SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Warsztaty telewizyjne - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Warsztaty telewizyjne
Kod przedmiotu 15.1--DiksP-WT-S22
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Magdalena Steciąg
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta ze specyfiką dziennikarstwa telewizyjnego i pracy reportera telewizyjnego, a w szczególności z technikami opracowywania, tworzenia, prezentowania, nagrywania i montowania informacji telewizyjnych; poznanie i zrozumienie przez studenta różnic między informacją a rozrywką w telewizji, kształcenie i rozwijanie umiejętności porządkowania i hierarchizowania treści w informacjach telewizyjnych oraz poprawnego logicznie i językowo, atrakcyjnego dla szerokiego odbiorcy przedstawiania faktów i opinii w formie ustnej; nabycie umiejętności nagrywania i montowania obrazu z pomocą dostępnych sprzętów nagrywających i programów komputerowych.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu genologii dziennikarskiej.

Zakres tematyczny

  1. Dziennikarstwo telewizyjne jako rzemiosło.
  2. Specyfika pracy reportera i prezentera telewizyjnego.
  3. Obrazy i migawki uzupełnione komentarzem słownym jako narzędzie komunikowania o rzeczywistości.
  4. Dziennikarska obróbka obrazu: nagranie telewizyjne i jego technika, rodzaje montażu telewizyjnego, konstrukcja materiału audiowizualnego.
  5. Techniki opracowywania, tworzenia, prezentowania, nagrywania i montowania informacji telewizyjnych.
  6. Reguły telewizyjnego show informacyjnego: między dramaturgią dokumentu a uzależniającą mocą opery mydlanej.
  7. Próba kamerowa oraz prezenterska w studiu telewizyjnym.
  8. Praca reporterska w terenie.

Metody kształcenia

Ćwiczenia praktyczne, projekt (portfolio), praca w grupie.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywność na zajęciach, wykonanie ćwiczeń praktycznych, prezentacja materiału telewizyjnego.

Literatura podstawowa

Biblia dziennikarstwa, red. A. Nizioł, A. Skworz, Warszawa 2010.

Boyd A., Dziennikarstwo radiowe i telewizyjne. Techniki tworzenia programów radiowych i telewizyjnych, Kraków, 2006.

Fras J., Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 2005.

Magdoń A., Reporter i jego warsztat, Kraków 2000.

Pisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.

 

Literatura uzupełniająca

Bugajski M., Język w komunikowaniu, Warszawa 2007.

Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2008.

Godzic W., Wiadomości telewizyjne jako opera mydlana dla mężczyzn, „Zeszyty Prasoznawcze”, nr 1-2/1999, s. 7-27.

Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006.

Steciąg M., Informacja, wywiad, felieton, Zielona Góra 2006.L

 

Uwagi

Współautorem sylabusa jest: red. Marcin Krzywicki.


Zmodyfikowane przez dr Kaja Rostkowska-Biszczanik (ostatnia modyfikacja: 09-05-2022 13:28)