Celem kursu jest poznanie istoty, metod i typów pomocy psychologicznej. Dostarczenie wiedzy z zakresu rodzajów pomocy psychologicznej oraz czynników warunkujących profesjonalną pomoc psychologiczną. Ćwiczenie umiejętności korzystania z różnych technik pomocy psychologicznej oraz adekwatnego wyboru danej strategii / typu pomocy psychologicznej do diagnozy pacjenta czy danej sytuacji kryzysowej. Zajęcia laboratoryjne koncentrują się na pracy (radzeniu sobie) z podstawowymi mechanizmami oporu przed zmianą oraz uwrażliwieniu na złożoność i wieloaspektowość kontaktu terapeutycznego. Celem jest również uświadomienie konieczności niesienia pomocy w sposób poprawny etycznie i profesjonalny oraz ćwiczenie kompetencji budowania relacji terapeutycznej i umiejętności stosowania technik komunikacyjnych.
Prerequisites
Wiedza z zakresu psychologii w tym: z psychologii poznawczej, rozwojowej, społecznej i klinicznej na temat rozwoju kontroli emocjonalnej i jej zaburzeń oraz motywacji prospołecznych.
Scope
Istota pomocy psychologicznej. Charakterystyka zachowań pomocowych.
Relacja pomagania, cechy pomagającego. Czynniki wspierające w pomocy psychologicznej.
Omówienie wybranych problemów etycznych.
Promocja zdrowia i prewencja zaburzeń jako zapobiegawcze formy pomocy psychologicznej.
Poradnictwo psychologiczne poparte diagnozą jako wstępna forma pomocy psychologicznej.
Psychoterapia - kluczowa forma pomocy psychologicznej.
Interwencja kryzysowa.
Rehabilitacja psychiatryczna/psychologiczna a pomoc psychologiczna.
Techniki komunikacji w pomocy psychologicznej. Definicja interwencji psychologicznej (warsztaty laboratoryjne).
Definicja i warunki dobrego kontaktu terapeutycznego. Ustalenie planu i strategii terapeutycznej. Etapy strategii terapeutycznej (warsztaty laboratoryjne).
Teaching methods
Dyskusja dydaktyczna, praca w grupach, prezentacja, metoda przypadków (case study, analiza opisów przypadków), analiza tekstów, ćwiczenia laboratoryjne, metoda inscenizacji.
Learning outcomes and methods of theirs verification
Outcome description
Outcome symbols
Methods of verification
The class form
Assignment conditions
Zaliczenie przedmiotu:
laboratorium (na podstawie aktywności podczas zajęć oraz oceny udziału w próbach warsztatowych i ćwiczeniach laboratoryjnych)
ćwiczenia (1). obecność na zajęciach, dopuszczalne są maksymalnie 2 nieobecności, nieobecności nieusprawiedliwione należy odrobić przygotowując pracę na zadany temat (2). przygotowanie i omówienie prezentacji wybranego zagadnienia w grupach oraz (3). pozytywna ocena z zaliczenia testowego).
Zaliczenie testowe składa się z 20 pytań zamkniętych z jedną poprawną odpowiedzią.
Skala ocen: od 11 pkt - dst; 12-13 pkt. - dst plus; 14-15 pkt. - dobry; 16-17 pkt. - dobry plus; 18-20 pkt. - bardzo dobry
Ocenę końcową ustala się na podstawie średniej arytmetycznej ze wszystkich zajęć wchodzących w skład przedmiotu, zgodnie z zasadą:
od 2,5 do 3,24 - dostateczny
od 3,25 do 3,74 - dostateczny plus,
od 3,75 do 4,24 - dobry,
od 4,25 do 4,74 - dobry plus,
od 4,75 - bardzo dobry.
Zgodnie z § 26 pkt 3 Regulaminu Studiów UZ ocena nie może być niższa od najniższej, ani wyższa od najwyższej z ocen zajęć wchodzących w skład tego przedmiotu. Przy ustalaniu oceny końcowej pod uwagę bierze się także oceny negatywne uzyskane w toku egzaminowania.
Recommended reading
Czabała, J., Cz. (2016). Poradnictwo psychologiczne a psychoterapia. Roczniki Psychologiczne, XIX, 3, s. 519-533.
Egan, G. (2002). Kompetentne pomaganie. Poznań: Wydawnictwo Zysk i Ska
Kottler, J., A. (2003). Skuteczny terapeuta. Gdańsk: GWP.
Kowalik, S. (2018). Stosowana psychologia rehabilitacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SHOLAR.
Kubacka-Jasiecka, D., Ziarko, M. (2016). Pomoc psychologiczna w różnych typach kryzysu. W: L. Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (r. 31, s. 673-694). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
Richard, J., Burl, E. (2008). Strategie interwencji kryzysowej. Warszawa: Parpamedia.
Sęk, H., Kaczmarek, Ł. (2016). Promocja zdrowia i prewencja zaburzeń. W: L. Cierpiałkowska, H. Sęk (red.), Psychologia kliniczna (r. 30, s. 657-670). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
Suchańska A. (1993). Trójkąt Dramatyczny i gry ratownicze. W: J. Santorski (red.), ABC psychologicznej pomocy (s. 71-84). Warszawa: Jacek Santorski & CO Agencja Wydawnicza.
Szczukiewicz, P. (2003). Pomoc psychologiczna czy psychoterapia. Remedium (s. 14-15).
Toeplitz – Winiewska, M. (2000). Etyczne aspekty uprawiania zawodu psychologa. W: J. Strelu (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki (t. 3, s. 823 – 836). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Further reading
Badura-Madej, W., Dobrzyńska –Mesterhazy, A. (2000). Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bronowski, P., Chotkowska, K. (2016). Nowe trendy w rehabilitacji osób chorujących psychicznie. Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania, 3(20), 11-20.
Cierpiałkowska, L., Sęk, H., (red.), (2020). Psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA.
Feltham C., Horton I. (2013). Psychoterapia i poradnictwo. Gdańsk: GWP.
Greenstone, J. (2004). Interwencja kryzysowa. Gdańsk: GWP
Grzesiuk, L. (red.), (2000). Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, techniki i specyficzne problemy. Warszawa: PWN.
Padesky, Ch., A., Greenberger, D. (2004). Umysł ponad nastrojem. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Sęk, H., Brzezińska, A. (2020) Podstawy pomocy psychologicznej (r. 20). W: D. Doliński, J. Strelau (red.) Psychologia. Tom II. Gdańsk: GWP.
Strelau, J. (red.), (2003). Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: GWP.
van Agteren, J., Iasiello, M., Lo, L., Bartholomaeus, J., Kopsaftis, Z., Carey, M., & Kyrios, M. (2021). A systematic review and meta-analysis of psychological interventions to improve mental wellbeing. Nature Human Behaviour, 5(5), 631–652. https://doi.org/10.1038/s41562-021-01093-w
Notes
Modified by dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (last modification: 12-04-2023 14:18)
