Zaznajomienie studentów z podstawową wiedzą o kondycji współczesnej kultury, jej różnorodności i oddziaływaniu na społeczeństwo w różnych wymiarach i aspektach. Nabycie przez nich umiejętności rozpoznawania, odczytywania i krytycznej analizy różnych wytworów kulturowych oraz określania ich reperkusji społecznych; kształtowanie umiejętności interpretacji zjawisk kulturowych w odniesieniu do szerokiego kontekstu zdarzeń o zasięgu globalnym, ale i lokalnym. Uwrażliwienie na wartości nieprzemijające, których dziennikarstwo, jak i cała humanistyka powinny być strażnikami. Zwrócenie uwagi na paradoksy, pułapki, ale i atuty współczesnej kultury i cywilizacji.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Kultura. Jej sfery i dziedziny.
Historyczny charakter układu sfer i dziedzin kultury.
Uczestnictwo w kulturze.
Miejsce światopoglądu w kulturze. Jego przemiany w optyce Weberowskiej koncepcji odczarowania świata.
Magia – religia - filozofia.
Sztuka i jej funkcje.
Estetyczne i artystyczne wartości dzieła sztuki.
Sztuka-parasztuka-metasztuka.
Kulturoznawcze ujęcie interpretacji dzieła sztuki.
Obyczaj i praktyka obyczajowa.
Nauka jako dziedzina kultury.
Postmodernistyczny przełom w kulturze.
Cechy kultury ponowoczesnej.
Kondycja człowieka w kulturze ponowoczesnej.
Metody kształcenia
wykład, prezentacja, projekt
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
zdanie egzaminu ustnego, przedstawienie projektów związanych z krytyczną analizą i interpretacją wytworów kulturowych
Literatura podstawowa
Banaszak G., Kmita J, Społeczno-regulacyjna koncepcja kultury, Warszawa 1991.
Grad J., Obyczaj w perspektywie kulturoznawczej, /w:/Nauki humanistyczne i społeczne wobec problemów współczesnego świata, red. A. Staniszewska M. Staniszewski, Poznań 2015.
Pałubicka A., Gramatyka kultury europejskiej, Bydgoszcz 2013.
Wobec postmodernizmu, „Ethos” 1996, nr 33-34 (tu artykuły A. Szahaja i A. Bronka).
Literatura uzupełniająca
Bauman Z., Ponowoczesne wzory osobowe, „Studia Socjologiczne”2011, nr 1.
Buchowski M., Magia i rytuał, Warszawa 1993.
Burszta W. J., Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.
Dąbrowski M., Postmodernizm: Myśl i tekst, Kraków 2000.
Dziamski G., Kulturoznawstwo, czyli wprowadzenie do kultury ponowoczesnej, Gdańsk 2016.
Gajda J., Antropologia kulturowa. Wprowadzenie do wiedzy o kulturze, Kraków 2009.
Kowalski A. P., Mit a piękno. Z badań nad pochodzeniem sztuki, Bydgoszcz 2013.
Kowalski A. P., Kultura magiczna. Omen, przesąd, znaczenie, Warszawa 2007.
Sztuka i jej poznawanie, red. T. Kostyrko, J. Grad, Poznań 2008.
Uwagi
brak
Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 20-11-2020 17:38)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.