Zapoznanie z teoretycznymi i metodycznymi podstawami pedagogiki zabawy. Rozwijanie umiejętności związanych z samodzielnym planowaniem i realizacją scenariuszy z wykorzystaniem metod i technik typowych dla pedagogiki zabawy.
Wymagania wstępne
Podstawy pedagogiki i psychologii ogólnej.
Zakres tematyczny
Zabawa – definicja i znaczenie w rozwoju człowieka. Strategia zabawowa w pracy z dziećmi i młodzieżą. Zabawa a inne formy aktywności człowieka. Teorie zabawy: J. Piageta, L.S. Wygotskiego, B. Sułkowskiego, D.B. Elkonina, J. Huizingi. Ograniczenia w zastosowaniu metod zabawowych w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rola osoby prowadzącej. Rodzaje zabaw – klasyfikacje i praktyczne realizacje.
Metody kształcenia
Praca w grupach, dyskusja, symulacje, gry decyzyjne, metody ekspresyjne.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Zaliczenie laboratoriów – aktywność na zajęciach, ocena przygotowanych w zespole i zrealizowanych scenariuszy zajęć dla wskazanej grupy wiekowej dzieci lub młodzieży, z uwzględnieniem założeń pedagogiki zabawy. Ocenę z laboratoriów stanowi średnia arytmetyczna ocen cząstkowych.
Ocena końcowa
Ocenę końcową stanowi ocena z laboratoriów.
Literatura podstawowa
Czasopisma Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Zabawy KLANZA.: „KLANZA w zabawie i edukacji dzieci”, „KLANZA w szkole”, „KLANZA w czasie wolnym”.
Postawy prozdrowotne u dzieci w wieku przedszkolnym [w:] Dziecko i nauczyciel w procesie edukacji. Relacje i działania, (red.) Kataryńczuk- Mania L., Pasternak- Kobyłecka E., Wydawnictwo UZ, s. 151- 166.
Kędzior-Niczyporuk E., Wprowadzenie do pedagogiki zabawy, Lublin 2001.
FRANCZYK Anna, KRAJEWSKA Katarzyna : Zabawy i ćwiczenia na cały rok : propozycje do pracy z dziećmi młodszymi o specjalnych potrzebach edukacyjnych. - Wyd. 3. - Kraków : "Impuls", 2005.
BAUM Heike : Chodźcie, pobawimy się! : gry i zabawy na powietrzu i w pomieszczeniu. - Kielce : "Jedność", cop. 2007.
Zaorska Z., Pedagogika zabawy – metodyka pracy z grupą. Cykl zamieszczony w „Kropli” w 1992.
Każdorazowo uaktualniania przez prowadzącego.
Literatura uzupełniająca
Dymara B., red., Dziecko w świecie zabawy: o kulturze, cechach i wartościach ludycznej edukacji, Kraków 2009.
Dymara B., red., Dziecko w świecie zabawy: zabawa i radość w literaturze, muzyce i życiu codziennym, Kraków 2009.
„Grupa i Zabawa” – archiwalne numery kwartalnika Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów Zabawy KLANZA.
Huizinga J., Homo ludens: zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1985.
Jachimska M., Grupa bawi się i pracuje: zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych, cz. 1, Wałbrzych 1994.
Muchacka B., Kieler-Turska M., red., Stymulująca i terapeutyczna funkcja zabawy, Kraków 1999.
Rojewska J., Grupa bawi się i pracuje: zbiór grupowych gier i ćwiczeń psychologicznych, cz. 2, Wałbrzych 2000.
Thanhoffer M., Reichel R., Rabenstein R., Nauczanie kreatywne, cz. 1, Podstawy i metody nauczania całościowego, Lublin 1996.
Vopel K.W., Gry i zabawy integracyjne dla dzieci i młodzieży, T. I-IV, Kielce 1999.
Każdorazowo uaktualniania przez prowadzącego.
Wprowadzenie do pedagogiki zabawy – wybór tekstów drukowanych w “Kropli" w latach 1992-1994.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Krzysztof Zajdel (ostatnia modyfikacja: 08-11-2019 09:36)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
