SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Geragogika specjalna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Geragogika specjalna
Kod przedmiotu 05.6-WP-PSpP-GERSP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Agnieszka Nowicka
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z przedmiotem zainteresowań, celami i zadaniami geragogiki specjalnej, a także ze specyfiką niepełnosprawności osób w starszym wieku. Kształtowanie u studentów właściwych postaw społecznych wobec osób zaawansowanych wiekowo dotkniętych niepełnosprawnością. Uwrażliwienie studentów na problemy i potrzeby osób w okresie późnej dorosłości z problemami zdrowotnymi.

Wymagania wstępne

Wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej i jej subdyscyplin oraz z psychologii rozwojowej.

Zakres tematyczny

Wykłady

1) Przedmiot, przedmiot i zakres zainteresowań geragogiki specjalnej. 2) Cele, zadania i zasady oraz terminologia geragogiki specjalnej. 3) Zarys i czynniki rozwoju geragogiki specjalnej na świecie i w Polsce. 4) Geragogika specjalna spoiwem dla interdyscyplinarnych zagadnień dotyczących niepełnosprawności w starszym wieku. 5) Późna dorosłość jako faza życia człowieka. 6) Charakterystyka populacji osób w starszym wieku w Polsce. 7) Dorosłość oraz starzenie się osób niepełnosprawnych w aspekcie biologicznym, psychologicznym oraz społecznym. 8)  Stan zdrowia i stopień sprawności psychofizycznej osób w okresie późnej dorosłości. 9) Specyfika niepełnosprawności w starszym wieku.

Ćwiczenia

1) Funkcjonowanie i potrzeby osób starszych z różnego rodzaju niepełnosprawnością. 2) Seksualność dorosłych osób niepełnosprawnych. 3) Role społeczne osób niepełnosprawnych w okresie późnej dorosłości i ich wyznaczniki. 4) Proces edukacji, rehabilitacji, terapii i resocjalizacji niepełnosprawnych osób w starszym wieku. 5) Kryzysy okresu późnej dorosłości (utrata zdrowia i sprawności psychofizycznej, odchodzenie bliskich osób, samotność i osamotnienie, samobójstwa). 6) Możliwości uzyskania wsparcia społecznego, pomocy i opieki przez niepełnosprawne osoby zaawansowane wiekowo. 7) Charakterystyka wybranych współczesnych wyzwań geragogiki specjalnej (wydłużanie się długości życia ludzkości, wzrost liczby seniorów, „wielkie problemy geriatryczne”, niewydolność systemu zabezpieczeń społecznych, itp.).

Metody kształcenia

Wykłady

Pokaz, wykład, dyskusja.

Ćwiczenia

Pokaz, dyskusja, metody aktywizujące, projekt.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Ocena z kolokwium z treści wykładów. Kryteria ocen: niedostateczny (0-60%); dostateczny (61-70%), dostateczny plus (61-70%); dobry (71-80%); dobry plus (81-90%); bardzo dobry (91-100%).

Ćwiczenia

rednia ocen z: 1) Opracowania projektu zajęć oraz jego realizacja. Kryteria oceny projektu od 2 do 5 za: a) poprawność metodyczną projektu, b) komunikatywność przekazu zadań, c) atrakcyjność zajęć, d) środki edukacyjne; 2) Kolokwium z treści ćwiczeń. Kryteria ocen: niedostateczny (0-50%); dostateczny (51-60%), dostateczny plus (61-70%); dobry (71-80%); dobry plus (81-90%); bardzo dobry (91-100%).

Ocena z przedmiotu

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie wykładów i ćwiczeń. Oceną końcową jest średnia arytmetyczna ocen z wykładów i ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Czerniawska O., Drogi i bezdroża andragogiki i gerontologii, szkice i rozprawy, Łódź 2000.
  2. Kilian M., Geragogika specjalna w dobie starzenia się społeczeństw, [w:] Dylematy (niepełno)sprawności – rozważania na marginesie studiów kulturowo-społecznych,  red. M. Dycht, L. Marszałek, Warszawa 2009.
  3. Trafiałek E., Polska starość w dobie przemian, Katowice 2003.
  4. Zych A.A., Człowiek wobec starości: szkice z gerontologii społecznej, Katowice 1999.
  5. Zych A.A., Kaleta-Witusiak M., Geragogika specjalna – moralnym obowiązkiem naszych czasów, [w:] Wybrane problemy osób starszych, red. A. Nowicka, Kraków 2008.

Literatura uzupełniająca

  1. Fabiś A., Wawrzyniak J., Chabior A., Ludzka starość, Kraków 2015.
  2. Leszczyńska-Rejchert A., Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn 2005.
  3. Nawrocka J., Społeczne doświadczenie starości: stereotypy, postawy, wybory, Kraków 2009. 
  4. Niepełnosprawność w świetle dorosłości, red. R. Kijak, Kraków 2012.
  5. Porozmawiajmy o starości..., red. B. Antoszewska, U. Bartnikowska, K. Ćwirynkało, Olsztyn 2015.
  6. Szarota Z., Gerontologia społeczna i oświatowa: zarys problematyki, Kraków 2004.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Agnieszka Nowicka (ostatnia modyfikacja: 04-05-2017 12:38)