SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Przedmiot społeczny: Podstawy komunikowania społecznego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Przedmiot społeczny: Podstawy komunikowania społecznego
Kod przedmiotu 14.0-WH-pks- 20
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filozofia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Piotr Kładoczny
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie się z podstawami komunikacji społecznej. Poznanie komponentów, poziomów komunikacji społecznej, a także najważniejszych zasad i modeli w niej funkcjonujących. Obserwacja wybranych zakresów komunikacji społecznej oraz ich pogłębiona analiza. 

Wymagania wstępne

Zaliczenie przedmiotu społecznego na I stopniu studiów.

Zakres tematyczny

1. Definicje. Elementy procesu komunikacyjnego. Poziomy komunikacji społecznej. Typy komunikacji społecznej.
2. Komunikacja interpersonalna i synergiczna.
3. Sztuka słuchania w komunikacji.
4. Komunikacja niewerbalna.
5. Komunikacja grupowa.
6. Komunikacja w organizacjach.
7. Milczenie i przemilczanie w komunikacji.
8. Tożsamość a komunikowanie. Tożsamość regionalna, narodowa, płciowa.
9. Komunikacja z chorymi i niepełnosprawnymi.
10. Bariery na drodze komunikacji.
11. Komunikowanie masowe i mediatyzacja życia.
12. Komunikowanie publiczne i administracyjne.
13. Komunikowanie polityczne i wyborcze.
14. Społeczeństwo informacyjne. Komunikacja w internecie. Social media.
15. Wybrane aspekty marketingu terytorialnego.

Metody kształcenia

Prezentacja, referat, miniwykład, analiza przypadku, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

- Aktywny udział w zajęciach (dyskusje).
- Przygotowanie referatu.
- Praca pisemna.

Literatura podstawowa

  1. Barański Jarosław, Waszyński Edmund, Steciwko Andrzej, Komunikowanie się lekarza z pacjentem, Wrocław 2000.
  2. Dobek-Ostrowska Bogusława, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2012.
  3. Goban-Klas Tomasz, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2015.
  4. Golka Marian, Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, Warszawa 2008.
  5. Jędrzejko M., Taper A., Kozłowski T., Cyberzaburzenia, cyberuzależnienia, Warszawa 2020.
  6. Komunikacja i partycypacja społeczna. Poradnik, red. Jerzy Hausner i inni, Kraków 1999.
  7. Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie, red. Anna Kwiatkowska, Elżbieta Krajewska-Kułak, Wenancjusz Panek, Lublin 2003.
  8. Handke Kwiryna, Socjologia języka, Warszawa 2009.
  9. Kudra Barbara, O komunikacji społecznej, [w:] Komunikowanie publiczne: zagadnienia wybrane, red. B. Kudra, E. Olejniczak, Łódź 2014, s. 9-24.
  10. Morreale S. P., Spitzberg B. H., Barge J. K., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, tł. P. Izdebski, A. Jaworska, D. Kobylińska, Warszawa 2015.
  11. Nęcki Zbigniew, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.
  12. Siegel Mary E., Donoghue Paul J., Sztuka słuchania : klucz do udanych relacji, przeł. Jacek Bielas, Kraków 2013.
  13. Siemieniak Maciej, Modele i narzędzia procesu komunikowania organizacyjnego wewnątrz przedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej” nr 72, 2017, s. 199-212.
  14. Stankiewicz Janina, Komunikowanie się w organizacji, Wrocław 2006.
  15. Stewart John (red.), Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, PWN, Warszawa 2014.
  16. Szopski Marek, Komunikowanie międzykulturowe, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca

  1. Adams Katherine L., Galanes Gloria J. , Komunikacja w grupach, tł. D. Kobylińska, P. Kobyliński, Warszawa 2008.
  2. Dobek-Ostrowska Bogusława, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2007, s. 109-120 i 144-154.
  3. Goban-Klas Tomasz, Cywilizacja medialna, Warszawa 2005.
  4. Jarosławska-Sobór Sylwia, Nowa komunikacja społeczna w budowaniu kapitału relacyjnego, „Marketing Instytucji Naukowych i badawczych” nr 3 (13), 2014.
  5. Komunikacja i partycypacja społeczna. Poradnik, red. Jerzy Hausner i inni, Kraków 1999.
  6. Pisarkowa Krystyna, O komunikatywnej funkcji przemilczenia, w: eadem, Z pragmatycznej stylistyki, semantyki i historii języka. Wybór zagadnień. Kraków 1994, s. 25-33.
  7. Prillwitz Siegmunt, Język, komunikacja i zdolności poznawcze niesłyszących, tł. Tomasz Duliński, Warszawa 1996.
  8. Suchanek Marek, Komunikowanie społeczne w administracji publicznej – wybrane zagadnienia, „Studia Administracyjne” nr 8, 2016, s. 137-150.
  9. Sypniewska Barbara A., Istota, błędy i bariery w komunikowaniu się w organizacji, „Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku”, t. XXI, 2015, s, 65-77.
  10. Tannen Deborah, Ty nic nie rozumiesz!: kobieta i mężczyzna w rozmowie, tł. A. Sylwanowicz, wyd. 2. Poznań 1999.
  11. Tannen Deborah, I coś ty na siebie włożyła?: rozmowy matek i córek, tł. O. Waśkiewicz, Gdańsk 2008.
  12. Wieczorek Ewa, O mowie zawartej w milczeniu [w:] 69 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione IV, pod redakcją Stanisława Sobolewskiego Rafała Solewskiego Bernadety Stano, Kraków 2009.

Uwagi

Brak.


Zmodyfikowane przez dr hab. Piotr Kładoczny (ostatnia modyfikacja: 28-04-2022 00:20)