SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Audiologia i foniatria |
Kod przedmiotu | 12.1-WP-LOG-AUFO |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Logopedia i język migowy |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | - | - | 5 (w tym jako e-learning) |
0,33 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Wykład | - | - | 5 (w tym jako e-learning) |
0,33 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie słuchacza z problematyką medyczną wchodzącą w zakres działania foniatrii i audiologii, powiązaniem logopedii z innymi dziedzinami medycyny, w tym z foniatrią i audiologią, ukazanie znaczenia wzajemnej współpracy pomiędzy logopedą a foniatrą/audiologiem.
Anatomia i fizjologia narządów mowy.
Wykład
Wyjaśnienie pojęć i przedmiot zainteresowań – foniatria, audiologia, otolaryngologia, otorynolaryngologia. Schemat badania laryngologicznego. Zarys metod rehabilitacji stosowanych w foniatrii i audiologii. Diagnostyka i leczenie chorób: niedosłuch, głuchota, zaburzenia mowy, chrypka, bezgłos, szumy uszne, zaburzenia połykania, zaburzenia równowagi, zawroty głowy.
Ćwiczenia
Metodyka badania audiologicznego: metody badania narządu słuchu u dorosłych i dzieci / audiometria tonalna, audiometria impedancyjna, otoemisja, audiometria odpowiedzi wywołanych. Zaburzenia i schorzenia narządu słuchu. Metody terapii stosowane w schorzeniach narządu słuchu. Zastosowanie aparatów słuchowych, systemów wspomagających słyszenie u osób niedosłyszących. Metodyka badania foniatrycznego. Zaburzenia i schorzenia narządu głosu i mowy. Metody terapii stosowane w schorzeniach narządu głosu i mowy.
Wykład – wykład konwencjonalny, pokaz.
Ćwiczenia – dyskusja, praca z tekstem źródłowym, klasyczna metoda problemowa, studium przypadku, pokaz.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia – na ocenę z ćwiczeń składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach (50%) oraz aktywność na zajęciach (25%) i ocena z pracy samodzielnej (25%).
Wykład – kolokwium pisemne z problematyki wykładów (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% – db, 60% – dst).
Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (50%) i z wykładu (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z ćwiczeń i wykładu.
Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 02-01-2017 16:57)