1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. Dyskurs ekologiczny w mediach

Wygeneruj PDF dla tej strony

Dyskurs ekologiczny w mediach - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta ze strategiami wykorzystywanymi w przekazach medialnych związanych z kryzysem ekologicznym w obszarze informowania, obrazowania, przekonywania oraz popularyzowania i inforozrywki.

Umiejętności: wykształcenie umiejętności analizy przekazów medialnych na temat ekologii pod kątem strategii i schematów prezentacji treści oraz tworzenia tekstów związanych z ekologią z wykorzystaniem warsztatu dziennikarskiego.

Kompetencje: pobudzanie świadomości ekologicznej oraz uwrażliwienie na światopoglądowe uwarunkowania przekazów medialnych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Znajomość zagrożeń cywilizacyjnych oraz idei zrównoważonego rozwoju i innych pojęć związanych z kryzysem ekologicznym.

Zakres tematyczny

Wykład

1. Ekologia jako temat przekazów w starych i nowych mediach.
2. Miejsce dyskursu ekologicznego wśród innych dyskursów w przekazach medialnych.
3. Strategie informowania na tematy związane z ekologią: obiektywizujący, tożsamościowy, nostalgiczny.
4. Strategie obrazowania problemów ekologicznych w mediach: empatia, polemika, prowokacja.
5. Strategie perswazyjne w medialnych przekazach dotyczących ekologii: propaganda, manipulacja, agitacja.
6. Strategie popularyzowania wiedzy o ekologii w mediach.
7. Ekologiczna inforozrywka w starych i nowych mediach.

Ćwiczenia

1. Monitoring mediów: aktualne problemy ekologiczne w wybranych mediach tradycyjnych.
2. Wartościowanie w (nowo)medialnych przekazach dotyczących zagrożeń środowiskowych (przykłady analizy nastrojów).
3. Realizacja strategii informowania w przekazach medialnych oraz ich ocena – analiza przykładów, pisanie tekstów.
4. Realizacja strategii obrazowania w przekazach medialnych oraz ich ocena – analiza przykładów.
5. Realizacja strategii perswazyjnych w przekazach medialnych oraz ich ocena – studia przypadków.
6. Realizacja strategii popularyzowania w przekazach medialnych oraz ich ocena – analiza przykładów, pisanie tekstów.
7. Ekologiczna inforozrywka w sieci – studia przypadków.

Metody kształcenia

Wykład problemowy i konwersatoryjny, praca z tekstem źródłowym i źródłami cyfrowymi, dyskusja, studium przypadku.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywny udział w zajęciach, zaliczenie 2 prac pisemnych (praca indywidualna) i prezentacji 1 studium przypadku (praca grupowa).

Literatura podstawowa

Człowiek, media, środowisko naturalne: ekologiczny wymiar komunikacji, red. I. Biernacka-Ligięza, K. Fil, Toruń 2016.

Harcup T., Dziennikarstwo – teoria i praktyka, Łódź 2010.

Metody badań medioznawczych i ich zastosowanie, red. A. Szymańska, M. Lisowska-Magdziarz, A. Hess, Kraków 2018.

Steciąg M., Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej, Zielona Góra 2012.

Literatura uzupełniająca

Harré R., Brockmeier J., Mühlhäusler P., Greenspeak. A study of Environmental Discourse, London - New Dehli 1999.

Steciąg M. Co wyraża twarz Grety Thunberg? Emocje w skali piko w nowych mediach (z zastosowaniem hipotezy ekologii rozszerzonej), „Stylistyka”, Tom 30/2021.

Steciąg M., Zielona polszczyzna w ostatnim ćwierćwieczu. Językowe tendencje w dyskursie ekologicznym w Polsce, Magdalena Steciąg , W: Język polski - 25 lat po przełomie = Die polnische Sprache - 25 Jahre nach der Wende, Hrsg. Dennis Scheller-Boltz, Hildesheim - Zürich - New York: 2014.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 13-05-2022 18:52)