SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychosomatyka |
Kod przedmiotu | 12.2-WP-PSChM-Pso |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 9 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Występuje w specjalnościach | Psychologia kliniczna |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Celem przedmiotu jest:
- poznanie aktualnego stanu wiedzy na temat relacji psychiki i ciała, szczególnie uwzględniając kontekst kliniczny
- poznanie mechanizmów powstawania zaburzeń psychosomatycznych
- poznanie form leczenia oraz oddziaływań terapeutycznych w pracy z osobami z zaburzeniami psychosomatycznymi
Wymagania wstępne: podstawowa wiedza z zakresu biologicznych podstaw zachowania, psychologii klinicznej, psychiatrii oraz psychologii zdrowia
Wymagania formalne: Wiedza z przedmiotów: Biologiczne podstawy zachowań, Psychopatologia, Elementy psychiatrii, Podstawy psychoterapii, Psychologia zdrowia
Problematyka wykładu:
- Zaburzenia psychosomatyczne - nozologia, teorie powstawania zaburzeń psychosomatycznych, medycyna psychosomatyczna
- Zaburzenia psychosomatyczne w aktualnych systemach klasyfikacji DSM-5 oraz ICD-11
- Choroby psychosomatyczne - etiologia, objawy, uwarunkowania biopsychospołeczne
- Wsparcie oraz terapia osób z zaburzeniami psychosomatycznymi
- Profilaktyka zaburzeń psychosomatycznych oraz czynniki ochronne
- Osobowość i stres w zaburzeniach psychosomatycznych
- Współpraca pomiędzy różnymi specjalistami z zakresu zdrowia w terapii osób z objawami somatycznymi
Wykład
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie egzaminu pisemnego składającego się z pytań zamkniętych i/lub otwartych.
Egzamin pisemny jest oceniany na podstawie następujących kryteriów:
Ocena bardzo dobra - odpowiedź zgodna z aktualnym stanem wiedzy, student zna pojęcia oraz zagadnienia poruszane podczas wykładów, brak błędów merytorycznych
Ocena dobra - odpowiedź w większości zgodna z aktualnym stanem wiedzy, student zna pojęcia oraz zagadnienia poruszane podczas wykładów, nie wyczerpuje pojęć oraz zagadnień w sposób bardzo dobry
Ocena dostateczna - odpowiedź zasadniczo poprawna, student zna pojęcia oraz zagadnienia poruszane podczas wykładów, występują nieliczne błędy merytoryczne
Ocena niedostateczna - brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne
1. Luban-Ploza, B., Pololinger W., Kroger, F., Wasilewski, B. (1995). Zaburzenia psychosomatyczne w praktyce lekarskiej. Warszawa: PZWL.
2. Orzechowska, A. P. Gałecki (2014). Zaburzenia psychosomatyczne w ujęciu terapeutycznym. Wrocław: Continuo.
3. Sheridan, Ch., Radmacher, S. (1998). Psychologia zdrowia. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.
4. Tylka, J. (2000). Psychosomatyka. Warszawa: Wydawnictwo UKSW
5. Morrison, J. (2016). DSM-5 bez tajemnic. Praktyczny przewodnik dla klinicystów. Kraków: WUJ
6. Nisar, H., Srivastava, R. (2018). Fundamental Concept of Psychosomatic Disorders: A Review. International Journal of Contemporary Medicine Surgeon and Radiology, 3, 1, str. 12-18.
1. Lieb, K., Hesslinger, B., Jacob, G. (2010). Przypadki kliniczne z psychiatrii i psychoterapii. Wrocław: Elsevier.
2. Wilczek-Rużyczka Ewa (red.). (2021). Człowiek w sytaucji zagrożenia zdrowia z perspektywy psychosomatyki. Kraków WUJ
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 12-04-2023 14:18)