SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Logopedia |
Kod przedmiotu | 05.6-WP-PSpP-LOGOP |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z zakresu logopedii (przedmiot logopedii, istota, rodzaje i przyczyny wybranych zaburzeń mowy oraz metody terapii; profilaktyka logopedyczna); kształcenie umiejętności wdrażania wiedzy logopedycznej do praktyki edukacyjnej; zapoznanie z możliwościami współpracy nauczyciela z logopedą i innymi specjalistami.
Podstawy pedagogiki ogólnej i dydaktyki; podstawowa znajomość anatomii i fizjologii narządów mowy, podstawy języka polskiego (zwłaszcza fonetyku artykulacyjnej), podstawy psychologii ogólnej i psychologii rozwojowej.
Wykłady
1) Wprowadzenie do logopedii: Etymologia terminu „logopedia”. Przedmiot logopedii. Zadania logopedii. Interdyscyplinarny charakter logopedii. Rozwój logopedii w Polsce i na świecie. Prekursorzy polskiej logopedii. 2) Mowa jako przedmiot zainteresowań logopedii. Składniki mowy: język, mówienie, tekst słowny, rozumienie. Powstawanie mowy: mózgowa organizacja mowy, udział aparatu oddechowego, aparatu fonacyjnego i aparatu artykulacyjnego. 3) Zaburzenia mowy. Klasyfikacje zaburzeń mowy. 4) Rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych dziecka: a) kształtowanie się i okresy prawidłowego rozwoju mowy, ich charakterystyka (okres przygotowawczy, okres melodii, okres sygnału jednoklasowego, okres sygnału dwuklasowego, okres swoistej mowy dziecięcej); „kalendarz” mowy dziecka; b) warunki prawidłowego rozwoju mowy.
Ćwiczenia
1) Wspomaganie opóźnionego rozwoju mowy: a) wyjaśnienie pojęcia „opóźniony rozwój mowy”; c) przyczyny opóźnionego rozwoju mowy (zewnętrzne, wewnętrzne); d) rodzaje opóźnionego rozwoju mowy (samoistny, niesamoistny); e) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci niedosłyszących; f) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci upośledzonych umysłowo; g) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci niesłyszących i niewidzących. 2) Profilaktyka logopedyczna: a) znaczenie wczesnej profilaktyki logopedycznej; b) zakresy profilaktyki logopedycznej; c) możliwości wykorzystania ćwiczeń ortofonicznych w pracy z dziećmi prawidłowo rozwijającymi się i dziećmi z zakłóceniami rozwoju i zaburzeniami mowy; d) rodzaje ćwiczeń ortofonicznych; e) cele i rodzaje ćwiczeń oddechowych; f) cele i rodzaje ćwiczeń oddechowo-fonacyjnych; g) cele i rodzaje ćwiczeń fonacyjnych; h) cele i rodzaje ćwiczeń słuchowych; i) cele i rodzaje ćwiczeń usprawniających narządy mowy; j) cele i rodzaje ćwiczeń artykulacyjnych. 3) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – dyslalia: a) różnorodność definicji i wyjaśnień terminu „dyslalia”; b) podziały dyslalii ze względu na różne kryteria; c) przyczyny dyslalii; d) metody badania zaburzeń artykulacji; d) etapy pracy korekcyjnej zaburzonej artykulacji. 4) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – jąkanie: a) wyjaśnienie pojęć: płynność, niepłynność mówienia; b) rodzaje niepłynności; c) wyjaśnienie pojęć: jąkanie, rozwojowa niepłynność mówienia; d) przyczyny i symptomy jąkania; e) diagnozy jąkania; f) metody usuwania jąkania. 5) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – dysartria: a) istota i rodzaje dysartrii; b) postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w anartrii i dysartrii. 6) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – afazja: a) istota i rodzaje afazji; b) objawy zaburzeń u dzieci i dorosłych; c) metody diagnozy afazji; d) terapia afazji. 7) Psychospołeczne następstwa zaburzeń mowy.
Wykłady
Wykład tradycyjny.
Ćwiczenia
Praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, metoda projektu, praca w grupach, burza mózgów, klasyczna metoda problemowa, dyskusja.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Konwersatoria
Wyniki osiągnięte na kolokwiach (50%), oceny z projektów (50%).
Wykłady
Ocena z kolokwium.
Ocena końcowa
Średnia ocen z konwersatorium i wykładów.
|
Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego ćwiczenia.
Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego ćwiczenia.
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 09-04-2018 16:45)