SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Logopedia - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Logopedia
Kod przedmiotu 05.6-WP-PSpP-LOGOP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami z zakresu logopedii (przedmiot logopedii, istota, rodzaje i przyczyny wybranych zaburzeń mowy oraz metody terapii; profilaktyka logopedyczna); kształcenie umiejętności wdrażania wiedzy logopedycznej do praktyki edukacyjnej; zapoznanie z możliwościami współpracy nauczyciela z logopedą i innymi specjalistami.

 

Wymagania wstępne

Podstawy pedagogiki ogólnej i dydaktyki; podstawowa znajomość anatomii i fizjologii narządów mowy, podstawy języka polskiego (zwłaszcza fonetyku artykulacyjnej), podstawy psychologii ogólnej i psychologii rozwojowej.

Zakres tematyczny

Wykłady

1) Wprowadzenie do logopedii: Etymologia terminu „logopedia”. Przedmiot logopedii. Zadania logopedii. Interdyscyplinarny charakter logopedii. Rozwój logopedii w Polsce i na świecie. Prekursorzy polskiej logopedii. 2) Mowa jako przedmiot zainteresowań logopedii. Składniki mowy: język, mówienie, tekst słowny, rozumienie. Powstawanie mowy: mózgowa organizacja mowy, udział aparatu oddechowego, aparatu fonacyjnego i aparatu artykulacyjnego. 3) Zaburzenia mowy. Klasyfikacje zaburzeń mowy. 4) Rozwój sprawności językowych i komunikacyjnych dziecka: a) kształtowanie się i okresy prawidłowego rozwoju mowy, ich charakterystyka (okres przygotowawczy, okres melodii, okres sygnału jednoklasowego, okres sygnału dwuklasowego, okres swoistej mowy dziecięcej); „kalendarz” mowy dziecka; b) warunki prawidłowego rozwoju mowy.

Ćwiczenia

1) Wspomaganie opóźnionego rozwoju mowy: a) wyjaśnienie pojęcia „opóźniony rozwój mowy”; c) przyczyny opóźnionego rozwoju mowy (zewnętrzne, wewnętrzne); d) rodzaje opóźnionego rozwoju mowy (samoistny, niesamoistny); e) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci niedosłyszących; f) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci upośledzonych umysłowo; g) kształtowanie się, rozwój i wspomaganie rozwoju mowy u dzieci niesłyszących i niewidzących. 2) Profilaktyka logopedyczna: a) znaczenie wczesnej profilaktyki logopedycznej; b) zakresy profilaktyki logopedycznej; c) możliwości wykorzystania ćwiczeń ortofonicznych w pracy z dziećmi prawidłowo rozwijającymi się i dziećmi z zakłóceniami rozwoju i zaburzeniami mowy; d) rodzaje ćwiczeń ortofonicznych; e) cele i rodzaje ćwiczeń oddechowych; f) cele i rodzaje ćwiczeń oddechowo-fonacyjnych; g) cele i rodzaje ćwiczeń fonacyjnych; h) cele i rodzaje ćwiczeń słuchowych; i) cele i rodzaje ćwiczeń usprawniających narządy mowy; j) cele i rodzaje ćwiczeń artykulacyjnych. 3) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – dyslalia: a) różnorodność definicji i wyjaśnień terminu „dyslalia”; b) podziały dyslalii ze względu na różne kryteria; c) przyczyny dyslalii; d) metody badania zaburzeń artykulacji; d) etapy pracy korekcyjnej zaburzonej artykulacji. 4) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – jąkanie: a) wyjaśnienie pojęć: płynność, niepłynność mówienia; b) rodzaje niepłynności; c) wyjaśnienie pojęć: jąkanie, rozwojowa niepłynność mówienia; d) przyczyny i symptomy jąkania; e) diagnozy jąkania; f) metody usuwania jąkania. 5) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – dysartria: a) istota i rodzaje dysartrii; b) postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w anartrii i dysartrii. 6) Diagnoza i terapia wybranych zaburzeń mowy – afazja: a) istota i rodzaje afazji; b) objawy zaburzeń u dzieci i dorosłych; c) metody diagnozy afazji; d) terapia afazji. 7) Psychospołeczne następstwa zaburzeń mowy.

Metody kształcenia

Wykłady

Wykład tradycyjny.

Ćwiczenia

Praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, metoda projektu, praca w grupach, burza mózgów, klasyczna metoda problemowa, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria

Wyniki osiągnięte na kolokwiach (50%), oceny z projektów (50%).

Wykłady

Ocena z kolokwium.

Ocena końcowa

Średnia ocen z konwersatorium i wykładów. 

Literatura podstawowa

  1. Błachnio K., Vademecum logopedyczne dla studentów pedagogiki, Poznań 2001.
  2. Jastrzębowska G., Podstawy diagnozy i teorii logopedycznej, Opole 1998.
  3. Kaczmarek L., Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin 1988.
  4. Kaczmarek L., Rewalidacja dzieci i młodzieży z zaburzeniami mowy, [w:] Pedagogika rewalidacyjna, red. A. Hulek, Warszawa 1988.
  5. Logopedia: pytania i odpowiedzi, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Opole 2003.
  6. Skorek E. M., Oblicza wad wymowy, Warszawa 2002.
  7. Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.
  8. Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, Warszawa 1992.
  9. Tarkowski Z., Jąkanie, Warszawa 2002.
  10. Zaleski T., Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.

Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego ćwiczenia. 

Literatura uzupełniająca

  1. Badania nad rozwojem języka dziecka – wybór prac; red. G. W. SHUGAR i M. Smoczyńska, Warszawa 1980.
  2. Byrne R., Pomówmy o zacinaniu, Warszawa 1989.
  3. Diener K., Profilaktyka zaburzeń mowy, Kielce 2003.
  4. Jurkowski J., Ontogeneza mowy i myślenia, Warszawa 1986.
  5. Kostecka W., Dziecko i jąkanie: poradnik dla rodziców, nauczycieli i logopedów, Lublin 2000.
  6. Kurkowski Z.M., Mowa dzieci sześcioletnich z uszkodzonym narządem słuchu, Lublin 1996.
  7. Lichota E., Terapia wad wymowy, Kraków 2005.

Pozycje każdorazowo ustalane i podawane przez prowadzącego ćwiczenia.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 09-04-2018 16:45)