Nadrzędnym celem zajęć jest, obok rozwinięcia poznanych technik pracy coacha, wyrobienie w studentach gotowości do ciągłego uczenia się i podnoszenia jakości swych kompetencji zawodowych. Zajęcia stawiają sobie za cel m.in. diagnozę obszarów w pracy z klientem, w których mogą wystąpić trudności, a także rozważenie sposobów poradzenia sobie z nimi. W ramach zajęć studenci będą mieli okazję przeprowadzić proces coachingowy z tzw. rzeczywistym klientem. Proces ten będzie przebiegał pod superwizją.
Wymagania wstępne
zaliczenie Metodyki coachingu I
Zakres tematyczny
Zaawansowane narzędzia coachingowe.
Coaching w konflikcie. Video-coaching.
Coaching prowokatywny.
Trudne sytuacje w pracy coacha.
Ewaluacja procesu coachingowego.
Coaching a procesy biznesowe i HR. Kompetencje przywódcze a kompetencje coachingowe. Coaching zespołów i coaching grupowy.
Zastosowanie narzędzi psychometrycznych w coachingu.
Marketing usług coachingowych. Samorozwój coacha. Specjalizacje w coachingu: Zen coaching, coaching multikulturowy, expat coaching, diet coaching, coaching medyczny, fashion coaching, wellness coaching, coaching twórczości, coaching dla pracowników naukowych, coaching lingwistyczny, coaching dla par, parent coaching,...
Superwizowany warsztat procesu coachingowego.
Metody kształcenia
praca indywidualna i w parach, case studies, „burza mózgów”, dyskusja, warsztat indywidualny
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
zaliczenie z oceną na podstawie uczestnictwa w zajęciach, przeprowadzenia superwizowanego procesu coachingowego z tzw. rzeczywistym klientem (5±7 sesji), aktywnego udziału w warsztacie indywidualnym, pracy w parach oraz w dyskusjach; przygotowanie projektu
Literatura podstawowa
Hollander J., Wijnberg J., Coaching prowokatywny. Nowe podejście dla coachów, terapeutów, doradców, tłum. M. Szczypińska, Wrocław 2008.
Myślenie systemowe w coachingu, (red.) K. Ramirez-Cyzio, Warszawa 2013.
Rosinski Ph., Coaching międzykulturowy. Jak wykorzystać potencjał tkwiący w różnicach narodowych, korporacyjnych i zawodowych, tłum. M. Parys, Warszawa 2011.
Sidor-Rządkowska M., Profesjonalny coaching. Zasady i dylematy etyczne w pracy coacha, Warszawa 2012.
Trzcińska I., O duchowości inaczej. Coaching w perspektywie przemian kultury współczesnej, „The Polish Journal of the Arts and Culture”, t. 2, Kraków 2013.
Literatura uzupełniająca
Bjerke B., Kultura a style przywództwa. Zarządzanie w warunkach globalizacji, tłum. A. Hajdukiewicz i in., Kraków 2004.
Business-coaching jako dźwignia rozwoju przedsiębiorczości, (red.) L. D. Czarkowska, Warszawa 2015.
Coaching jako wskaźnik zmian paradygmatu w zarządzaniu, (red.) L. D. Czarkowska, Warszawa 2012.
Coaching – katalizator rozwoju organizacji, (red.) L. D. Czarkowska, Warszawa 2011.
Leadership coaching jako odpowiedź na wyzwania współczesnego świata, (red.) L. D. Czarkowska, Warszawa 2013.
O’Neill M. B., Coaching dla kadry menedżerskiej. Siła i wrażliwość coacha w systemowym podejściu do problemów w zarządzaniu, tłum. A. Sawicka-Chrapkowicz, Poznań 2005.
Peltier B., Psychologia coachingu kadry menedżerskiej. Teoria i zastosowanie, tłum. G. Skoczylas, Poznań 2005.
Whittington J., Ustawienia systemowe w coachingu. Zasady, praktyka i zastosowanie, tłum. A. Niedzieska, Warszawa 2013.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Jacek Uglik, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 15-09-2016 12:51)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
