1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Psychologia - jednolite magisterskie
5. Psychologia międzykulturowa

Wygeneruj PDF dla tej strony

Psychologia międzykulturowa - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Przedmiot pomaga studentom zapoznać się z kluczowymi założeniami psychologii międzykulturowej oraz z koncepcjami, które analizują człowieka jako istotę kulturową.
Podczas zajęć omawiane są interakcje między czynnikami biologicznymi, psychologicznymi oraz społeczno-kulturowymi w procesie kształtowania tożsamości kulturowej, powstawania norm i stereotypów, oraz w funkcjonowaniu indywidualnym i grupowym.  Zajęcia mają wykształcić zdolności dostrzegania i rozumienia psychologicznych i społecznych mechanizmów działających w różnych kulturach oraz wspierać umiejętność ich różnicowania bez konotacji normatywnej. W toku zajęć przedstawione zostaną również  aspekty dotyczące psychologicznego zróżnicowania międzykulturowego. Dodatkowym celem przedmiotu jest  kształtowanie postawy akceptacji i/lub tolerancji dla różnic kulturowych oraz zainteresowania poznawaniem innych kultur, ich wartości i norm.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza z psychologii ogólnej. 

Zakres tematyczny

Specyfika teoretyczna i empiryczna psychologii międzykulturowej – porównanie z psychologią głównego nurtu.

Znaczenie psychologii międzykulturowej w historii myśli psychologicznej.

Sposoby rozumienia kultury jako kluczowej kategorii w psychologii międzykulturowej

Najważniejsze paradygmaty psychologii międzykulturowej

Podstawowe teorie obecne w badaniach międzykulturowych

Specyfika badań międzykulturowych

Najważniejsza ustalenia empiryczne dotyczące kulturowego zróżnicowania:

• Osobowości
• Komunikacji interpersonalnej
• Zdrowia i chorób psychicznych
• Relacji interpersonalnych
• Istoty poczucia tożsamości
• Ról społecznych, szczególnie płciowych
• Języka i procesów poznawczych
• Percepcji i ekspresji emocji

Wyzwania praktyczne psychologii międzykulturowej: integracja społeczna w innych kulturach, migracja, wielokulturowość, stereotypy i uprzedzenia względem członków innych kultur, akulturacja.  Zakłócenia procesów komunikacji przez czynniki kulturowe – analiza wybranych barier kulturowych w komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz w interakcjach społecznych.

Metody kształcenia

Wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja, analiza przypadków.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Egzamin - odbywa się na podstawie  pracy pisemnej, projektu i/lub kolokwium. 

W przypadku kolokwium standardowa struktura testu wygląda następująco:

- 60% pytań stanowią pytania zamknięte, jednokrotnego wyboru, 

- 40% pytań stanowią pytania otwarte.

Pytania sformułowane są w oparciu o zagadnienia omawiane na zajęciach.

W celu uzyskania zaliczenia, student powinien zdobyć minimum 60% punktów.  Progi ocen z testu: 60-64% 3,0; 65-69% 3,25; 70-74% 3,5; 75-79% 3,75; 80-84% 4,0; 85-89% 4,25; 90-94% 4,5; 95-97% 4,75; 98-100% 5,0.

Ocena uzyskana przez studenta może być podwyższona  na podstawie indywidualnej i zespołowej aktywności studenta podczas zajęć, weryfikowanej w toku dyskusji; analizy przypadków, identyfikowania oraz projektowania potencjalnych rozwiązań sytuacji problemowych.

Literatura podstawowa

• Boski P. (2009). Kulturowe ramy zachowań społecznych. Podręcznik psychologii międzykulturowej, PWN: Warszawa. 
• Matsumoto D., Juang L. (2007) Psychologia międzykulturowa. GWP: Gdańsk.
• Nisbett R. Geografia myślenia. Dlaczego ludzie Wschodu i Zachodu myślą inaczej. Smak Słowa. 2015
• Price, W.F., Crapo, R.H. (2003). Psychologia w badaniach międzykulturowych. Gdańsk: GWP
• Berry, John, W.  Cross-Cultural Psychology. Research and Application. Cambridge University Press. 2017

Dodatkowo, materiały źródłowe dostępne w internecie, np. TED Talk (www.TED.com)

 

Literatura uzupełniająca

• Hofstede, G. (2000). Kultury i organizacje: zaprogramowanie umysłu. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne: Warszawa.
• Nowicka, E. (2007). Świat człowieka – świat kultury. PWN: Warszawa.
• Kwiatkowska, A. (2014). Problemy metodologiczne w badaniach międzykulturowych i kulturowych. Psychologia społeczna, 9(1), 8-27.
• Triandis, H. C. (1991). Psychologia międzykulturowa: Rozwój i osiągnięcia. Przegląd Psychologiczny, 34(1), 23-26.
• Golka, M. (2016). Komunikowanie międzykulturowe. Przypomnienie głównych tez. Multicultural Studies, (1), 41-52.
• Boski, P. Hurme, H., De Vijver, F. i Miluska, J. (1999). Skrypty kulturowe zachowań w rolach płciowych: Jak interakcje Polaków i Polek są odbierane w kraju i za granicą? W: P.
• Boski, J. Miluska (red.), Męskość-kobiecość w perspektywie indywidualnej i kulturowej (s.112-142). Warszawa: PTP.
• Markus, H.R., Kitayama, S. (1993). Kultura i ja: implikacje dla procesów poznawczych, emocji i motywacji. Nowiny Psychologiczne, 3, 5-70.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 03-04-2023 14:35)