1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Praca socjalna - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Komunikacja społeczna

Wygeneruj PDF dla tej strony

Komunikacja społeczna - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Poznanie sposobów porozumiewania się ludzi na poziomach: werbalnym i niewerbalnym. 

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Brak

Zakres tematyczny

Zasady dobrej komunikacji werbalnej; budowanie pomostów komunikacyjnych; percepcja mowy i podstawowe zaburzenia mowy (afazja, aleksja, jąkanie), percepcja jako proces, reguły porządkowania informacji, zasady usprawniania percepcji; reguły porządkowania informacji o innych, samopercepcja – okno Lufta i Herringtona; style interpersonalne, błędy percepcyjne; komunikacja niewerbalna w kontekście życia społecznego, antropologia przestrzeni, koncepcja E. Halla; udział zmysłów w komunikacji niewerbalnej, funkcje komunikowania niewerbalnego;

Metody kształcenia

Wykład prowadzony metodą podającą z elementami dyskusji z prezentacją multimedialną;
Ćwiczenia: metody aktywizujące współuczestnicząca, burza mózgów, analiza sytuacyjna.
 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów: wykład kończy się zaliczeniem z oceną. Podstawą zaliczenia jest test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych dotyczących tematyki objętej wykładami oraz literaturą podstawową do przedmiotu. Minimum na uzyskanie zaliczenia testu to 50% punktów. 
Zaliczenie z ćwiczeń: efekty kształcenia będą weryfikowane dwoma sposobami: poprzez kontrolę przygotowania materiałów na warsztaty oraz aktywne uczestnictwo w zajęciach Podstawą do zaliczenia będzie średnia arytmetyczna: aktywności i rzetelności przygotowania materiałów. 
Ocena końcowa: ocena końcowa jest oceną wypadkową zaliczenia ćwiczeń i wykładów.

 

Literatura podstawowa

Berne E., (1997), W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa. 
Dobek-Ostrowaska B., (1999), Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław. 
Eicher J., (1999), Sztuka komunikowania się, Łódź. 
Grzesiuk L, Trzebińska E., (1983), Jak porozumiewają się ludzie, Warszawa. 
Lindefield G., (1995), Asertywność czyli jak być otwartym skutecznym i naturalnym, Łódź. 
Tannen D., (1999), Ty nic nie rozumiesz! Kobieta i mężczyzna w rozmowie, Poznań. 
Friedemann Schulz von Thun, (2001), Sztuka rozmawiania. Tom 1,2,3, Kraków. 
 

Literatura uzupełniająca

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Marcin Szumigraj (ostatnia modyfikacja: 07-09-2016 00:14)