SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Diagnoza psychologiczna |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-DPs-L-S14_pNadGen4ZGAR |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia / Psychologia pracy, organizacji i zarządzania |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Celem przedmiotu jest zapoznanie ze specyfiką problematyki psychologicznej diagnozy klinicznej dziecka. W tym, ze sposobami ujmowania procesu diagnozowania w psychologii. Rodzajami diagnoz. Podstawowymi założeniami studium przypadku.
Warunkiem uczestniczenia w zajęciach jest wiedza z zakresu psychologii rozwojowej.
Podstawy diagnozy psychologicznej. Rodzaje diagnozy, etapy postępowania diagnostycznego. Kontakt diagnostyczny. Rola testów w badaniu psychologicznym. Pomiar w psychologii. Metody i techniki diagnostyczne: wywiad, obserwacja, testowanie. Konstrukcja i charakterystyka przeprowadzania różnych form wywiadu. Rodzaje i struktura obserwacji. Rodzaje metod testowych: kwestionariusze, techniki projekcyjne, próby zadaniowe, technika Q-sort, eksperyment diagnostyczny. Zasady prowadzenia badań, przykładowa interpretacja uzyskanych wyników badań z możliwością praktycznego ich wykorzystania. Normy i znaczenie wyników testowych. Umiejętności praktyczne i kompetencje interpersonalne w diagnozowaniu: sztuka słuchania i stawiania pytań, umiejętności nawiązywania kontaktu i komunikacji. Umiejętności techniczne diagnosty: stawianie hipotez diagnostycznych, konceptualizacja przypadku, opracowanie raportu, udzielanie informacji zwrotnych. Analiza błędów w diagnozowaniu. Główne obszary zastosowania diagnozy psychologicznej: praktyka kliniczna, edukacja, wychowanie, psychologia pracy, zarządzanie. Etyka postępowania psychologa w procesie diagnostycznym.
Wykład, ćwiczenia, ćwiczenia własne, opis przypadków, praca z materiałem źródłowym, prace pisemna.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: egzamin pisemny z progami procentowymi lub punktowymi;
Laboratoria: kolokwium, ocena prezentacji i/lub pracy pisemnej, aktywność na zajęciach
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z laboratoriów.
Na ocenę końcową składa się średnia z oceny z zajęć laboratoryjnych i egzaminu. Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z zajęć laboratoryjnych i wykładów.
Stemplewska – Żakowicz K., Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna; Gdańsk 2009.
Paluchowski W.J., Diagnoza psychologiczna. Proces-narzędzia-standardy; Warszawa 2007
Anastasi A., Urbina S., Testy psychologiczne; Warszawa 1999.
Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania; Warszawa 2006.
Suchańska A., Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej; Warszawa 2007.
Szustrowa T., Swobodne techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja, Warszawa 1991.
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 27-07-2016 14:34)