1. SylabUZ
2. Wydział Humanistyczny
3. semestr zimowy 2017/2018
4. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. PDW I:Nazwy własne w mediach

Wygeneruj PDF dla tej strony

PDW I:Nazwy własne w mediach - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zasadniczym celem zajęć jest uzyskanie przez studentów wiedzy z określonej dziedziny językoznawstwa – onomastyki i sposobów jej funkcjonowania w mediach. Rozważania teoretyczne zostaną wzbogacone analizami różnego typu onimów (np. antroponimów, toponimów, chrematonimów).

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

Wprowadzenie do onomastyki (historia i stan dzisiejszy onomastyki w Polsce, wyrazy pospolite a nazwy własne; zapoznanie z podstawową terminologią, np. onomastyka, toponimia, antroponimia, chrematonimia). Funkcjonowanie nazw własnych w mediach (np. antroponimia internetowa). Problemy poprawności nazw (zasady odmiany i pisowni wybranych typów nazw własnych; polityka nazewnicza). Onimy z perspektywy tworzenia i funkcjonowania.

Metody kształcenia

Dyskusja, analiza przypadku, rozmowa przekonująca.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

1. Aktywny udział w zajęciach.
2. Prezentacja.

Literatura podstawowa

1. Czopek-Kopciuch B., Nick – nowa kategoria antroponimiczna?, [w:] Współczesne odmiany języka narodowego, red. K. Michalewski, Łódź 2004, s. 106-111.
2. Górnowicz H., Wstęp do onomastyki, Gdańsk 1988.
3. Jakus-Borkowa E., Nazewnictwo polskie, Opole 1987.
4. Lubaś W., Szczególna rola nazw własnych w funkcji perswazyjnej, [w:] Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica, nr 2 (2004), s. 253-258.
5. Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Warszawa-Kraków 1998.
6. Skowronek B., Mediolingwistyka. Wprowadzenie, Kraków 2013.
7. Skowronek K., Rutkowski M., Media i nazwy. Z zagadnień onomastyki medialnej, Kraków 2004.

Literatura uzupełniająca

1. Chyrzyński T., Tendencje w tworzeniu pseudonimów internetowych przez użytkowników polsko- i angielskojęzycznych – analiza porównawcza, „Poradnik Językowy” 2010, z. 3, s. 81-96.
2. Idzo M., Ekspresywizacja nazw własnych we współczesnych mediach polskich, [w:] „LingVaria”, półrocznik Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, R. 10, nr 2 (2015), s. 123-134.
3. Łuc I., Nazwy własne w ponowoczesnych tekstach reklamowych, [w:] Białostockie Archiwum Językowe, nr 13 (2013), s. 187-202.
4. Naruszewicz-Duchlińska A., Akronimy internetowe – wstępny zarys problematyki, „Prace Językoznawcze” 2004, z. VI, s. 75-83.
5. Rzetelska-Feleszko E., Polska terminologia onomastyczna. Problematyka, „Zeszyty Naukowe UG, Prace Językoznawcze” 17-18, s. 217-222.
6. Skubalanka T., Kosyl C., O powstawaniu nazw firmowych, „Annales UMCS”, sectio F, vol. 23-24, Lublin 1969, s. 207-221.
7. Wojdyła M., Nazwy własne i ich funkcje w „Gazecie Wyborczej” i „Fakcie”: porównawcza analiza zawartości, [w:] Rozprawy Komisji Językowej (Wrocław), t. 41 (2015), s. 133-150.

Uwagi

Jest to przedmiot opcjonalny, wybierany z oferty przedmiotów do wyboru Instytutu Filologii Polskiej; przedmiot zostanie uruchomiony w zależności od potrzeb i zainteresowania w danym semestrze studiów II stopnia (na podstawie deklaracji studentów/elektronicznego wyboru przedmiotów).

Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 30-10-2020 12:32)