inż. Dariusz Michalski (ostatnia modyfikacja: 14-07-2020 20:37)