SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teorie kultury i animacji z metodyką - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teorie kultury i animacji z metodyką
Kod przedmiotu 14.7-WP-PEDD-TMAK
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 6
Występuje w specjalnościach Animacja kultury z profilem artystycznym- Teatr
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Sylwia Słowińska, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z teoriami kultury, jej składnikami, społecznymi i filozoficznymi uwarunkowaniami  wyodrębniania kultur i subkultur, ich typologicznym zróżnicowaniem, zapoznanie ze specyficznym językiem dyscyplinowym ujmującym zakres pojęciowości z różnych obszarów kultury i animacji. Zapoznanie studentów z genezą i obszarem definicyjnym animacji kultury oraz jej współczesnych kontekstów i przestrzeni praktyki społecznej. Wprowadzenie w wiedzę z zakresu procesów instytucjonalizacji kultury. Zintegrowanie wiedzy z trzech przedmiotów: teorii kultury i animacji, metodyki animacji kultury, instytucji kultury dla studentów, którzy nie odbyli kursu z tych przedmiotów na poziomie studiów pierwszego stopnia.

Wymagania wstępne

Przedmiot jest syntezą trzech przedmiotów: teorii kultury i animacji, metodyki animacji kultury oraz instytucji kultury i stanowi ścieżkę „b” dla studentów niebędących absolwentami animacji kultury.

Zakres tematyczny

Wykłady

  1. Geneza i eksplikacja pojęcia animacja kultury.
  2. Role społeczno-zawodowe animatorów kultury.
  3. Projektowanie działań animacyjnych w różnych środowiskach społecznych.
  4. Zasady, metody, formy i techniki pracy animatora w powiązaniu z różnymi strategiami animacji kultury.
  5. Uczestnicy działalności kulturalnej i animacyjnej.
  6. Specyfika, formy  i typologia amatorskiego ruchu artystycznego.
  7. Działalność imprezowa – klubowa i masowa, dobre praktyki.
  8. Instytucje animacji kultury i inne przestrzenie życia społecznego objęte działaniami animacyjnymi.
  9. Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym.
  10. Szerokie i wąskie rozumienie kultury.
  11. Teorie wartości jako ramy strategii animacji kultury oraz strategii upowszechnienia kultury.
  12. Zagadnienie semiotyki w procesie społecznego komunikowania – tworzenia, przekazywania i odbierania treści kultury.
  13. Instytucje kultury jako formalna przestrzeń uczestnictwa w kulturze i działań animacyjnych.

Ćwiczenia

  1. Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty.
  2. Problematyka czasu wolnego i jego konteksty a modelowanie projektów animacyjnych.
  3. Transmisja wzorów kultury w relacjach międzygeneracyjnych, instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych, profesjonalnych i amatorskich.
  4. Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna.
  5. Problematyka potrzeb kulturalnych.
  6. Geneza animacji kultury: pedagogika humanistyczna, postmodernizm, pedagogika społeczna.
  7. Monitorowanie i diagnozowanie lokalnych instytucji kultury w perspektywie funkcjonalnej, celowościowej i społecznej.

Metody kształcenia

Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.

Ćwiczenia – prezentacja, dyskusja, warsztat, analiza przypadku

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Egzamin w formie testu z pytaniami otwartymi i zamkniętymi, warunkiem zaliczenia egzaminu jest zdobycie min. 55% punktów.

Ćwiczenia

Ocena z ćwiczeń jest średnią arytmetyczna ocen za aktywność na zajęciach i realizacji zadania praktycznego .

Ocena końcowa

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z egzaminu i ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Bollhander R., Lütolf R., Soziokulturelle Animation 2.0: Die Bedeutung von Online-Communities für das Berufsfeld der Soziokulturellen Animation, 2012.

  2. Burszta W., Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.
  3. Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
  4. Kłoskowska A., red., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław 1991 i następne.
  5. Kubinowski D., Lewartowicz U., Animacja kultury w perspektywie pedagogicznej. Studia i szkice,, Kraków 2018.

Literatura uzupełniająca

  1. Jankowski D., Pedagogika kultury, Kraków 2006.
  2. Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 2001.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Sylwia Słowińska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 07-04-2022 18:45)