SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Warsztaty psychologiczne - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Warsztaty psychologiczne
Kod przedmiotu 14.4-WP-PSChM-WPsch
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Psychologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 10
Liczba punktów ECTS do zdobycia 1
Występuje w specjalnościach Psychologia edukacyjna i wychowawcza, Psychologia kliniczna, Psychologia pracy, organizacji i zarządzania, Psychoseksuologia
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • mgr Piotr Przybylski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest wzrost wiedzy teoretycznej z obszaru komunikacji interpersonalnej, pogłębienie wiedzy o sobie, praca uczestników nad własnymi doświadczeniami oraz ćwiczenie umiejętności komunikacyjnych koniecznych, by skutecznie porozumiewać się z innymi ludźmi podczas studiów, w pracy psychologa, a także życiu codziennym.

Zajęcia prowadzone są w formie warsztatowej (ćwiczeniowej), z naciskiem na praktyczne ćwiczenia i refleksje studentów. Dzięki czemu możliwe będzie przeżycie różnych form warsztatowych zarówno z poziomu interpersonalnego jak i intrapersonalnego oraz sprawdzenie wynikających z nich konsekwencji w obszarze wewnątrzpsychicznym oraz relacyjnym. Ponad to umożliwi to uczenie się nowych zachowań przez doświadczenie własne.

Ważnym aspektem treningu jest również umożliwienie studentom samooceny umiejętności istotnych w kontaktach interpersonalnych poprzez proponowanie praktycznych ćwiczeń. Rozwój świadomości doświadczanych emocji oraz budowanie zdolności do komunikowania własnych stanów afektywnych przeżywanych w relacjach z innymi. Rozpoznawanie własnych wzorców funkcjonowania w interakcjach indywidualnych i grupowych oraz budowanie umiejętności nawiązywania i podtrzymywania relacji interpersonalnych. 

Wymagania wstępne

Wiedza i umiejętności z zakresu przedmiotów: Podstawy pomocy psychologicznej, Komunikacja interpersonalna, Podstawy pracy grupowej, Podstawy pracy praktycznej (obserwacja, rozmowa psychologiczna, wywiad), Psychologia osobowości, Psychopatologia, Psychologia rozwoju człowieka w cyklu życia, Psychologia emocji i motywacji, Psychologia społeczna, Psychologia rodziny, Psychologia zdrowia

Zakres tematyczny

  1. Wprowadzenie w tematykę komunikacji interpersonalnej, omówienie warsztatu i warunków zaliczenia.
  2. Zawieranie kontraktu grupowego (reguły i zasady) regulującego przebieg warsztatów grupowych i funkcjonowania uczestników w grupie. Zapoznanie z członkami grupy oraz przedstawienie się.
  3. Wprowadzenie w koncepcje analizy transakcyjnej Erica Berne’a i jej praktyczne zastosowanie: model funkcjonalny, ekonomia znaków rozpoznania, typy transakcji, koncepcja gier psychologicznych, pojęcie ról skryptowych (trójkąt dramatyczny).
  4. Budowanie umiejętność rozpoznawania własnych kompetencji, emocji, postaw wobec określonych problemów psychologicznych.
  5. Rozwój kompetencji społecznych w zakresie komunikacji interpersonalnej. Trening pokonywania barier komunikacyjnych. Umiejętność czytelnego komunikowania się i odbierania komunikatów oraz udzielania i odbierania pozytywnych i negatywnych informacji zwrotnych.
  6. Budowanie wiedzy o własnych zjawiskach wewnętrznych (trening uważności, rozpoznawanie własnych stanów wewnętrznych, poszerzanie wrażliwości na różne modalności).
  7. Analiza automatycznych myśli i przekonań.
  8. Analiza własnych zasobów i ograniczeń w przygotowaniu do pracy w zawodzie psychologa.

Metody kształcenia

Wykład wprowadzający.
Metoda ćwiczeniowa, metoda warsztatowa, praca w grupach.
Metody aktywne: praca w kręgu, praca w parach i trójkach, praca z tekstem.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Warunki zaliczenia: 
A. Obecność: nieobecność na więcej niż 2 zajęciach skutkuje nie zaliczeniem przedmiotu.
B. Ocena wystawiana jest na podstawie: 1.) aktywnego uczestnictwa studenta w zajęciach oraz ćwiczeniach i doświadczeniach – (ocena w skali od 5 do 2, gdzie 2 oznacza brak aktywności), 2.) ocena formująca – rozmowy na temat aktualnie zachodzących procesów w grupie z odniesieniem do indywidualnego w nim udziału każdej/każdego z uczestników treningu; 3.) przygotowanie i przeprowadzenie warsztatu podczas zajęć (przygotowanie projektu). 

Literatura podstawowa

Wybrane rozdziały poniższych pozycji: 

  1. Argyle, M., (2001). Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: PWN
  2. Cermak, T., L.,  Rutzky, J. (1998). Czas uzdrowić swoje życie. Przewodnik do pracy nad sobą. Warszawa: PARPA.
  3. Efron, P., R. (2020). Życie ze złością. Odzyskaj spokój i kontrolę nad swoim życiem. Gdańsk: GWP.
  4. Egan, G. (2001). Uczestnictwo w treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny. Warszawa: PTP SPP
  5. Frączek, A. (2020). Psychoterapia indywidualna adolescentów w analizie transakcyjnej. W: I. Grzegorzewska, L. Cierpiałkowska, A. R. Borkowska (red.), Psychologia Kliniczna dzieci i młodzieży (s. 879 – 898). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.
  6. Harris, T., (2009). Ja jestem OK – ty jesteś OK. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
  7. Johnson, D., (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Wydaw. Instytutu Psychologii Zdrowia i Trzeźwości PTP.
  8. Larsen, E. (2000). Od gniewu do przebaczenia. Od gniewu do przebaczenia. Jak przezwyciężyć toksyczne emocje, by żyć w zgodzie ze sobą? Gdańsk: GWP.
  9. Mellibruda,  J. (1999). Pułapka nie wybaczonej krzywdy. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
  10. Miller, R., S. (1999). Niepewność i zakłopotanie. Gdańsk: GWP.
  11. Stewart, I., Jones, V. (1996/2016). Analiza Transakcyjna dzisiaj: nowe wprowadzenie. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
  12. Sztander, W. (1999). Rozmowy które pomagają. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.

Aktualna literatura z obszaru tematycznego przedmiotu, podawana bezpośrednio przez prowadzących zajęcia.

Literatura uzupełniająca

  1. Barens, D., (1988). Nauczyciel i uczniowie. Od porozumiewania się do kształcenia. Warszawa: WSiP,
  2. Bierach, A., J. (1996). Za maską człowiek. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
  3. Bradshaw, J. (1995). Powrót do swego wewnętrznego domu. Warszawa: Medium.
  4. Chełpa S., Witkowski T., Psychologia konfliktów. WSiP, Warszawa 1995.
  5. Corey, M., Corey G. (2000). Grupy. Zasady i techniki grupowej pomocy psychologicznej. Warszawa: IPZiT PTP.
  6. Czerska, B., (2001). Porozumiewanie się nauczyciela z uczniem; zniewalanie czy wyzwalanie. [W:] J. Danilewska (red.) Granice wolności i przymusu w edukacji szkolnej. Kraków: Wydawnictwo UJ.
  7. Forward, S., Frazier, D. (2000). Szantaż emocjonalny. Jak się obronić przed manipulacją i wykorzystaniem. Gdańsk: GWP.
  8. Ge, F., Park, J., & Pietromonaco, P. R. (2022). How You Talk About It Matters: Cultural Variation in Communication Directness in Romantic Relationships. Journal of Cross-Cultural Psychology, 00220221221088934. https://doi.org/10.1177/00220221221088934
  9. Golińska, L. (1996). Tajemnica silnej woli. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.
  10. Grzesiuk, L., Trzebińska, E., (1983). Jak ludzie porozumiewają się? Warszawa: Nasza Księgarnia.
  11. Grzesiuk, E., Janicka-Szyszko R., Steblecka M. (2005). Komunikacja w szkole. Gdańsk: GWP.
  12. Herman, J., L. (1998). Przemoc. Uraz psychiczny i powrót do równowagi. Gdańsk: GWP.
  13. Rosenberg, M. (2003). Porozumienie bez przemocy. O języku serca. Warszawa: Wyd. Jacek Santorski & Co.
  14. Sillars, A. L., & Vangelisti, A. L. (2018). Communication: Basic properties and their relevance to relationship research. W The Cambridge handbook of personal relationships, 2nd ed (s. 243–255). Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781316417867.020
  15. Sills, CH., Fish, S., Lapworth, P. (1999). Pomoc psychologiczna w ujęciu Gestalt. Warszawa: Instytut Psychologii zdrowia.
  16. Steward, J. (2007). Jak sobie radzić ze złością, treningi dla nastolatków. Warszawa: Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna.
  17. Wegscheider-Cruse, S. (2000). Nowa szansa. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP.
  18. Yapko, M. (1999). Kiedy życie boli. Strategiczna terapia krótkoterminowa. Gdańsk: GWP.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Anna Góralewska-Słońska (ostatnia modyfikacja: 29-04-2022 18:08)