Przedmiot ma na celu wyposażenie studenta w wiedzę na temat językowej przeszłości środka komunikatywnego, czyli języka wspólnoty narodowej polskiej i umiejętności analizy historycznojęzykowej tekstów dawnych.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Podstawowe pojęcia historii języka polskiego (przedmiot, źródła, podstawy teoretyczne, metody badawcze, cele i zadania, szkoły historyczne).
Periodyzacje dziejów języka i nauki o dziejach języka.
Kształtowanie się narodowej wspólnoty komunikatywnej.
Początki ponadregionalnego środka komunikatywnego (dyskusja o genezie polskiego języka literackiego).
Przekształcenia w środku komunikacji wspólnoty narodowej motywowane przemianami w potrzebach komunikatywnych, zmianami terytorialnymi, kontaktami ze wspólnotami sąsiednimi, przekształceniami technicznymi i instytucjonalnymi komunikacji językowej.
Początki i wzrost świadomości językowej oraz rozwój myśli historycznej o języku polskim.
Rozwój polskiej myśli językoznawczej.
Przedkodyfikacyjne kształtowanie się zasad pisowni na tle rozwoju wspólnoty komunikatywnej.
Ćwiczenia – dyskusja, analiza tekstu źródłowego, prezentacja ustna
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Na ćwiczeniach: aktywny udział w zajęciach, zreferowanie zagadnienia na podstawie lektury, zaliczenie kolokwium. Podstawą zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie oceny pozytywnej z egzaminu.
Literatura podstawowa
Bajerowa I., Zarys historii języka polskiego 1939–2000, Warszawa 2003.
Borawski S., Wprowadzenie do historii języka polskiego. Zagadnienia historiozoficzne, PWN, Warszawa 2000.
Borawski S. (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra 2005.
Borawski S., Furdal A., Wybór tekstów do historii języka polskiego, Warszawa 2003.
Brückner A., Dzieje języka polskiego, Lwów 1906.
Długosz-Kurczabowa K., Dubisz S., Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 2003.
Klemensiewicz Z., Historia języka polskiego, Warszawa 2000.
Kucała M., Polszczyzna dawna i współczesna, Kraków 2000.
Lehr-Spławiński T., Język polski. Pochodzenie, powstanie, rozwój, Warszawa 1978.
Skubalanka T., Historyczna stylistyka języka polskiego, Wrocław 1984.
Walczak B., Zarys dziejów języka polskiego, Warszawa 1995.
Literatura uzupełniająca
Dubisz S., Decyk-Zięba W. (red.), Teksty staropolskie: analizy i interpretacje, Warszawa 2003.
Dubisz S., Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, analizy), Warszawa 2002.
Dubisz S., Język – Historia – Kultura (wykłady, studia, szkice), Warszawa 2007.
Dunaj B., Wzdłużenie zastępcze w języku polskim, Kraków 1966.
Furdal A., O przyczynach zmian głosowych, Wrocław 1965.
Kobylińska J., Rozwój form D. l. poj. rzecz. rodz. męs. w j. pol., Wrocław 1968.
Kucała M., Rodzaj gramatyczny w historii polszczyzny, Wrocław 1978.
Rospond S., Kościół w dziejach języka polskiego, Wrocław 1985.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
