Umiejętność definiowania i opisywania procesu jakim jest żal po stracie bliskiej osoby. Przedstawienie przeżyć, jakie wywołują straty, dróg powrotu do zdrowia i wskazówek, które mogą pomóc w towarzyszeniu osobom przeżywającym żałobę.
Wymagania wstępne
Brak wymagań wstępnych.
Zakres tematyczny
Na czym polega przeżywanie żalu po stracie? Uczucia powstające podczas tego procesu.
Fazy żałoby. Dlaczego tak rzadko decydujemy się na wyrażanie tych uczuć i przejście przez wszystkie te fazy?
Psychologiczne, społeczne i somatyczne skutki tłumienia żalu po stracie – odcięcie się od swoich uczuć. Pozorny powrót do zdrowia.
Jak konstruktywnie radzić sobie z żalem po stracie? Kroki, które trzeba poczynić, żeby odzyskać dobre samopoczucie.
Towarzyszenie osobie, która poniosła stratę, jako zadanie dla bliskich, przyjaciół, psychologów, psychiatrów, pracowników socjalnych.
Rozmowy z dziećmi o chorobie, cierpieniu i śmierci w oparciu o bajki terapeutyczne.
Rozmowy o śmierci i umieraniu i co dalej z żyjącymi.
Jak dzieci przeżywają żal po stracie?
Instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy wsparcia po stracie.
Metody kształcenia
Dyskusja, warsztaty metodyczne, gry dydaktyczne, inne metody aktywne, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, burza mózgów.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Przedmiot kończy się zaliczeniem. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena prezentacji wybranego zagadnienia programowego w toku zajęć – praca grupowa, ocena indywidualnej aktywności w toku zajęć, ocena bieżącego przygotowania na zajęcia oraz aktywności na zajęciach.
Literatura podstawowa
Alexander H., "Doświadczenie żałoby", Poznań 2012.
Dodziuk A., „Żal po stracie, czyli o przeżywaniu żałoby”, Warszawa 2007.
Encreve-Lambert M.H., "Czy dziadziuś poszedł do nieba?", Kraków 2006.
Fopka-Kowalczyk M., "Jak rozmawiać z dziećmi o chorobie, cierpieniu i śmierci", Warszawa 2017.
Goldman L., „Jak rozmawiać z dziećmi kiedy ktoś umiera”, Łódź 2012.
Guntzelman J., "Jak sobie radzić z życiową tragedią, Kraków 2014.
Herbert M., Żałoba w rodzinie, Gdańsk 2005.
Hołownia Sz., "Ludzie na walizkach", Kraków 2010.
Kleszcz-Szczyrba R., Gałuszka A., "Utrata i żałoba", Katowice 2016.
Korlak-Łukasiewicz A., Zdaniewicz M., „Wsparcie społeczne w sytuacji kryzysowej”, Zielona Góra 2016.
Korlak-Łukasiewicz A., „Wsparcie po stracie rodzinne i instytucjonalne” [w:] „Wielowymiarowość wsparcia współczesnej rodziny polskiej”, red. Kantowicz E., Ciczkowska-Giedziun M., Willan-Horla L., Olsztyn 2015.
Korlak-Łukasiewicz A., „Dziecko wobec śmierci” [w:] „Problemy współczesnego dziecka”, red. Cywińska M., Poznań 2014.
Korlak-Łukasiewicz A., „Interwencja kryzysowa po stracie” [w:] „Żałoba i strata. Ujęcie interdyscyplinarne”, red. Kurtyka-Chałas J., Truszkowska J., Warszawa 2016.
Kubler-Ross E., "Rozmowy o śmierci i umieraniu", Poznań 1998.
McDowell J., Stewart E., "Śmierć ukochanej osoby", Warszawa 2010.
Słowińska E., "Książka o życiu ze śmiercią w tle", Warszawa 2013.
v. Stulpnagel F., "Bez Ciebie. Wsparcie po stracie bliskiej osoby", Białystok 2013.
Ware B., "Czego najbardziej żałują umierający", Warszawa 2018.
Zanotti C., "Gdzie są Ci, którzy odeszli na zawsze?", Kraków 2010.
Literatura uzupełniająca
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Anna Korlak-Łukasiewicz (ostatnia modyfikacja: 16-04-2021 10:57)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.