SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Teorie kultury i animacji z metodyką |
| Kod przedmiotu | 14.7-WP-PEDD-TMAK-C_genC2THC |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Pedagogika / Animacja kultury z profilem artystycznym- Teatr |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
| Semestr | 1 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
| Typ przedmiotu | obieralny |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
| Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z teoriami kultury, jej składnikami, społecznymi i filozoficznymi uwarunkowaniami wyodrębniania kultur i subkultur, ich typologicznym zróżnicowaniem, zapoznanie ze specyficznym językiem dyscyplinowym ujmującym zakres pojęciowości z różnych obszarów kultury i animacji. Zapoznanie studentów z genezą i obszarem definicyjnym animacji kultury oraz jej współczesnych kontekstów i przestrzeni praktyki społecznej.
Niezaliczony kurs z przedmiotów: teorie kultury i animacji, metodyka animacji kultury, instytucje kultury.
Wykłady
Geneza i eksplikacja pojęcia animacja kultury; role społeczno-zawodowe animatorów kultury; projektowanie działań animacyjnych w różnych środowiskach społecznych; zasady, metody, formy i techniki pracy animatora w powiązaniu z różnymi strategiami animacji kultury; uczestnicy działalności kulturalnej i animacyjnej, w tym specyfika, formy i typologia amatorskiego ruchu artystycznego; działalność imprezowa – klubowa i masowa; instytucje animacji kultury i inne przestrzenie życia społecznego objęte działaniami animacyjnymi. Teorie kultury w różnym ujęciu dyscyplinowym: antropologicznym, socjologicznym, pedagogicznym, psychologicznym i filozoficznym. Szerokie i wąskie rozumienie kultury. Teorie wartości jako ramy strategii animacji kultury oraz strategii upowszechnienia kultury. Zagadnienie semiotyki w procesie społecznego komunikowania – tworzenia, przekazywania i odbierania treści kultury.
Ćwiczenia
Społeczne uczestnictwo w kulturze – jego uwarunkowania i korelaty. Problematyka czasu wolnego i jego konteksty a modelowanie projektów animacyjnych. Transmisja wzorów kultury w relacjach międzygeneracyjnych, instytucjonalnych i pozainstytucjonalnych, profesjonalnych i amatorskich. Kultura wysoka i niska, elitarna i popularna, uniwersalna i lokalna, kontrkultura, subkultury i kultura alternatywna. Problematyka potrzeb kulturalnych. Geneza animacji kultury: pedagogika humanistyczna, postmodernizm, pedagogika społeczna.
Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.
Ćwiczenia – metoda prezentacji i metoda gier symulacyjnych.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady
Zakres wiadomości objętych treściami wykładu audytoryjnego wraz z treściami pochodzącymi z pracy własnej studenta będą sprawdzone testem jednokrotnego wyboru z progami punktowymi przy czym warunkiem uzyskania zaliczenia jest osiągnięcie minimalnej liczby punktów stanowiącej 60% możliwych do uzyskania w teście.
Ćwiczenia
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest aktywność na ćwiczeniach (50%) oraz praca problemowa z zakresu metodyki animacji kultury (50%).
Ocena końcowa
Ocena końcowa jest oceną z egzaminu uzyskaną w teście z progami punktowymi
1. Burszta W., Antropologia kultury: tematy, teorie, interpretacje, Poznań 1998.
2. Czerwiński M., Kultura i jej badanie, Ossolineum 1985.
3. Dyczewski L., Animator kultury lokalnej, [w:] Kultura polska w procesie przemian, Lublin 1993.
4. Gajda J. Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.
5. Gajda J., red., Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny, Lublin 1994.
6. Grad J., Karczmarek U., Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce: zmiany modelu, Poznań 1996.
7. Jakubowski W., Edukacja w świecie kultury popularnej, Kraków 2006..
8. Jankowski D., Kargul J., Kowalewski F., Przyszczypkowski K., Podstawy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1996.
9. Jankowski D., Wychowawcze perspektywy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1988.
10. Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 2001.
11. Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
12. Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
13. Kłoskowska A., red., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku: pojęcia i problemy kultury, Wrocław 1991 i następne.
14. Kłoskowska A., Kultura masowa, Warszawa 1982.
15. Kopczyska M., Animacja społeczno-kulturalna, Warszawa 1993.
16. Nowicka E., Świat człowieka – świat kultury, Warszawa 2006.
17. Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, Poznań 1998.
18. Tyszka A., Ideały i interesy kultury, Warszawa 1987.
19. Tyszka A., Uczestnictwo w kulturze: o różnorodności stylów życia, Warszawa 1972
brak
Przedmiot jest syntezą dwóch przedmiotów: „teorii kultury i animacji” oraz „metodyki animacji kultury” i stanowi ścieżkę „b” dla studentów nie będących absolwentami animacji kultury.
Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 29-07-2016 08:28)
